لغو کنسرت علیرضا قربانی در اصفهان/معاون استاندار: در تیم نوازندگانش از خانم نوازنده استفاده می‌کرد
این‌ها بخشی از گزیده صحبت‌های محمدرضا جان‌نثاری، معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استاندار اصفهان است.
وی اظهار کرد: اخبار در زمان طلایی آن در این خبرگزاری منتشر می‌شود. معتقدیم باید کمتر ایراد‌های برخوردی به سیستم رسانه گرفته شود. باید به آزاد بودن رسانه بهای زیادی دهیم، به طوری که رسانه بتواند حرف مردم را منعکس کند.
جان‌نثاری سپس به سؤالات خبرنگاران در بخش‌های مختلف سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، علمی و ورزشی پاسخ داد که در ادامه مشروح این پرسش و پاسخ آورده شده است.
پیش‌بینی شما از میزان مشارکت مردم در انتخابات چیست و چگونه باید فضای جامعه را به منظور مشارکت حداکثری در انتخابات آماده کرد؟
همه باید تلاش کنند که انتخابات به‌عنوان یک امر ملی به خوبی برگزار شود. پیش‌بینی می‌کنیم که انتخابات اسفندماه بسیار خوب برگزار شود و قطعاً با آن چهار راهبردی که مقام معظم رهبری اعلام کردند انتخابات پرشور و خوبی خواهیم داشت. نظرات کلی که اکنون در جامعه وجود دارد در مقایسه با نظراتی که درباره انتخابات مجلس در گذشته وجود داشت، بسیار بهتر است و وضعیت خوبی داریم که این امر نوید دهنده یک انتخابات باشکوه است.
با توجه به اینکه اکنون سه نفر از نمایندگان فعلی مجلس شورای اسلامی در استان اصفهان از سوی هیئت‌های اجرایی تأیید صلاحیت نشده‌اند تا چه حد این امکان وجود دارد که در مراحل بعدی هم تأیید صلاحیت نهایی نشوند؟
انتخابات فرآیندی دارد که در قانون تعریف شده است و دقیقاً از روزی که شروع انتخابات توسط وزیر کشور اعلام می‌شود تا پایان شمارش آرا و نتایج یک تقویم دارد. در استان اصفهان این فرآیند تا امروز بسیار دقیق و مطابق قانون انجام شده است و هیچ مشکلی هم در اجرای این فرآیند نداشته‌ایم. آخرین مرحله‌ای که طی شد بحث بررسی صلاحیت داوطلبان انتخابات در هیئت‌های اجرایی بود. قبلاً پیش ثبت‌نام برای انتخابات نداشته‌ایم که اخیراً بحث پیش ثبت‌نام در قانون پیش‌بینی و هم اکنون بررسی صلاحیت داوطلبان در هیئت‌های اجرایی انجام شده است. در استان اصفهان ۵۷ درصد از داوطلبان تأیید صلاحیت، ۲۳ درصد عدم تأیید صلاحیت و حدود ۲۰ درصد هم عدم احراز صلاحیت شده‌اند. نباید از کلمه «رد صلاحیت» استفاده شود، چراکه در قانون چیزی تحت عنوان رد صلاحیت نداریم، بلکه عدم تأیید صلاحیت داریم که این دو موضوع با یکدیگر متفاوت هستند. آن دسته از داوطلبان انتخابات مجلس که عدم تأیید صلاحیت و عدم احراز صلاحیت شده‌اند حق دارند در فرصت قانونی چهار روزه در سامانه وزارت کشور اعتراض خود را ثبت کنند که این اعتراض توسط هیئت نظارت بر انتخابات که ذیل شورای نگهبان است بررسی می‌شود و این هیئت ۵۰ روز وقت دارد که این اعتراضات را بررسی کند. اگر نتایج اعلام شده از سوی هیئت نظارت بر انتخابات مورد قبول فرد داوطلب نباشد داوطلب در آخرین مرحله می‌تواند اعتراض خود را به شورای نگهبان ارائه کند و در این مرحله فصل الخطاب شورای نگهبان است که این مراحل در حال طی شدن است و باید از گمانه‌زنی‌های رسانه‌ای در این باره پرهیز شود.
برای خدمات بهتر به روستا‌ها و توسعه متوازن روستا‌های استان اصفهان به ویژه در بخش راه‌های روستایی چه اقداماتی انجام شده است؟
یکی از شعار‌های محوری دولت سیزدهم، محرومیت‌زدایی است. کاری که برای این موضوع و در دولت سرمایه‌گذاری شد سفر‌های استانی است که استاندار به همراه مدیران مربوطه به شهرستان‌ها می‌روند که البته این سفر‌ها فرایند خاص خود را دارد و با برنامه‌ریزی دقیقی انجام می‌شود. از چهار ماه قبل از هر سفرِ شهرستانی، فرماندار آن شهرستان تمام مشکلات آن منطقه را احصا و حوزه‌بندی می‌کند و نتایج آن را به استانداری ارائه می‌دهد. این مشکلات در معاونت‌های مختلف برنامه‌ریزی می‌شود و دستگاه‌های متناظر بر آن مشکلات در استان فراخوانده می‌شوند و جلسات مکرری گذاشته می‌شود و یک پیش مصوبه برای آن در نظر گرفته می‌شود. در آن روزی که سفر شهرستان انجام می‌شود استاندار و معاونان او و تمام مدیران کلی که درگیر این مسائل هستند به شهرستان مورد نظر سفر می‌کنند و شورای مشترک شهرستان و استان تشکیل و برای آن تصمیم‌گیری می‌شود. از جمله مواردی که در ارتباط با روستا‌ها خیلی اهمیت داده شده، دو مسئله است؛ یکی طرح هادی روستا است که این طرح هادی باید با قوت انجام شود تا روستا یک سامانی پیدا کند و حد و حدود آن مشخص شود. موضوع بعدی که دارای اهمیت است، راه‌هایی روستایی است که باید برای نگه داشت جمعیت در روستا‌ها این موضوع مورد رسیدگی همه جانبه قرار گیرد. بدون شک در دو سال گذشته یکی از نکات مورد توجه در حوزه محرومیت‌زدایی رسیدگی به مشکلات روستا‌ها و توسعه راه‌های روستایی بوده است.
مدیریت استان اصفهان در موضوع اتباع بیگانه چه سیاستی دارد و آیا این سیاست اقتضای خاص استان بوده یا بر اساس سیاست‌های کلان است؟
این سیاست مشتمل بر هر دو مورد بوده و بر اساس اقتضائات استانی و سیاست‌های کلان است. در ۱۰ سال گذشته وارث اقداماتی هستیم که بلای جان ما شده است. استان اصفهان ۲۸ شهرستان دارد که ۱۲ شهرستان ممنوع الحضور اتباع بیگانه هستند و نباید اتباع بیگانه در ۱۲ شهرستان به دلایل مختلف امنیتی و اقتصادی حضور پیدا کنند، اما در ۱۶ شهرستان قرار است این اتباع حضور داشته باشند. در هیچ جای دنیا اینگونه نیست که یک تبعه خارجی وارد کشوری شود و خودش تصمیم بگیرد کجا ساکن شود و تحصیل کند، اما در سال‌های گذشته این موضوع مهم را رعایت نکرده‌ایم، به‌طوری که این اتباع کاملاً آزادانه عمل کرده‌اند و ساماندهی درستی نشده‌اند. در برخی شهرستان‌ها تجمع‌های بیش از حد اتباع بیگانه را شاهد هستیم که این امر به زندگی عمومی مردم آسیب زده است. برای مثال در برخی مدارس تراکم دانش آموزان اتباع خارجی بسیار بالا است که این موارد مشکلاتی را سبب می‌شود. این مشکلات نیاز به ساماندهی دارد و در استان اصفهان دو سیاست کلی را دنبال می‌کنیم و اتباع خارجی که مجوز ندارند مطلقاً اجازه حضور در استان را ندارند و باید دستگیر شوند که با قوت این طرح در حال اجرا است و اتباعی که بدون مجوز در استان ساکن شده‌اند باید طرد شوند. نکته بعد ساماندهی اتباع خارجی است به این معنا که یک شهرستان و یا یک شهر باید یک ظرفیتی داشته باشد و ما حدی را تعریف کرده‌ایم که این تدابیر برای نخستین بار اتفاق افتاده است. تعریف کرده‌ایم که حد یک مدرسه و اشتغال برای هر شهر و روستا چقدر است و هر تبعه خارجی نمی‌تواند دیگر سرخود عمل کند. البته این طرح زمان‌بر است و اخراج اتباع بیگانه‌ای که فاقد مجوز هستند با قوت انجام می‌شود.
شما فروردین‌ماه سال جاری از لزوم تشکیل قرارگاه حفظ و ارتقای فرهنگ و هنر در اصفهان صحبت کرده و بیان کردید که باید دغدغه‌های هنرمندان شنیده شود و مسئولان باید نسبت به سخنان ناگفتۀ این قشر هوشیار باشند. تشکیل این قرارگاه به کجا انجامیده و اصولاً چه هدفی را دنبال می‌کند؟
با توجه به ساختاری که وجود دارد معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری بر تمام امور این سه حوزه نظارت دارد که در حوزه اجتماعی، برش‌های مختلفی دارد. اولا در ساختار وزارت کشور اشکالی وجود دارد و آن این است که برای مسائل فرهنگی، ساختار ندیده‌اند، کار فرهنگی را پیگیری می‌کنند، ولی ساختار ندارد. این یک نکته اساسی است و ما هم پیشنهادمان این است که موضوع اجتماعی فرهنگی باید یک معاونت خاص در استانداری داشته باشد و این مسئله را به وزارت کشور هم اعلام کردیم.
اما چند حوزه است که ما خصوصاٌ در استان اصفهان باید به آن‌ها ورود کنیم؛ مگر می‌شود ما در استان اصفهان مهد هنر باشیم، ولی ساختاری برای هنرمندان نداشته باشیم. ما پیشنهاد تشکیل قرارگاهی برای هنرمندان را ارائه دادیم البته راجع به اینکه آن را انجام دهیم مصوبه نداریم، اما بیکار ننشستیم و جلساتی را نه در قالب آن قرارگاه، بلکه در جلساتی که برگزار می‌کنیم قشر هنرمندان هم از اقشاری هستند که مرتباً با آن‌ها برنامه داریم تا هم حرف‌های آن‌ها را بشنویم و هم امورات آن‌ها را پیگیری کنیم، ولی ما معتقدیم که کفایت نمی‌کند و باید اقدامات ویژه‌تری برای اصفهان در حوزه هنرمندان و صنایع‌دستی انجام دهیم.
این موضوع به ساختار نیاز دارد که ما ایجاد این ساختار را به وزارت کشور و به شورای اداری کشور پیشنهاد دادیم که ان‌شاءالله مصوب شود، ولی از کار در این حوزه غفلت نکرده‌ایم و امیدواریم بحث هنرمندان تحت رصد و برنامه‌ریزی استان قرار گیرد تا بتوانیم ساختار آن را هم تصویب کنیم. البته باید این موضوع سالیان قبل اتفاق می‌افتاد که متأسفانه از این موضوع غفلت شده که به نظر ما از موضوعات بسیار مهمی است که باید به آن‌ها بپردازیم.
موضوع مرمت دو گنبد جهانی مسجد شیخ لطف‌الله و مسجد امام با چالش‌های بسیاری روبرو شد و درنهایت آقای ایزدی، مدیرکل سابق میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان اصفهان که همچنان عضو شورای نظارت بر مرمت گنبد مسجد امام هستند اعلام کردند که ۱۴ میلیارد تومان اعتبار برای مطالعات گنبد مسجد امام دریافت شده است. آیا استانداری اصفهان بر موضوع این مطالعات نظارت خواهد کرد؟ چون اگر قرار باشد مطالعات توسط تیم اجرایی قبل صورت بگیرد باز هم چالش‌های جدی‌تری مطرح خواهد بود.
بافت تاریخی اصفهان فقط مختص به این بنا‌ها نیست و ما مکان‌های دیگری هم داریم که متأسفانه آسیب‌های بسیاری دیده است، مانند مسجد سید اصفهان، مسجد جامع اصفهان، مسجد جامع اردستان، مسجد کاشان که مکان‌های خیلی با ارزشی هستند و باید مورد رصد قرار بگیرند. اما درباره این موضوع، مطالعات در حال انجام است و ما در حوزه استانداری از حوزه عمرانی خواهش کردیم که شما به اسم و رسم‌ها کاری نداشته باشید، به عملکرد‌ها کار داشته باشید و ببینید اگر آن‌هایی که تاکنون این مطالعات را انجام می‌دادند واقعاً توانستند این بنا را با مطالعات خود به خوبی نگه دارند و آیا واقعاً توانسته‌اند برای مشکلاتی که برای این بنا‌ها پیش می‌آید راهکار عملی داشته باشند و آن را ادامه دهند؛ ولی اگر این‌طور نبوده حتماً تجدیدنظر کنید.
کما اینکه ما در مشاوره‌های بسیاری از موارد از جمله حوزه آب بررسی کردیم که عده‌ای چندین سال مطالعه می‌کردند، ولی هیچ وقت این مطالعات منجر نشده که یک متر لوله هم گذاشته شود. ما معتقدیم مطالعاتی درست است که به عمل ختم شود و کاربردی باشد. حوزه عمرانی در حال کار روی این موضوع است و آنچه در شورای معاونین در مورد این بنا مطرح شده این است که مطالعاتی که در حال انجام است کاربردی باشد و حتماً بتواند مشکلی را از استان حل کند از جمله در مورد این بنا‌های تاریخی.
اخیراً در کمیسیون ماده ۵ استان مصوبه تعریض گذر بخشداری خمینی‌شهر به ۱۶ متر با بدنه تجاری مطرح شد و در واقع به تصویب این کمیسیون رسید، در حالی که با مصوبه شورای عالی معماری و شهرسازی مغایرت دارد که گفته است هرگونه تخریب و تعریض در بافت تاریخی غیرمجاز است. این مصوبه بر چه اساس در کمیسیون ماده ۵ به امضا رسید؟
من به این موضوع ورودی ندارم و نمی‌دانم که چه چیزی است، البته یک جا‌هایی پیگیری شد و من از آقای فرماندار خواهش کردم، چون این موضوع در شهرستان خمینی‌شهر محل اختلاف بود، موضوع را پیگیری کند. اما آن چیزی که به ما برمی‌گردد، چون کلیت نظارت بر فرمانداران را من باید انجام دهم به همین دلیل از آقای فرماندار خواهش کردم که در این موضوع اصلاً تحت تأثیر هیچ فشاری قرار نگیرند و واقعاً سعی کنند که ببینند اولاً قانون چه می‌گوید و دوم اینکه مصلحت شهرستانتان چگونه است. مصلحت هم به معنی نظر شخصی نیست، بلکه ببینید عُقلا درباره موضوع چه می‌گویند و قانون چه می‌گوید.
متأسفانه در این حوزه‌ها بعضاً فشار‌های اجتماعی و لابی‌گری‌هایی وجود دارد که خیلی باید مراقبت کرد که واقعاً اولاً خواستۀ مردم و دوم اینکه آن چیزی که برای شهرستان‌ها مفید است اجرا شود، نه اینکه فلانی خوشش می‌آید یا بدش می‌آید، یا فلانی نظرش فلان موضوع است. این مسائل متأسفانه هست، ولی باید مدیرانِ ما جدی باشند. من آن تکه‌ای که مربوط به استقلال رأی بود را با تأکید از فرماندار خواهش کردم که به این موضوع دقت داشته باشند؛ اما حوزه تخصصیِ آن که این بشود یا نشود قاعدتاً در حوزه معاونت عمرانی است.
مدتی قبل قرار بود که کنسرت آقای علیرضا قربانی در اصفهان برگزار شود که این‌طور نشد و در تماسی که با مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اصفهان داشتیم اعلام کردند که برگزاری این کنسرت از نظر این اداره مشکلی نداشته و ناهماهنگی و مسائل مطرح شده از سوی سایر نهاد‌ها موجب شده که کنسرت برگزار نشود؛ و بعد هم مشخص شد که دلیل عدم برگزاری کنسرت استاد، حضور بانوانِ نوازنده در گروه ایشان بوده است. شما عدم حضور بانوان در ورزشگاه را منوط به فراهم شدن شرایط ساختاریِ ورزشگاه برای حفظ حرمت بانوان عنوان می‌کنید، اما من خواهش می‌کنم به موضوع این کنسرت هم اشاره کنید، آیا این اتفاق با موضوعی که شما در مورد رعایت حرمت بانوان مطرح می‌کنید متناقض نیست؟
اولا من بگویم که آقای قربانی از خوانندگان خیلی خوب کشور ما هستند و معمولاً هم متن‌هایی که می‌خوانند متن‌های خیلی خوبی است و واقعاً یکی از خوانندگانی است که ما خدا را شکر تا کنون حاشیه‌ای بر رفتار و مطالب ایشان نداشتیم و یا لااقل من اطلاعی ندارم؛ اما بحث اینکه آقای قربانی می‌خواهد در اصفهان کنسرت اجرا کند هیچ مانع قانونی نداشت مگر یک نکته؛ و آن نکته این است که ایشان در تیم نوازندگان خود از خانم نوازنده استفاده می‌کرد. این موضوع اولاً هنوز تعریف قانونی ندارد و یک چیز نویی است و حتماً باید وزارت ارشاد راجع به این موضوع تصمیم ملی بگیرد و ابلاغ کند که آیا اجازه هست این کار را بکنیم یا نه. چون نظرات فقهی در قبال این موضوع متفاوت است که آیا زن می‌تواند تک‌نواز باشد؟ در این زمینه نظر فقهی وجود دارد و باید برای آن تکلیف ملی معلوم شده و ابلاغ شود. دوم اینکه توجه کنید که ما باید همه افکار عمومی را در نظر بگیریم، بالاخره قشر عظیمی از افکار عمومیِ ما این موضوع را نمی‌پسندند. صراحت هم ندارد، تعیین تکلیف رسمی هم درباره این موضوع نشده است.
از آقای قربانی خواهش شد به واسطه اینکه اصفهان وضعیت خاصی از لحاظ اعتقادات مردم دارد (واقعاً مردم اینجا اعتقادات خاص خودشان را دارند) و اینجا را نمی‌شود با جای دیگر مقایسه کرد از تک‌نواز زن استفاده نکند. گفتند «اینجا مگر چه فرقی می‌کند و مگر با قانون نیست؟» گفتیم چرا. شما این را به قانون تبدیل کنید و بعد بگویید قانون با قانون فرقی نمی‌کند. ما نمی‌توانیم اگر کاری یک جایی عرفاً انجام شد بگوییم این قانون است، ممکن است جایی هیچ‌کس هیچ چیزی نگوید و عرف مردم هم آن را بپذیرند، ولی در عرف ما پذیرفته نیست. خواهش کردیم از ارشاد که به آقای قربانی بفرمایید که این نوازندگان در اصفهان حذف شوند و کنسرت را برگزار کنید، مثل ده‌ها کنسرت دیگری که در اصفهان برگزار شد و می‌شود. یک موضوع جدیدی بود و این موضوع جدید از لحاظ مسائل گوناگون ابهام داشت و باید این مسائل توسط وزارت ارشاد و دستگاه‌های دیگری که متولی هستند تصریح شده و حکم آن صادر شود که این چه حکمی دارد. البته ما یک استدلال دیگری هم داریم، من واقعاً خودم مثل شما دغدغه این موضوع را داشتم و در این رابطه به حکم مقام معظم رهبری رجوع کردم که طبق نظر ایشان باید ملاحظاتی برای آن انجام بگیرد که آیا می‌شود این کار را انجام داد یا نه.
این کار خیلی کار ظریف و دقیقی است و ان‌شاءالله مراکزی که می‌توانند جواب ممزوجی از مسئله و حکم فقهی را با یکدیگر بدهند، این کار را بکنند، اگر این موضوع را تصریح و تشریح کردند این بحث هم در اصفهان هم مشکلی نخواهد بود، ولی یک حرف جدیدی بود و تا حالا اتفاق نیفتاده بود و باید برای آن یک تصمیم درست و متناسب با شرع و قانون و عرف و خواسته مردمی گرفته می‌شد. اینجا حدود و ثغوری دارد و باید تصمیم گرفته شود.
اصلاً در همه جای دنیا این‌طور است که یک کاری که می‌خواهند در استان‌ها انجام دهند کلیت کار را به حاکم یا مسئول آن استان می‌دهند و می‌گویند شما تدبیر کن. این‌طور نیست که وضعیت ما در استان اصفهان با فلان استان از لحاظ فرهنگی، مردمی، مطالبات و خواسته‌ها یکسان باشد، بلکه فرق می‌کند و باید به این مطالبات هم توجه شود؛ لذا اگر تصریحاً ممزوجی از مسئلۀ فقهی به اضافۀ تعیین تکلیف برای ابداعات جدید مشخص شود برای اجراشدن هیچ مشکلی ندارد و هیچ منافاتی هم با آن که ما به هویت زن احترام بگذاریم ندارد. به هویت زن احترام گذاشتن یعنی به شخصیت عمومی احترام گذاشته شود و احترام و تکریم او در جامعه موردتوجه قرار بگیرد و هیچ ربطی به موضوع قبل ندارد و یک موضوع خاصی است که شخص حقیر هم نمی‌توانم برای آن اظهارنظر کنم، یعنی جنبه‌های خاص خودش را دارد.
ما، هم هنرستان موسیقی داریم و هم دانشگاهی که در آن موسیقی برای بانوان هم تدریس می‌شود، وقتی کسی چیزی می‌آموزد بالاخره می‌خواهد جایی آن را عرضه کند.
صلاحیت ندارم در این باره اظهارنظر کنم، خیلی هم در این حوزه تخصص ندارم. من تابع فقه و مسئله شرعی و مواردی هستم که به قانون تبدیل می‌شود. ما به اجرای قانون معتقدیم که، چون قانون جمهوری اسلامی از نظر فقها هم می‌گذرد شرعی هم هست؛ ولی اینکه فقه چه می‌گوید و الآن در دانشگاهِ ما چه اتفاقی می‌افتد و در مراکز فرهنگیِ ما کلاس‌هایی داریم که برگزار می‌شود و جمع این‌ها چه می‌شود در تخصص من نیست.
در مواردی که قانون نداریم قاعده قبح عقاب بلابیان را داریم و وقتی عرفی تعیین شده به شکل عمومی وجود ندارد، عملا صلاحیت‌سنجی اتفاق می‌افتد. حکومت جمهوری اسلامی ایران حکومت مرکزی است و استان‌ها اجازۀ تصمیم‌گیری صلاحیتی ندارند یعنی باید تحت‌الشعاع وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باشند.
ما حکومت مرکزی داریم، ولی استان‌ها هم در حوزه‌هایی اختیاراتی دارند که دولت می‌دهد، مثلاً مصوبه‌هایی داریم که استان در حوزه‌های فرهنگی، اجتماعی و حتی سیاسی هم اختیاراتی دارند و یا مثلاً اگر شورای شهر اصفهان مصوبه‌ای داشته باشد ممکن است شهرستان‌های دیگر به‌گونه‌ای دیگر مصوب کرده باشند. در این حوزه‌ها اختیار داریم و در این موضوع هم که شما می‌فرمایید عرف، بله عرف داریم و بر ما هم عرف تقریباً اثبات شده است. ما از جامعه برآورد داریم، وقتی داریم استان را هدایت می‌کنیم می‌دانیم که عرف جامعه چگونه است، یک برآوردی هم داریم با ادلّه‌های خیلی قوی که عرف جامعه چه می‌گوید.
چند نمونه مثال می‌زنم؛ عرف جامعه ما در استان عرف دینی است، اصلاً این موضوع جاافتاده است، من خیلی با خوب و بدِ آن کار ندارم، مثلاً مراسمات جشن در استان خیلی کم برگزار می‌شود، ما خیلی تلاش می‌کنیم که نشاط بیشتری در مردم وجود داشته باشد، اما عرفِ معمول است. به این نکته هم توجه کنید که در سال ۶۲ در شهر اصفهان در یک هفته هزار و ۲۰۰ جوان در دستان مردم به اسم شهید، تشییع و دفن شدند. در ۲۵ آبان سال ۶۱ تعداد ۳۷۰ شهید را در یک روز تشییع کردند. ببینید که بالای حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد این شهیدان در وصیت‌نامه خود چه چیزی نوشتند و به چه چیز‌هایی تأکید داشتند؛ بنابراین فهمیدن این عرف خیلی راحت است که عرف در این زمینه چه می‌گوید و برای این عرف، ادلّه داریم که باید توجه لازم به این عرف بشود.
سال گذشته، آذرماه ۱۴۰۱، آزمایشگاه شیمی دانشکده شیمی در دانشگاه صنعتی اصفهان دچار حریق شد و یکی از دانش آموختگان این دانشگاه به نام «حسین مرادی»، جان باخت. از آن زمان تاکنون با وجود تأکید وزیر و معاون وزیر علوم بر پاسخگویی ریاست دانشگاه صنعتی، ایشان و همکارانشان در این دانشگاه نه تنها خود را ملزم به پاسخگویی در برابر دانشجویان و رسانه‌ها نمی‌دانند، بلکه در روز بعد از حادثه به‌عنوان تنها واکنش به این حادثه هولناک، رئیس وقت دانشکده شیمی، دانش‌آموخته جان باخته را مقصر دانست. با توجه به صحبت‌های شما مبنی بر اهمیت "پاسخگویی مسئولان"، سؤال بنده در مورد مواقعی است که معضل و مشکلی حاد مانند آتش‌سوزی در دانشگاه صنعتی اصفهان، در استان رخ می‌دهد و مسئول مربوطه خود را موظف به پاسخگویی در قبال اتفاق رخ داده نمی‌داند. در چنین مواقعی معاونت امنیتی، سیاسی استانداری اصفهان چطور به مسئله ورود پیدا می‌کند؟
این اتفاق در حوزه شهر اصفهان رخ داده است و پیش از هر چیز ما ابتدا با یک نگاه امنیتی و سپس به‌عنوان یک حادثه به آن نگاه می‌کنیم. تفاوت است میان زمانی که یک نفر در خیابان تصادف می‌کند با زمانی که تصادف به شکل ساختگی شکل می‌گیرد. این اتفاق که منجر به جان باختن یک نفر شده است باید از نظر قضایی و امنیتی بررسی شود تا علت آن مشخص شود.
برای این حادثه بلافاصله در مراجع قضایی تشکیل پرونده داده شد تا حقوق فردی که از دست رفته مشخص شود و سپس بررسی شود که این اتفاق عمدی بوده یا غیر عمد؟ و اگر عمدی بوده، چه کسی باید خسارت آن را بدهد؟ یا اگر غیرعمدی است چه کسی سهل‌انگاری کرده است؟ این موارد در دستگاه قضایی پرونده بازی دارد. اگر نتیجه این پرونده از نظر قضایی مشخص شود ما نتیجه را اعلام می‌کنیم و کاری به اینکه دانشگاه نتیجه و علت حادثه را اعلام می‌کند یا نمی‌کند هم نداریم. درست که دانشگاه زیر نظر وزارت علوم است، اما ما هم مکلف هستیم تا در این حوزه‌ها ورود پیدا کنیم. مسئولان دانشگاه هم از نظر قانونی موظف به پاسخگویی در این رابطه هستند، حتی اگر هم قادر به بیان علت وقوع ماجرا نیستند، باید بگویند که به چه دلیلی قادر به تشریح آن نیستند.
چه اقداماتی در خصوص توسعه ورزش و توجه به جوانان از سوی استانداری استان صورت گرفته است؟
سری جلساتی تحت عنوان ساماندهی امور جوانان به ریاست استاندار و دبیری مدیرکل ورزش و جوانان برگزار می‌شود که در آن سعی شده به مسائل روز جوانان پرداخته شود. در این حوزه مباحث مختلفی از جمله ازدواج، اشتغال، هویت و ورزش مطرح است و موضوع جمعیت به اداره کل بانوان استانداری محول شد. مواردی همچون نیاز‌های به روز جوانان همچون وام ازدواج نیز به آن پرداخته شد و با جذب حدود یک و نیم برابری سهمیه واگذار شد. همه آن سهمیه واگذار شده و تعداد بیش از ده هزار نفر نیز همچنان در صف هستند.
مسائل ورزش در حوزه جوانان موضوعی طولانی است. یک بخش ورزش، ورزش قهرمانی است که باشگاه‌ها دنبال می‌کنند. اما آیا باشگاه‌ها سایه‌اندازی بر بخش همگانی نیز دارند؟ به نظر می‌آید این سایه‌اندازی در کل کشور هست و بسیار هم قوی است. یعنی باید به این بپردازیم که همه ورزش برای چند تیم مطرح نیست و ورزش برای تمام مردم است. سعی کردیم در همه شهر‌ها و مناطق استان به این موضوع بپردازیم، چرا که همه حق دارند امکاناتی امن برای ورزش در اختیار داشته باشند که این موارد در سفر‌های شهرستانی استاندار و معاونان پیگیری شده و در تمام این سفر‌ها حتما بخشی از مصوبات مربوط به حوزه ورزش است.
در همه حوزه‌ها از مسئولان مرتبط خواستیم که به اقتضا از افراد مرتبط با آن حوزه دعوت شود. مثلا در حوزه ورزش و جوانان باید از خود جوان پرسید با چه مشکلاتی مواجه است و خواستیم در هر جلسه حدود ۱۰ جوان و نوجوان بیایند، مباحث را گوش داده و اظهار نظر کنند.
در خصوص اتفاقات ورزشگاه نقش‌جهان و بازی سپاهان و الاتحاد بفرمایید، گمانه‌هایی بر امنیتی بودن مسئله ایجاد شد، صحیح است؟
به هیچ عنوان. صراحتا اعلام می‌کنم بازی سپاهان و الاتحاد هیچ مشکل امنیتی نداشته و این‌ها بهانه‌جویی است. این بازی در امنیت و آرامش کامل بدون هیچ مسئله‌ای برگزار شد. ورزشگاه پیش از این نیز با همین شرایط مورد تایید قرار گرفته بود. اتفاقا این ورزشگاه یکی از ورزشگاه‌هایی است که از لحاظ ایمنی و امنیتی وضعیت مناسبی دارد. شخصی گفت مشکل امنیتی دارد، بیاید و بگوید این مشکل کجاست؟ مشکل امنیتی تعریف دارد. بر چه اساسی این حرف را می‌زنند. تعجب می‌کنم از برخی افراد که اینگونه گل به خودی می‌زنند. افتخار می‌کنیم در کشوری زندگی می‌کنیم که امن‌ترین کشور جهان است. در میان این جنگ‌ها جزیره آرامی داریم و چرا باید بیخود آن را زیر سوال ببریم. این بازی هیچ مشکل امنیتی نداشت و مسائل دیگری است که خود باشگاه سپاهان باید پاسخ دهد.
مسئله ورود بانوان به استادیوم در اصفهان و حضور در ورزشگاه نقش‌جهان به کجا رسیده است؟
برخی عقاید شخصی داریم، برخی قوانین وجود دارد و یک‌سری واقعیت‌ها مطرح است. بالاخره باید بپذیریم برخی صحنه‌هایی که در ورزش وجود دارد، هنجار لازم را ندارد و شرایط حضور بانوان به علت احترامی که ما برای بانوان و شخصیت آن‌ها قائلیم، مهم است. تساوی جنسیتی را قبول نداریم و پیرو عدالت جنسیتی هستیم که حکم می‌کند حضور بانوان در ورزشگاه تحت شرایط خاصی انجام شود. این ورزشگاه باید راه اختصاصی برای ورود خانم‌ها داشته باشد. هر کسی به ورزشگاه یک بار رفته باشد می‌داند چه الفاظی به کار می‌رود و نباید زنان از میان این جمعیت رد شوند و از جای مشخصی وارد شوند. همچنین دسترسی‌ای برای اینکه کسی به آن‌ها بی‌احترامی کند، نباشد.
باید فکری برای تردد آن‌ها نیز بشود. سوال اولی که ما از مسئولان حوزه پرسیدیم این بود خانمی که تنها می‌خواهد با ماشینش به ورزشگاه بیاید، ماشینش را کجا پارک کند؟ می‌تواند مثل آقایان دو تا خیابان پایین‌تر پارک کند و از میان این جمعیت به ورزشگاه برود؟ پس باید پارکینگ اختصاصی برای آن‌ها تعبیه شود. ما نمی‌پذیریم دختران ما به عنوان نوامیس‌مان در معرض برخی شرایط قرار گیرند. اگر شرایط برقرار شود، چرا که نه! اجازه داده شده و باید استفاده کنند، اما به شرطی که شرایطش حفظ شود. در روضه هم رعایت حضور بانوان را می‌کنند. بنابر هویت، احترام و شخصیتی که برای زن قائل هستیم می‌گوییم این حضور بانوان باید متناسب با این هویت و شخصیت باشد. نمی‌شود شرایط را فراهم نکنیم و فقط شعار حضور بانوان را دهیم. شعار دادن بدون فراهم کردن شرایط، عوام‌فریبی است. اگر شرایط برقرار شود، بله این امکان فراهم است. اصل موضوع این است و در اصفهان نیز بر سر همین مسائل کِش‌مکش‌هایی وجود دارد و خواهش کردیم این مسیر طوری فراهم شود که برایمان گزارشی از جسارت به دختران ما داده شود. اشکالی ندارد آقایان قدری مسیر طی کنند یا در اتوبوس باشند، ولی بانوان نه. نباید اجازه دهیم در جامعه ما کوچکترین بی‌حرمتی به زن صورت بگیرد. این فرق نگاه ما است. اکر کسی ادعا می‌کند این شرایط فراهم است بیاید و به ما هم نشان دهد و هیچ مشکلی با این موضوع نداریم. با رعایت اخلاق، عفت عمومی و حیای میان زن و مرد و این نباشد که تنها بخواهیم این کار را انجام دهیم.
برخی به ما پیشنهاد می‌دهند تعدادی از زنان را با اتوبوس از راهی دیگر به ورزشگاه ببریم، این هم عوام‌فریبی است. قرار است در این دولت صادقانه با مردم سخن بگوییم. مردم از مسئولان انتظار دارند وقتی اجازه حضور بانوان فراهم می‌شود، پدر یک دختر به واسطه اعتمادی که دارد اجازه می‌دهد و فکر می‌کند همه شرایط دیده شده است. اگر توجه نکنیم، ظلم کرده‌ایم. از مسئولان ورزشی می‌خواهیم به جای حرف زدن، عمل کنند و شرایط را فراهم کنند.
