اوائل سده ۱۹۰۰، رابرت نیکول اسکاتی متیوسان، مهندسی بریتانیایی که در کلکته هند زندگی میکرد و بسیار ثروتمند بود، علاقه زیادی به نگهداشتن قوها داشت.
او آنقدر عاشق این پرندگان بود که سال ۱۹۰۹ به انگلستان سفر کرد و به یکی از شرکتهای خودروسازی آن زمان بریتانیا (بروک؛ Brooke) سفارش ساخت خودرویی به شکل قو داد.
سال بعد این خودرو ساخته و به اسکاتی در کلکته تحویل داده شد.
بدنه این خودروی جالب از چوب بسیار ضخیم ساخته و روی شاسی فلزی برند بروک سوار شده بود.
وزن خودرو به دلیل این نوع بدنه حدود ۳ هزار کیلوگرم بود. سپس بدنه بهصورت دستی تراشیده شده بود تا به شکل پرهای قو درآید.
رنگ خودرو هم سفید مرواریدی بود و به هر چهار لاستیک خودرو، برسهایی نصب شده بود تا مدفوع فیلها به آنها نچسبد.
مجرای مخصوصی در عقب این خودرو بود و هرازگاهی رنگی سفید به جاده میریخت تا شبیه مدفوع قو به نظر آید.
از طرفی هم خودرو یک ردیف متشکل از ۸ لوله ارگ داشت تا بتواند صداهای مختلفی چون قو تولید کند.
دکمهای در این خودرو تعبیه شده بود که با فشار دادن آن نوک قو از هم باز میشد و آب جوش بیرون میریخت تا جاده جلوی راه خود را تمیز کند.
اسکاتی، این خودرو را پس از مدتی به «ریپودامان» مهاراجه نابها فروخت.
اما بعدها انگلیسیها که این مهاراجه را سرکوب کردند، تمام اموال او را مصادره کردند و سپس خودرو را به موزه لومان در شهر لاهه هلند فروختند.