حسین معافی: سالهاست که با شروع فصل سرما و کمبود گاز شهری، نیروگاههای حرارتی برای تولید برق کشور مجبور به استفاده از سوخت مازوت هستند که به دنبال آن آلایندگی و تولید گازهای سمی و خطرناکی چون گوگرد دیاکسید خرمایی رنگ و اکسیدهای نیتروزن را به همراه دارند. این گازها علاوه بر تولید بارانهای اسیدی و آلودگی خاک و آب و از بین رفتن حاصلخیزی خاک، قدرت عقیم کنندگی بالا برای انسان دارند. احتمالًا این گازهای سمی باعث ناباروری ابرها نیز میشوند و در کاهش بارندگی در مناطق مختلف نقش خواهند داشت.
اکسیدهای نیتروژن با نور خورشید تولید اوزون تروپوسفری (O3)میکنند که میتواند خود به تنهایی خطرات زیادی را به دنبال داشته باشد. گسترش بیماریهای ریوی، تنفسی و قلبی برای گروههای حساس و افزایش بیماریهای سرطانی و ناشناخته، تولد نوزادان ناقصالخلقه نیز از مشکلات این آلایندههاست که در شهرهای اراک و شازند و روستاهای نزدیک به صنایع آلاینده شاهد این مشکلات در کل سال و به ویژه در فصلهای سرد سال هستیم. اگر چه همه مسئولان استانی و کشوری قولهای فراوانی برای جلوگیری از مازوت سوزی نیروگاه حرارتی شازند دادهاند ولی متأسفانه این وعدهها تا امروز در حد حرف باقی مانده و این موضوع باعث نارضایتی اکثر مردم و فعالان زیست محیطی گردیده است.
نکته جالب اینجاست که تولید برق با استفاده از سوختهای فسیلی در همه جای دنیا منسوخ شده و به کارگیری سوختهای پاک و خورشیدی و انرژی اتمی جایگزین این نیروگاهها برای تولید برق شده که مشکلات آلودگی را به حداقل کاهش دادهاند و یا اینکه دستگاهها و تکنولوژیهای پیشرفته را برای کاهش آلایندگی در نیروگاههای حرارتی به کار میبرند. استفاده از فیلتر در دودکش نیروگاههای حرارتی، یکی از راههای ساده است که میتواند آلودگی را کاهش دهد که این موضوع نیز در نیروگاه شازند و صنایع آلاینده پیگیری نشده است.
و جالبتر از همه گزارش مرکز پژوهشهای مجلس در روزهای گذشته است که در لیست شرکتهای زیانده سال ۱۴۰۱ نیروگاههای حرارتی تولید برق، رتبه اول را دارند که با ۲۳ هزار میلیارد تومان زیان، بیشترین زیاندهی را داشتهاند.
حالا که نیروگاههای حرارتی تولید برق، هم زیاندهی بالایی برای دولت دارند و هم آلایندگی زیادی را به وجود میآورند و سلامتی شهروندان را به خطر میاندازند و هم اعتراضات فراوانی را به همراه دارند؛ پس چرا تعطیل نمیشوند و فکری برای جایگزینی این نیروگاهها نمیشود؟