محققان دریافتند افزایش یک درجه سانتیگراد در دمای جهانی منجر به کاهش ۱۲ درصدی تولید ناخالص داخلی جهانی (GDP) میشود. جهان از زمان قبل از صنعتی شدن، بالغ بر یک درجه سانتیگراد گرم شده است و بسیاری از دانشمندان پیشبینی میکنند افزایش سه درجه سانتیگراد تا پایان این قرن به دلیل سوزاندن مداوم سوختهای فسیلی رخ دهد.
آمارهای جدید پیشبینی میکنند افزایش دمای سه درجه سانتیگراد باعث کاهش شدید تولید، سرمایه و مصرف شود که تا سال ۲۱۰۰ از ۵۰ درصد فراتر میرود. این زیان اقتصادی آنقدر شدید است که قابل مقایسه با خسارت اقتصادی ناشی از جنگ داخلی و دائمی است.
تغییرات آبوهوایی به معنای فقر شدید برای میلیاردها نفر در سراسر جهان است. آدرین بلال، اقتصاددان هاروارد، میگوید: «هنوز رشد اقتصادی وجود خواهد داشت، اما در پایان قرن ممکن است مردم ۵۰ درصد فقیرتر شوند. همچنین قدرت خرید ۳۷ درصد کاهش یافته و به طور پیوسته بدتر خواهد شد.»
بلال برای تاکید بر شدت این ضرر اقتصادی، آن را با خسارت اقتصادی ناشی از جنگ داخلی و دائمی مقایسه میکند و ادامه میدهد: «هنوز رشد اقتصادی وجود خواهد داشت، اما این رشد به اندازهای که بدون تغییرات آبوهوایی رخ میداد نخواهد بود. با این حال تمرکز ما فقط بر تولید ناخالص داخلی و مصرف است. رنج و مرگومیر ناشی از جنگ را نادیده میگیریم. با این حال، از نظر اقتصادی، گرمایش زمین به مثابه یک جنگ تمامعیار عمل میکند.»
مقالهای که گاردین بررسی کرده تخمین بسیار بالاتری از ضررهای اقتصادی نسبت به تحقیقات قبلی ارائه و هزینه اجتماعی کربن را محاسبه میکند. هزینه خسارت وارده به ازای هر تن انتشار کربن اضافی، ۱۰۵۶ دلار در هر تن است. این در مقایسه با محدوده تعیینشده از سوی آژانس حفاظت از محیطزیست آمریکا (EPA) است که هزینه آن را حدود ۱۹۰ دلار در هر تن تخمین میزند. این مقاله به جای تمرکز بر یک کشور، نگاهی همهجانبه به تاثیرات جهانی دارد.
یکی از یافتههای کلیدی این مقاله این است که تاثیرات اقتصادی تغییرات آبوهوایی به طرز شگفتآوری در سراسر جهان یکنواخت خواهد بود. این امر به این معنی است که حتی کشورهای ثروتمند مانند آمریکا نیز متحمل ضررهای اقتصادی قابل توجهی خواهند شد.
بلال توضیح میدهد: «این امر باید کشورهای ثروتمند را تشویق کند تا در راستای منافع اقتصادی خود برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای و گرمایش سیاره اقدام کنند.»
این مقاله نشان میدهد حتی با کاهش شدید انتشار گازهای گلخانهای، با این حال، تغییرات آبوهوایی هزینههای اقتصادی سنگینی را به همراه خواهد داشت. حتی اگر گرمایش جهانی تا پایان قرن به کمی بیش از ۱.۵ درجه سانتیگراد محدود شود، ۱۵ درصد از تولید ناخالص داخلی از بین خواهد رفت.
بلال میگوید: «اقتصاد ممکن است به رشد خود ادامه دهد، اما به دلیل تغییرات آبوهوایی کمتر از آن رشد کند.»
پآمارهای جدید نشان میدهند که درآمد متوسط تا ۲۶ سال آینده ۲۰ درصد کاهش خواهد یافت. همچنین تغییرات آبوهوایی سالانه ۳۸ تریلیون دلار خسارت ایجاد خواهد کرد. هزینه انتقال از سوختهای فسیلی و مهار تبعات تغییرات آبوهوایی، اگرچه ناچیز نیست، اما در مقایسه با هزینه خود تغییر آبوهوا ناچیز است.
این تحقیقات زنگ خطری برای رهبران جهان است تا به منظور جلوگیری از فاجعه آبوهوایی اقدام فوری انجام دهند. گذار به سمت انرژیهای تجدیدپذیر و سرمایهگذاری در انطباق با آبوهوا ضروری است. زمان برای جلوگیری از بدترین تبعات تغییرات آبوهوایی در حال اتمام است.