سرمقاله جام جم؛ وای‌اگر از‌پس‌امروز بود‌فردايی
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: سرمقاله روزنامه جام‌جم روز دوشنبه تاریخ 4/3/88 به شرح ذیل می‌باشد:
كوران انتخابات است و شور و نشاط رقابت، هر روز پرحرارت‌تر از گذشته، انتخاباتی گرم و مشاركتی آگاهانه را نويد می‌دهد. روندی كه نهايتا به تحكيم بيشتر نظام و يأس افزون‌تر مخالفان آن خواهد انجاميد ؛ نتيجه هر چه كه باشد.
اما اين شور و حال در هر صورت تمام خواهد شد و در نهايت يک نفر و نه بيشتر براساس رای مردم، «مسووليت» و نه «قدرت» رياست جمهوری را بر دوش خواهد كشيد. آيا ماجرا به همين جا ختم می‌شود يا پس از امروز فردايی هست؟ پس وای اگر از پس امروز بود فردايی!
روز گذشته در مراسم «همايش دوم خرداد» كه در حمايت يكی از كانديداها برگزار شد، همه نوع اهانتی به رئيس‌جمهور فعلی كشور شد.
«دولت مردم فريب» ، «ديكتاتور» ، «آدم كوچولو» و «عامل تحقير ملت» از جمله تعابيری بود كه يا در سخنان سخنرانان اين مراسم يا در شعار حاضران با سوت و كف و خنده، نثار احمدی‌نژاد شد ؛ رئيس جمهوری كه حداقل تا 12 مرداد مسووليتش رسما ادامه دارد و در صورت پيروزی، 4 سال ديگر تمديد خواهد شد.
نكته مهم اين‌كه، سخنران اصلی اين مراسم، حجت‌الاسلام والمسلمين سيدمحمد خاتمی بود، همان‌كه حاميانش او را «سياستمداری اخلاقی» می‌دانند و پس از انصرافش از نامزدی، بعضی گفتند: «خاتمی اخلاق را به جامعه بازگرداند.»
و همو كه در سفر انتخاباتی‌اش در شيراز، جايگاه اخلاق را در جمهوری اسلامی در خطر دانست و گفت: «اگر اخلاق در ميان مسوولان و حاكمان جامعه تضعيف شود، به جامعه تسری می‌كند و جامعه مدنی در كنار جامعه اخلاقی معنا پيدا می‌كند.»
و چه زيبا «اخلاق» در اين همايش و صدها سخنرانی و همايش و ميتينگ و نطق انتخاباتی ديگر كه اين روزها برگزار می‌شود، رعايت شده و می‌شود!
خاتمی گاهی آنقدر اخلاقی بوده است كه مرگ را برای دشمنان اين نظام و اين ملت هم بر نمی‌تابيد و شعار «زنده‌باد مخالف من» می‌داد، ولی عجيب اين‌كه او در سخنان ديروزش، نه تذكری درباره بی‌اخلاقی‌ها داد و نه واكنشی نسبت به آنها نشان داد.
براستی اين همه توهين و مخالفت و همنوا شدن با بيگانگان عليه «منتخب قانونی ملت» چه توجيهی دارد؟
اين نوشتار درپی دفاع از احمدی‌نژاد به عنوان يک كانديدای رياست جمهوری نيست؛ دفاعی است از جايگاه حقوقی رئيس‌جمهور فعلی كشورمان. اعتراض من به نامزدهای ديگر هم به عنوان رقبا نيست؛ اعتراضم به رفتاری زشت و بی‌اخلاقی مفرط است. امری كه شيوعش، دامن همه را خواهد گرفت و اصلاحش، بسيار دشوار خواهد بود. اين رفتار، به فرهنگ عمومی جامعه آسيب می‌رساند و مرزهای اخلاق را منهدم می‌كند.
تلاش كنيم پس از فرونشستن گردوغبار و بازگشت آرامش و بيدار شدن دوباره وجدان‌ها و مهم‌تر از همه فردايی كه خيلی زود خواهد رسيد، «شرمنده» و «سرافكنده» نباشيم و بكوشيم برای ساختن بنايی نو، بناهای با ارزشتر را ويران نسازيم.
مهدی فضايلی
آفتاب: سرمقاله روزنامه جام‌جم روز دوشنبه تاریخ 4/3/88 به شرح ذیل می‌باشد: كوران انتخابات است و شور و نشاط رقابت، هر روز پرحرارت‌تر از گذشته، انتخاباتی گرم و مشاركتی آگاهانه را نويد می‌دهد. روندی كه نهايتا به تحكيم بيشتر نظام و يأس افزون‌تر مخالفان آن خواهد انجاميد ؛ نتيجه هر چه كه باشد.
اما اين شور و حال در هر صورت تمام خواهد شد و در نهايت يک نفر و نه بيشتر براساس رای مردم، «مسووليت» و نه «قدرت» رياست جمهوری را بر دوش خواهد كشيد. آيا ماجرا به همين جا ختم می‌شود يا پس از امروز فردايی هست؟ پس وای اگر از پس امروز بود فردايی!
روز گذشته در مراسم «همايش دوم خرداد» كه در حمايت يكی از كانديداها برگزار شد، همه نوع اهانتی به رئيس‌جمهور فعلی كشور شد.
«دولت مردم فريب» ، «ديكتاتور» ، «آدم كوچولو» و «عامل تحقير ملت» از جمله تعابيری بود كه يا در سخنان سخنرانان اين مراسم يا در شعار حاضران با سوت و كف و خنده، نثار احمدی‌نژاد شد ؛ رئيس جمهوری كه حداقل تا 12 مرداد مسووليتش رسما ادامه دارد و در صورت پيروزی، 4 سال ديگر تمديد خواهد شد.
نكته مهم اين‌كه، سخنران اصلی اين مراسم، حجت‌الاسلام والمسلمين سيدمحمد خاتمی بود، همان‌كه حاميانش او را «سياستمداری اخلاقی» می‌دانند و پس از انصرافش از نامزدی، بعضی گفتند: «خاتمی اخلاق را به جامعه بازگرداند.»
و همو كه در سفر انتخاباتی‌اش در شيراز، جايگاه اخلاق را در جمهوری اسلامی در خطر دانست و گفت: «اگر اخلاق در ميان مسوولان و حاكمان جامعه تضعيف شود، به جامعه تسری می‌كند و جامعه مدنی در كنار جامعه اخلاقی معنا پيدا می‌كند.»
و چه زيبا «اخلاق» در اين همايش و صدها سخنرانی و همايش و ميتينگ و نطق انتخاباتی ديگر كه اين روزها برگزار می‌شود، رعايت شده و می‌شود!
خاتمی گاهی آنقدر اخلاقی بوده است كه مرگ را برای دشمنان اين نظام و اين ملت هم بر نمی‌تابيد و شعار «زنده‌باد مخالف من» می‌داد، ولی عجيب اين‌كه او در سخنان ديروزش، نه تذكری درباره بی‌اخلاقی‌ها داد و نه واكنشی نسبت به آنها نشان داد.
براستی اين همه توهين و مخالفت و همنوا شدن با بيگانگان عليه «منتخب قانونی ملت» چه توجيهی دارد؟
اين نوشتار درپی دفاع از احمدی‌نژاد به عنوان يک كانديدای رياست جمهوری نيست؛ دفاعی است از جايگاه حقوقی رئيس‌جمهور فعلی كشورمان. اعتراض من به نامزدهای ديگر هم به عنوان رقبا نيست؛ اعتراضم به رفتاری زشت و بی‌اخلاقی مفرط است. امری كه شيوعش، دامن همه را خواهد گرفت و اصلاحش، بسيار دشوار خواهد بود. اين رفتار، به فرهنگ عمومی جامعه آسيب می‌رساند و مرزهای اخلاق را منهدم می‌كند.
تلاش كنيم پس از فرونشستن گردوغبار و بازگشت آرامش و بيدار شدن دوباره وجدان‌ها و مهم‌تر از همه فردايی كه خيلی زود خواهد رسيد، «شرمنده» و «سرافكنده» نباشيم و بكوشيم برای ساختن بنايی نو، بناهای با ارزشتر را ويران نسازيم.
مهدی فضايلی
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید