آفتابنیوز : آفتاب: روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز 20 تیر 88 آورده است:
سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران براساس نفی هرگونه سلطه جوئی و سلطه پذیری حفظ استقلال همه جانبه و تمامیت ارضی کشور دفاع از حقوق همه مسلمانان و عدم تعهد در برابر قدرتهای سلطه گر و روابط صلح آمیز متقابل با دول غیرمحارب استوار است.
جمله بالا متن اصل 152 قانون اساسی جمهوری اسلامیایران است که شامل 7 محور مهم و اساسی در سیاست خارجی است و مجریان را به رعایتاین نکات موظف مینماید.این محورها عبارتند از :
نفی سلطه جوئی
نفی سلطه پذیری
حفظ استقلال همه جانبه
تمامیت ارضی کشور
دفاع از حقوق همه مسلمانان
عدم تعهد در برابر قدرتهای سلطه گر
روابط صلح آمیز با دول غیرمحارب
محور پنجم که «دفاع از حقوق همه مسلمانان» است همانگونه که از تعبیر «همه» پیداست شامل کلیه مسلمانان در هر نقطهای از جهان میشود و تفاوتی میان پیروان مذاهب و اقوام نیز وجود ندارد.
علاوه براین قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نسبت به سعادت همه انسانها اعم از مسلمان و غیرمسلمان احساس مسئولیت میکند و برخورداری از حق و عدالت را از حقوق همه مردم جهان میداند و خود را به حمایت از مبارزات حق طلبانه مستضعفان در برابر مستکبران در همه نقاط جهان موظف میداند . اصل 154 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران میگوید: «جمهوری اسلامیایران سعادت انسان در کل جامعه بشری را آرمان خود میداند و استقلال و آزادی و حکومت حق و عدل را حق همه مردم جهان میشناسد. بنابراین در عین خودداری کامل از هرگونه دخالت در امور داخلی ملتهای دیگر از مبارزه حق طلبانه مستضعفین در برابر مستکبرین در هر نقطه از جهان حمایت میکند».
این دو اصل مهم قانون اساسی وظیفه مسئولان نظام جمهوری اسلامیو مجریان سیاست خارجی این نظام را سنگین میکند بطوری که نه فقط در برابر مسلمانان جهان بلکه نسبت به حقوق همه مستضعفان باید احساس وظیفه و مسئولیت کنند و در انجام آن کوتاهی ننمایند.
بررسی عملکرد 30 ساله نظام جمهوری اسلامی نشان میدهد مسئولان نظام و مجریان سیاست خارجی تا حدود زیادی به این وظیفه عمل کردهاند. حمایت از مردم فلسطین لبنان عراق افغانستان و بعضی ملتهای دیگر از مصادیق عمل به همین مسئولیت میباشد هرچند در مواردی با تاخیر و در مواردی نیز کمتر از مقدار مورد انتظار بوده و البته در مواردی نیز بطور کامل به این وظیفه عمل شده است .
رویدادهای اخیرایالت مسلمان نشین «سین کیانگ» چین که طبق آمارهای رسمیدولتی 156 کشته و 800 زخمی برجای گذاشته و دراین وقایع هزاران نفر نیز دستگیر شده اند از مواردی است که جمهوری اسلامی ایران نمیتواند نسبت به آن بی تفاوت باشد ولی متاسفانه تاکنون واکنش قابل ملاحظهای دراین زمینه از خود نشان نداده است. این موضوع مهم حتی در رسانه ملی جمهوری اسلامی ایران نیز انعکاس چندانی نداشته و چنین به نظر میرسد که مشمول ملاحظات سیاسی گردیده و به صورت جدی در دستور کار قرار ندارد.
تنزل دادن سطح ماجرای تظاهرات اعتراضآمیز ارومچی مرکزایالت مسلمان نشین «سین کیانگ» چین به یک اختلاف و درگیری قومیمیان «اویغور»های مسلمان و «هان»های چینی و اصرار براینکه این واقعه مربوط به کشته شدن دو نفر از مسلمانان «اویغور» توسط چینیهای متعلق به قوم «هان» است و ربطی به مسائل اسلامی و اعتقادی ندارد نمیتواند واقعیتهای عریان این ماجرای عمیق را پنهان نماید. ایالت «سین کیانگ» مرکز نهضت اسلامی مسلمانان چین است که به «نهضت ترکستان شرقی» معروف است و سابقهای حدود یک قرن دارد. شهرهای مهم «ارومچی» و «کاشغر» که در تاریخ آسیا و تاریخ اسلام شهرت زیادی دارند پایگاههای مهم این نهضت هستند و مسلمانان «سین کیانگ» در طول دهههای گذشته بارها علیه حکومت مرکزی از جمله رژیم کمونیستی چین قیام کرده و قربانیان زیادی دادهاند.
مبارزات منفی مسلمانان ایالت «سین کیانگ» در برابر کمونیستها و نافرمانی آنها در برابر قوانین و مقررات ضد اسلامی بخشی از فعالیتهای این نهضت را تشکیل میدهد . با توجه به این واقعیتها ساده اندیشی است اگر بپذیریم که قیامی با حداقل 156 کشته و 800 زخمی و هزاران بازداشتی فقط مربوط به یک اختلاف کوچک بر سر کشته شدن دو نفر بوده است .
خبرها از اعمال محدودیتهای شدید نسبت به مسلمانان سین کیانگ توسط نیروهای دولتی چین حکایت دارند. قطع کردن تلفنها فیلتر کردن سایتها بستن پیامکها ایجاد محدودیتهای شدید عبور و مرور تعطیلی روزنامهها و جلوگیری از انتشار اخبار درگیریها به ویژه درز کردن آن به خارج از مرزهای چین و حتی خارج ازایالت «سین کیانگ» و شهر «ارومچی» از جمله اقدامات دولت چین برای کنترل اوضاع جهت سرکوب کردن قیام مسلمانان دراین ایالت است. آمارهای منتشره نیز تماما دولتی هستند و به احتمال زیاد اعداد را بسیار کمتر از آمارهای واقعی بیان میکنند.
این قیام ریشه دار حتی اگر دراین مرحله سرکوب شود همچون آتشی زیر خاکستر گرمای خود را حفظ خواهد کرد و در اولین فرصت شعله ور خواهد شد. دولت چین با برخورد خشن و سرکوب گرانه و به خاک و خون کشیدن مسلمانان سین کیانگ فقط به عمیق تر شدن زخم کهنهای که سالهای طولانی و پر التهابی را پشت سر گذاشته کمک میکند و هیچ مشکلی از مشکلات خود را حل نخواهد کرد.
در کشورهای اسلامیفقط ترکیه نسبت به وقایع سین کیانگ عکسالعمل نشان داده است . مطبوعات ترکیه حجم زیادی از مطالب خود را به جزئیات این وقایع اختصاص دادهاند و دبیرکل سازمان کنفرانس اسلامی نیز که اهل ترکیه است موضعگیری کرده است. این واکنشها از ترکیه به دلیل همبستگی خاصی که نسبت به ترکستان شرقی احساس میکند امری طبیعی است ولی آنچه مایه تعجب است بی تفاوتی سایر کشورهای اسلام یبه ویژه جمهوری اسلامی ایران است که به عنوان یک کشور انقلابی انتظار بیشتری از آن میرود و قانون اساسی جمهوری اسلامی نیز بر همین نکته تاکید دارد.
هر چند گمانه زنیها حکایت از مانع شدن ملاحظات سیاسی میان تهران و پکن از موضعگیری صریح و شفاف متولیان سیاست خارجی نسبت به وقایع «سین کیانگ» دارند لکن با توجه به اینکه مصالح امت اسلامی و رعایت جایگاه نظام جمهوری اسلام یاز اهمیت بیشتری برخوردارند بی تفاوتی در قبال وقایع « سین کیانگ » قابل توجیه نیست .