روزه دوپامین نوعی مراقبت عملی یا درمانِ شناختی در حوزههای رفتاری است. در این مراقبه یا تمرین باید سعی کنید که حس اجبار برای سر زدن به گوشی خود را محدود کنید و به مرور این رفتار را تغییر دهید. بدین صورت که شما آگاهانه از چیزهایی که بیش از حد توسط آنها برانگیخته میشوید، برای مثال رسانههای اجتماعی، برای مدت کوتاهی فاصله میگیرید.
طرفداران این شیوه، ادعا میکنند که یک دوره پرهیز به کاربران اجازه میدهد تا با چیزهایی که واقعاً دوست دارند درگیر شوند و در عین حال رابطه سالمتری نیز با فناوری ایجاد کنند.
بر اساس گزارش یورونیوز، البته برخی منتقدان نیز معتقدند که شواهد کمی برای اثبات این ادعا و کارآمدی این روش وجود دارد. با این حال، محققانی که کارشان در مورد استفاده بیش از حد از رسانههای اجتماعی است، اغلب موافق هستند که به هرحال یک سم زدایی دیجیتال ممکن است ایده خوبی باشد.
داریا کاس، روانپزشک و استاد روانشناسی در دانشگاه ناتینگهام ترنت می گوید: «من از طرفداران پروپا قرص روزه رسانههای اجتماعی هستم. یک آخر هفته برای بازنشانی رفتارها کافی است تا استفاده اعتیادگونه به رسانههای اجتماعی از بین برود.»
یک آخر هفته برای بازنشانی رفتارها کافی است تا استفاده اعتیادگونه به رسانههای اجتماعی از بین برود.
خانم کاس میگوید: «تحقیق من نشان میدهد که گذراندن وقت با دوستان و خانواده به دور از رسانههای اجتماعی و در دنیای آفلاین، احساسات مثبت ایجاد میکند و پیوندهای بین فردی و حس ارتباطگیری را تقویت میکند. بنابراین، ملاقات با یک دوست برای قهوه ممکن است تجربه مثبتتری نسبت به چت کردن با آنها در پیامرسانها باشد.»
دوپامین که ناقل پیامهای عصبی است به دلیل نقشی که در سیستم پاداشدهی مغز دارد، به مولکول «حس خوب» نیز شناخته میشود. اما موضوع تنها به لحظه لذت بردن ختم نمیشود، بلکه گیرندههای دوپامین در مغز از قبل پیشبینی میکنند که چیز لذت بخشی در انتظار آنهاست و این ما را مجبور میکند که تلفنهایمان را مرتبا چک کنیم.
بازیهای موبایلی و رسانههای اجتماعی برای پایداری این جبرِ ناخود آگاه ایدهآل هستند.