آفتابنیوز :
آفتاب: میرحسین موسوی گفت: «از مهمترین ویژگیهای کشور ما که از قدیم هم وجود داشته، سازگاری قومیتها با هم بوده است».
به گزارش سرویس سیاسی آفتاب، میرحسین موسوی که در ادامه سفر خود به استان گلستان، در جمع مردم گنبد کاووس در مسجد قائمیه گنبد کاووس سخن میگفت، با بیان این مطلب افزود: «هر یک از این قومیتها بخشی از هویت ملی ما هستند و اگر بخشهایی از این هویت را جدا کنیم، آن گاه ایران دیگر ایران نخواهد بود، ایران با همه قومیتها ایران است. ایران با تمام تنوع ایران است. ما انقلاب کردیم که همه گرد هم بیاییم و در مسیر یک همیاری مشترک برآمده از اسلام و در راهی که رهبر کبیر انقلاب (ره) و راهی که شهدا با خون خودشان مشخص نمودهاند قدم بگذاریم. و دست به دست هم یک جامعه را از فقر و جهالت به یک جامعه پیشرفته و مستقل در جهان تبدیل کنیم، کشور متعلق به همه است متعلق به آذری، بلوچ، فارس، کرد، ترک، ترکمن، لر، عرب، سیستانی و همه قومیتهاست و همه همه دلشان برای کشور میتپد و احساس افتخار میکنند و همه آنها برای انقلاب زحمت کشیدهاند».
میرحسین موسوی با اشاره به سفر اخیر خود به استان خوزستان گفت: «این استان از جمله استانهای در خط مقدم دردفاع مقدس بود در شلمچه و خرمشهر قطره قطره خون ملت و شهیدان ریخته شده و در این خاک به هم آغشته شده است. سرنوشت ما به هم گره خورده است و این سرنوشت از هم جدایی ندارد. هر کس جز این روش فرض کند یقینا او هم با اسلام بیگانه است و هم با قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران».
موسوی با اشاره به ظرفیتهای قانون اساسی افزود: «قانون اساسی ما را دعوت به وحدت میکند. تقریبا نطق و بیان مهمی از حضرت امام (ره) نیست، مگر آنکه همه را به وحدت فرا خوانده باشند. راه انقلاب در وحدت بود و بقایش هم در همین وحدت است».
وی افزود: «هر نوع حرکت و جدایی از ملت خلاف منافعع ملی ماست و این وحدت هنگامی امکانپذیر است که در سطح جامعه بدانیم و باور کنیم و ایمان بیاوریم که مردم با هم دوستند. نمونهاش هم همین استان گلستان است».
موسوی در ادامه با بیان اینکه اقوام مختلفی در استان گلستان در کنار یکدیگر به خوبی زندگی میکند، اظهار داشت: «در این استان یک همزیستی، همکاری و نزدیکی بین همه آحاد مردم میبینیم و هیچ مشکلی میان اقوام مختلف این استان وجود ندارد. این دستآورد به دلیل دید روشن و مترقی در میان علما، فرهیختگان، دانشگاهیان و مخصوصا بین آحاد مردم است. مردم با هم آشنا و دوست هستند، اگر ما یکی را به خود نزدیک و یکی را از خود دور نکنیم، مردم با هم مشکلی پیدا نخواهند کرد، چون آنها با هم هستند».
نخستوزیر مردمی دوران دفاع مقدس با بیان اینکه ما باید ریشه محرومیتها و نگرش امنیتی به اقوام را اصلاح کنیم، افزود: «باید ریشهها و علل این رویداد و عملکرد را بشناسیم. باید این گوناگونی اقوام را قدر بدانیم. دوستیها را قدر بدانیم و از وضع موجود در اینجا بیاموزیم و درس بگیریم و این الگو را در سایر نقاط کشور نیز در پیش بگیریم. چرا که مردم ما میتوانند با یکدیگر و در کنار یکدیگر باشند».
میرحسین موسوی با اشاره به اینکه وحدت میان آحاد مردم ایران به نفع منافع ملی ماست، گفت: «باید توجه داشت ما یک کشور تنها نیستیم ما باید پیوسته با امواج انسانی و ملیتهای گوناگون اطراف خودمان ارتباط داشته باشیم. اگر به این مسئله نگاه کنیم مطمئنا قومیتها را فرصت برخواهیم شمرد نه تهدید و از این طریق به طور مثال ترکمنها بهترین پل ارتباطی کشور پهناور ایران با کشور ترکمنستان خواهد بود یا آذریها در خطه آذربایجان، بهترین فرصت را برای ارتباط ایران با منطقه قفقاز ایجاد خواهند نمود. و همین طور در منطقه سیستان اقوام بلوچ بهترین نقش را برای ملت ایران میتوانند ایفا نمایند. آیا این تهدید است؟ یا اینکه راه عزمت و بالاندگی ایران ماست. و باید توجه نمود که هیچ کشوری همچون ایران نمیتواند به تنهایی چنین قدرتی را پیدا کند».
وی در پایان افزود: «آمریکا کشوری قدرتمند در جهان است، کشوری که به این جا و آن جا تجاوز میکند و منافع بسیاری را برای خود از همین دخالتها کسب مینماید، با ما مشکل دارد ولی چون با ما مشکل دارد برای حل مشکلاتش در کنار اروپا قرار میگیرد و به دنبال متحد کردن برخی از کشور با خودش میگردد. در این شرایط ما باید در این اندیشه باشیم که متحدین منطقهای ما چه کسانی هستند؟ و اقوام مختلف چه فرصتهایی را برای پیوندها و اتحادهای منطقهای فراهم میکنند؟ جا پاهایی که اگر با آنها متحد شویم سیاست و اقتصاد ما رشد میکند، و پشت ما پر میشود و میتوانیم در عرصههای جهانی حضور پررنگتر داشته باشیم. جا پای تمدنی ما همین قفقاز، افغانستان و پاکستان است ما باید همین کشورهای منطقه بهترین رابطه را داشته باشیم. و همین قومیتهای ما بهترین مسیر برای ارتباط قومی ما با کشورهای منطقه است».
موسوی در ادامه گفت: «در اقتصاد، سیاست و تجارت ما فرصتها را استفاده نکردهایم، عدم استفاده از این فرصتها دشمن ایجاد میکند. و این امکان را به سمت دشمنان ما سوق میدهد کسانی که به دنبال همچون فرصتی در منطقه هستند، اگر به اطراف کشور خودمان نگاه کنیم، قومیتهای مختلف را میبنیم که نه تنها نباید به چشم تهدید به آنها نگاه شود بلکه باید یقین داشته باشیم که به این تنوع قومیتی به چشم قدرت برای ایران نگاه کنیم. اگر گفتند چنین چیزی نیست ما استان گلستان را با عنوان بهترین نمونه معرفی میکنیم».
موسوی با اشاره به اینکه تنها کار کافی نیست باید برنامه داشته باشیم گفت: «اینکه فقط ما کاری را شروع کنیم، کافی نیست بلکه باید دولت و جامعه ما نه تنها برای یک دوره بلکه برای تمام دورانها در بلندمدت برنامه داشته باشند. اگر ما به جنگ جهانی دوم نگاه کنیم و فاصله اروپای آن روز را با آمریکا مطالعه کنیم میبینیم که فاصله اروپا با آمریکا در آن زمان بسیار بیش از فاصله کنونی ما با کشورهای منطقه همچون افغانستان و پاکستان و ترکمنستان و ... است. اما اروپا پیش از سال 1950 و درست چند سال پس از جنگ بر سر یک برنامه توافق کردند. در آن زمان آنها مشکل تعرفه تجاری هماهنگ با یکدیگر داشتند. ولی به سمت همگرایی با یکدیگر حرکت کردند و نزدیک به 50 سال زحمت کشیدند. در اروپا کشورهای بزرگی همچون آلمان، فرانسه و انگلستان است ولی کمترین محدودیتی را برای شهروندان اروپایی در تردد از این کشور به آن کشور شاهدیم و این یکی از دلایل حضور اروپا در مقابل آمریکاست. و البته باید گفت برای این مهم در طی 60 سال زحمت کشیدند».
موسوی در ادامه گفت: «ما باید برای اداره کشور برنامه داشته باشیم، برنامههایی که به خاطر رفتن این دولت و آن دولت دچار تغییر نشوند. تنها در سایه ثبات سیاستها، آن هم در زمان طولانی امکان بقا و رشد حفظ شود ما میبنیم که با تغییر دولتها، مدیریتها به طور وسیع عوض میشود و سیاستها را تغییر میدهند و حتی یک اداره کوچک را هم بر نمیتابیم و برای یک مدیریت معمولی سه چهار تا مدیر عوض میکنیم. آیا در چنین وضع امکان برنامهریزیهای دراز مدت وجود دارد»؟
مهندس میرحسین موسوی با اشاره به خاطره خوش مردم از دوران جنگ گفت: «مردم به دوران جنگ به عنوان یک دوره، به خوشی یاد میکنند آن دوره که با حضور حضرت امام (ره) در کنار مردم و رزمندهها همراه بود. این خود حضور مردم عزیز بود که کشور را در آن جنگ نابرابر که همه جهان پشت سر دولت عراق صف کشیده بودند به سرانجام رساند».
وی یکی از دلایل خاطره خوش مردم از زمان جنگ را ثبات آن دوران ذکر کرد و گفت: «در آن زمان اهداف و برنامههای مشخصی داشتیم و بر اجرای برنامهها ایستادگی ویژهای داشتیم. مردم با یک هماهنگی صددرصد از دهه اول انقلاب در کنار مسئولین بودند. دولتهای بعدی هم که آمدند بر سر موضوعاتی وحدت را حفظ نمودند. ولی وقتی که ما به جایی میرسیم که دچار تملق میشویم و دچار دگرگونیهای سریع میشویم و منابع کمیاب خودمان را برای اغراض کوتاه مدت بکار میبریم و نه برای اهداف بلندمدت».
میرحسین موسوی یکی از این برنامههای بلندمدت را بحث قومیتها دانست و گفت: «برای ثمر دادن بحث قومیتها به کار بلند مدت نیاز داریم. موقعی این سیاستهای بلندمدت به نتیجه میرسد که دولتی که برای اجرای آنها میآید بداند که ممکن است هنگام به ثمر رسیدن این سیاستها آن دولت بر سر کار نباشد و دولت دیگری زمام امور را به دست گرفته باشد. شاید اصلا دوره آنها فراموش شده باشد. آنها باید برای خدا کار کنند برای عظمت کشور خودشان کار کنند و نه برای هیاهو و جلب آرای مردم».
موسوی یکی از درخواستهای مردم را این دانست که سرمایههای ملت برای اهداف درازمدت و اصیل صرف شود و از مصرف آن برای اهداف روزمره خودداری گردد.
وی در ادامه گفت: «نباید منابعمان را صرف آن کنیم که مردم دو سه تکبیر یا شعار در حمایت از ما بدهند. مردم را به دنبال ماشینهای خود نکشانیم».
مهندس میرحسین موسوی با بیان اینکه کشور و نسلهای آینده ما به این سرمایههای کمیاب نیاز دارند گفت: «بیایم سرمایهگذاری های درازمدت بکنیم و از خود گذشتگی داشته باشیم و به دنبال این نباشیم که حتما مردم ما را تحسین کنند. شما اگر نیت خود را خالص کنیم خداوند نیز بر شما رحم خواهد کرد و بیشترین پاداش را به شما خواهد داد. البته مردم ما قدرشناس هستند و این قضیه را به خوبی میفهمند».
موسوی سپس با بیان اینکه ما دورههای توسعه مختلفی در کشورمان داشتیم گفت: «برای آنها که فکر میکنند مردم خاطره تاریخی ندارند میگویم که مردم دورهها را در ذهن خودشان نگه داشتهاند هر کسی که این مملکت کاری کرده حتی اگر در زمان خودش هم سرش را زیر آب کرده باشند. مردم بعدا از آنها قدردانی نمودهاند. مگر امیرکبیر جزء این افراد نمیباشد؟ امیرکبیر سه سال در کشور صدراعظم بود دلیل اینکه باز هم او امیرکبیر است و همه ملت ما او را با این نام یاد میکنند به دلیل این است که پایه گذاریش برای خودش نبود، اهداف کوتاه مدت نداشت و به آینده میاندیشید و بنده شهادت میدهم که در این دورهای که مسئولیت داشتم تقریبا به هیچ جای کشور نرفتم مگر اینکه آثاری از این مرد بزرگ را دیدهام. و قطعا آن موقع که به این امور می پرداخت، توجه نداشته است که آیا از او تقدیر میکند یا نه و دلیل بقای او نیز همین است. در ضمن میخواهم بگویم که این منش را باید به یک باور همگانی در همه دولتها تبدیل کنیم. اقبال مردم به حضرت امام (ره) و اینکه میبنیم که هنوز مردم برسر مزار این مرد بزرگ میروند و همانند یک زیارتگاه وی را زیارت میکنند و نذر میکنند و در آنجا نماز میخوانند و عبادت میکنند، جز این است که مردم فهمیدند او همه زندگیاش را برای بقای نظام جمهوری اسلامی نموده است و دولتها نیز باید همین الگو را مد نظر قرار دهند»؟
وی یکی از این مواردی که باید با این الگو به آن نگاه کرد را نگاه ویژه به اقلیتها دانست و گفت: «اینکه تفاوت قومیتها به چشم یک فرصت دیده شود و کشور به منزله یک باغ بزرگ دیده شود که در آن گلهای رنگارنگ وجود دارد که همگی دارای وحدت هستند، نقشی است که دولت باید به عنوان یک وحدت کننده آن را دنبال کند».
وی تاکید کرد: «نباید تصمیماتی با دیدگاه خاصی گرفته شود و مشکلاتی را ایجاد کند و باعث درگیری با اقوام شود و اقلیتها را از همدیگر دور کرده و کشور را دچار مسائل و مشکلات پیچیده کند. انشاءالله ما همه خود منادی وحدت باشیم. و یکی از خواستههای ما در انتخابات پیش روی، پیاده شدن اصل وحدت در کشور است. مخصوصا در چالشهای آیندهای که همه ملتها و ملت ما با آن روبرو خواهند شد».
نخست وزیر سابق گفت: «بنده از اینجا از عالم بزرگ آخوند نظری یاد میکنم و می گویم که ایشان از جمله روحانیونی بودند که این نگاه را به مسئله داشتند. و همچنین آیتالله نورمفیدی نماینده ولی فقیه که ایشان نیز چنین نگرشی را دارد».
ازش خوشم می یاد ، انگار ناجیه.