تهران در سال ۱۳۳۲، صاحب ۱۸ ایستگاه اتوبوس میشود که اغلب آنها در مرکز و جنوب شهر واقع شده بودند. این خبر نشان میدهد گلایه مردم از کمبود حمل و نقل عمومی در تهران ریشهای دیریته دارد.
اولین خط اتوبوس: جاده مخصوص-خیابان نواب- خیابان عباسی- خیابان انبار بنزین و بالعکس به طول ۵ کیلومتر و ۳۵۰ متر بوده است.
دومین خط اتوبوس: میدان راه آهن- خیابان سی متری-جاده امیرآباد- آب کرج و بالعکس به طول ۵ کیلومتر و ۷۵۰ متر
سومین خط اتوبوس: میدان راه آهن خیابان پهلوی- آبنمای کرج و بالعکس به طول ۵ کیلومتر و ۷۰۰ متر
چهارمین خط اتوبوس: سه راه شاپور- خیابان شاپور، خیابان بهجت آباد و بالعکس به طول ۵ کیلومتر و ۵۰۰ متر