موسوی: وزرای من 7 هزار تومان حقوق می‌گرفتند

آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: میرحسین موسوی خطاب به دولتمردان پرسید: «شما می‌گویید کارهای خوبی انجام داده‌اید، اگر این است بگویید کار خوب شما چیست؟ چه اولویت‌هایی دارید»؟

به گزارش سرویس سیاسی آفتاب،‌ میرحسین موسوی در همایش تجلیل از مقام شامخ معلم با حضور جمع کثیری از معلمان و بازنشستگان آموزش و پرورش که در سالن همایش‌های کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان برگزار شد، گفت: «من همیشه خود را فردی کوچک و حقیر در برابر موج عظیمی از انقلاب اسلامی می‌دانم، امروز هم همین حس را دارم؛ من فردی هستم متعلق به نسل اول انقلاب و شاید بتوانم از صفا و اراده‌ی آن زمان استفاده کرده و آن را به نسل امروز منتقل کنم. آن‌چه در کشور معجزه ایجاد می‌کند امید و زنده ماندن ارزش‌هاست. افراد باید در خدمت این ارزش‌ها باشند تا در کشور معجزه ایجاد شود».

وی خطاب به فرهنگیان گفت: «شما عزیزان نقش بزرگی در توسعه و تحول کشور داشتید. در انقلاب، پیشتازان و تحول‌آفرینان، معلم بودند، از جمله شهید مطهری، شهید رجایی، شهید بهشتی و دکتر شریعتی و حضرت امام(ره) نیز فرمودند که معلمی شغل انبیاست و این حاوی نکته‌ی ظریفی است که اشاره به منزلت معلمی دارد. معلمان مشکلات زیادی دارند اما آن‌چه در ابتدا باید مورد توجه قرار بگیرد منزلت آنهاست که اگر این اتفاق بیافتد بقیه‌ی مشکلات آنان حل خواهد شد».

میرحسین گفت: «آمارهای کارشناسان نشان می‌دهد که 60 درصد مردم امیدی به تبدیل شدن ایران به مقام اول در خاورمیانه ندارند، یعنی همان چیزی که در اهداف سند چشم‌انداز پیش‌بینی شده و 65 درصد مردم معتقدند که اغلب اوقات نمی‌توانند از زندگی لذت ببرند. 65 درصد مردم احساس خستگی، فرسودگی و بیهودگی می‌کنند و برای دگرگون شدن این فضا قشر تعیین‌کننده معلمان هستند اما سوال اساسی این‌جاست که اگر معلمان خود امید نداشته باشند چه؟ بنابراین سرمایه‌گذاری در معلمان، سرمایه‌گذاری در آینده است و راه آینده از این‌جا می‌گذرد، این یک تجربه‌ی ثابت شده‌ی بشری است».

وی سپس خاطره‌ای از حضور خود در شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی در سال‌های اولیه‌ی انقلاب تعریف کرد: «روزی شهید باهنر گفت به من پیشنهاد شده که وزیر آموزش و پرورش شوم، نظر شما چیست؟ عده‌ای به ایشان اعتراض کردند که وزارت آموزش و پرورش در شأن شما نیست و وقتی همه‌ی صحبت‌ها تمام شد و شورای مرکزی نظرات خود را دادند، شهید باهنر گفتند یادتان می‌آید در زمان شاهنشاهی آرزو داشتیم که چند مدرسه داشته باشیم تا به خواسته‌هایمان برسیم و حکومت را دگرگون کنیم؟ حال امروز که این فرصت را به ما داده‌اند شما می‌گویید این برای من کم است؟ این حرف شهید باهنر نشان‌دهنده‌ی منزلت معلمان است. اتفاقی نبود که در اغلب جاها مدیریت معلمان در آن نمایان نشود و کشور به دلیل اطمینان مردم به معلمان دگرگون شد. اما آن‌چه امروز زیر سوال رفته منزلت معلمان است».

میرحسین بابیان اینکه «تحقیقات نشان می‌دهد که مردم بالاترین اعتماد را به معلمان دارند و بالاترین گروه مرجع، معلمان هستند»، ادامه داد: «این سرمایه‌ی عظیمی است اما در عین حال هشداری هم برای دولت است که با این سرمایه چه می‌کند؟ آیا در جهت حل مشکلات معلمان و آزادی آنان از ترس و نیاز حرکت می‌کنند یا در جهت ترساندن آنها؟ در جهت عزت آنان حرکت می‌شود یا تحقیر آنان؟ معلمی که تحقیر شود آیا می‌تواند نسلی پیشتاز و شجاع را به مردم معرفی کند؟ احترام به معلم یک سرمایه‌گذاری اصیل برای نظام است».

وی با تاکید بر این که «وقتی می‌بینیم نگاه به این سرمایه متزلزل شده، به مشکلات ارزشی و منزلتی معلمان در کنار مسائل معیشتی آنها پی می‌بریم»، با قرائت مطالباتی که از سوی جمعی از بازنشستگان و فرهنگیان به ایشان داده شده بود، اظهار داشت: «اولین مطالبه‌ی آنها احیای منزلت بازنشستگان است. آیا این خواست بزرگی است؟ معلمی که سال‌ها زندگی خود را برای تربیت جوانان فدا کرده آیا این خواسته‌ی زیادی برای اوست؟ مطالبه‌ی دوم آنها حقوق بالای خط فقر است، این هم مطالبه‌ی به‌جایی است. سوم حق مسکن مناسب است. مسکن و سرپناه طبیعی‌ترین حق و خواست افراد است و مطالبه‌ی چهارم آنان بهداشت و بیمه ی درمانی مانند وزارتخانه‌های دیگر است و این اشاره دارد به تبعیض. سال‌های اول انقلاب، معلمان وقتی می‌دیدند همه مشکل دارند در کنار سایرین می‌ایستادند اما امروز این‌چنین نیست. و پنجمین مطالبه‌ای که عنوان کرده‌اند برای بازنشستگان و فرهنگیان است که این هم یک حق طبیعی است و آخرین مطالبه‌ی آنها پاداش برای اعیاد است که هیچ‌یک از اینها غیرمنطقی نیست بلکه نشان‌دهنده‌ی محرومیتی است ناشی از کم دیدن شأن و منزلت معلمان».

میرحسین سپس گفت: «امروز بحث فقدان 270 میلیارد دلار مطرح است و ملت ما به عنوان یک حق باید بدانند که این پول کجا رفته و کجا هزینه شده؟ آیا این هزینه‌ها نمی‌توانست حقوق حقه‌ی معلمان را تامین کند؟ هیچ دولتی در نظام جمهوری اسلامی ایران نباید مردم را نامحرم بداند. ما انقلاب کردیم که فاصله‌ی دولت و ملت را از بین ببریم. هر کاری که دولت می‌کند باید در برابر چشمان مردم باشد».

وی خطاب به دولتمردان پرسید: «شما می‌گویید کارهای خوبی انجام داده‌اید، اگر این است بگویید کار خوب شما چیست؟ چه اولویت‌هایی دارید؟ آیا اولویت شما پخش کردن پول در شب انتخابات است؟ یا باید حل مشکل بیکاری و تورم باشد؟ مطمئنم که اگر مردم ببینند این کارها واقعا در جهت توسعه و آینده‌سازی فرزندان آنان انجام شده از شما تقدیر می‌کنند اما در واقع چنین نیست».

میرحسین گفت: «بارها اقتصاددانان تذکر داده‌اند که این همه تزریق نقدینگی در جامعه کار به جایی نمی‌برد. کشاورزی، صنعت و تولید ما هیچ‌یک شرایط مطلوبی ندارد، در حالی که امید با تولید ایجاد می‌شود و این احساس است که موجب می‌شود مردم سختی‌ها را تحمل کنند به این امید که مثلا پنج سال بعد اوضاع آنان خوب خواهد شد. من با تمام وجود این موضوع را تجربه کرده‌ام که اگر مردم دورنما را باز ببینند حاضر به همه نوع فداکاری و همکاری هستند و این خواست دوری نیست. ما از اول با این سرمایه وارد میدان شدیم و اگر آن را نداشتیم مگر می‌توانستیم زمان جنگ ایستادگی کنیم؟ در حالی که وام‌های کلانی به صدام داده می‌شد و ما هیچ وامی دریافت نکردیم».

میرحسین سپس خاطره‌ای تعریف کرد: «در سال‌های اولیه انقلاب که ما تازه کار را شروع کرده بودیم چند ماه صادرات نفت به 200 هزار بشکه رسید، در حالی که زمان شاه ما 6 میلیون بشکه صادرات نفت داشتیم. با این وضع پیشنهاد شد وام یا کمک بلاعوضی از سایر کشورهای دوست و همسایه دریافت کنیم و مرحوم نوربخش را به چند کشور فرستادیم اما ایشان دست خالی برگشتند و ما فهمیدیم که به هیچ‌کس نمی‌توان امید بست. در آن زمان شرایط بسیار بی‌رحمانه بود اما خوشبینی، گذشت، صبر و اعتماد مردم جایگزین آن شد. به یاد دارم که در آن زمان حقوق وزرا 7 هزار تومان بود که بعدها به 10 هزار تومان هم رسید اما عده‌ای از وزرا 3 هزار تومان اضافه را پس دادند و گفتند ما این 3 هزار تومان را لازم نداریم و با 7 هزار تومان می‌توانیم زندگی کنیم. اینها فرزندان همین مردمی هستند که در جای جای کشور ما زندگی می‌کنند. یا در زمانی که در روزنامه‌ی جمهوری اسلامی بودیم این روزنامه به عده‌ای از کارکنان خود زمین داد اما برخی زمین‌هایشان را پس آوردند و گفتند که بقیه محتاج‌ترند».

وی با انتقاد از افزایش ثروت‌های بادآورده در جامعه‌ی امروز اظهار داشت: «معلمان با تولید ثروت مخالف نیستند اما امروز در جامعه به گونه‌ای شده که عده‌ای با ثروت‌های بادآورده کاخ‌هایی می‌سازند با ستون‌های بلند و سفره‌هایی می‌اندازند که می‌تواند بسیاری از افراد محروم این جامعه را سیر کند. اینها عقده و شک ایجاد می‌کند که آیا انقلاب اسلامی از اهداف خود دور شده یا نزدیک؟ آیا راه در این است که برخورد بنیادی کنیم و طرح‌هایی برای برون‌رفت از آن ارایه دهیم یا به مردم صدقه بدهیم و عزت آنان را زیر سوال ببریم؟! ما امروز 3 میلیون دانشجو در کشور داریم و در کادرهای حکومتی، دولتی و اداری هم با جمع کثیری از تحصیل‌کردگان روبه‌رو هستیم. اینها سرمایه‌های بزرگی است که خداوند بخشیده اما چگونه از آن استفاده شده است»؟

وی سپس درباره  مشکلات پیمانکاران گفت: «پیمانکاران اقشار مرفهی محسوب می‌شوند که از اوایل انقلاب شکل گرفته‌اند و پیش رفته‌اند اما امروز ببینید که چقدر پیمانکاری‌ها حقوق معوقه دارند و در معرض ورشکستگی هستند و این پول‌ها در جای دیگری خرج می‌شود. معلمان هم چنین مشکلاتی دارند، البته می‌دانم که معلمان ما حساب مشکلاتشان را از آموزش جدا می‌کنند. این قشر دلسوزترین به نسل جوان ما هستند. کشور ما امکانات وسیعی دارد که یکی از بزرگ‌ترین آنان استقلال ماست. ما ملتی سرافراز هستیم و با این‌که اخیرا تحقیر شدیم اما در ملت ما خوف مرده و جای خود را به شجاعت داده است».

موسوی افزود: «موقعیت جغرافیایی کشور ما نیز بی‌نظیر است که هم می‌تواند فرصت باشد و هم تهدید. اگر به عنوان فرصت نگاه شود می‌توانیم مشکلاتمان را حل کنیم و این نکته‌ای است که در نوع شرکت در انتخابات باید مورد توجه قرار دهیم. معلم باید نقش واقعی خود را پیدا کند و از نظر بودجه‌ای باید شرایطش تغییر کند. امروز بودجه‌ای که برای معلمان اختصاص داده شده در قیاس با کشورهای در حال توسعه بسیار پایین است. این نگاه باید عوض شود و این امر در اولویت قرار گیرد. در شرایط حاکمیت نگاه ملی می‌توانیم امیدوار باشیم که وقتی درخواست‌های صنفی آموزش و پرورش مطرح می‌شود با آنان برخوردی صورت نگیرد».

وی تشکیل نظام معلمان را که از سوی برخی از تشکل‌های معلمان در ابتدای جلسه مطرح شده بود مهم خواند و گفت: «با تشکیل نظام معلمان آنها می‌توانند نقش بزرگی در حل مشکلات خودشان داشته باشند و این موضوعی است که فوری می‌توان به آن پرداخت».

میرحسین موسوی هم‌چنین بر ایجاد ارتباط نزدیک بین آموزش و پرورش و تشکل‌ها تاکید کرد و گفت: «هم‌چنین معوقه‌های معلمان باید از راه قانونی حل شود».

وی در پاسخ به پیشنهادات طرح شده در جلسه نیز گفت: «معتقدم اگر نگاه به آموزش و پرورش تغییر کند همه‌ی مشکلات حل خواهد شد. البته این تنها به جامعه‌ی آموزش و پرورش برنمی‌گردد بلکه در سطح کل جامعه می‌تواند موثر باشد. افتخار شهید رجایی، شهید باهنر و شهید بهشتی به معلمی بود. آنها حتی برای یک جمله در کتاب درسی هم حساسیت نشان می‌دادند. معلمان سرمایه‌هایی هستند که دولت باید از آنها استفاده کند».

میرحسین همچنین در پایان درباره‌ تشکیل پارلمان معلمان که در جلسه مطرح شده بود، گفت: «انشاءالله دسته‌جمعی به سمت تشکیل این پارلمان پیش خواهیم رفت».