امیر قلعه نویی با دو شعار بزرگ جانشین کی روش شد، جوانگرایی و تزریق خون تازه و تغییر نسل در تیم ملی و توجه ویژه به لیگ. قلعه نویی روی قسمت دوم تاکید بیشتری داشت که باعث شد برخی لژیونرها برای ماندن در دایره تیم ملی به لیگ برتر برگردند.
در بازی با ازبکستان امیر قلعه نویی به قسمت دوم شعارهایش کاملاً عمل کرد! تیم ملی کاملا با الگوبرداری از لیگ بازی کرد، انگار که مشغول تماشای یکی از بازیهای لیگی بودیم که همین چند روز قبل به پایان رسید. در تیم ملی هم بازیکنان مثل لیگ برتر فقط وینگر ازبک پرسپولیس را میزدند!
در لیگ برتر خودمان هرگاه توپ به اوستین اورونوف رسید، بازیکنان حریف وینگر ازبک را با خطا متوقف میکردند. خود صالح حردانی با پیراهن استقلال بارها و بارها این کار را کرد و در لباس سفید تیم ملی هم ستاره آبی پوش ازبک دوباره با همین روش متوقف میشد.
سایر بازیکنان نیز با الگوبرداری از روش لیگ برتر اورنوف را متوقف میکردند. وینگر ازبک در هفتههای پایانی که کاملا شناخته شده بود نیمی از تایم حضورش در زمین را روی چمن غلط میزد و از درد به خود میپیچید.
در بازی تیم ملی مقابل ازبکستان نیز زمان مصدومیت اورونوف و دراز کشیدن او روی چمن به مراتب بیشتر از دقایق سرپا ایستاده یا بازی کردن او بود. یعنی الگوبرداری کامل تیم ملی از لیگ، حداقل برای متوقف ساختن ستاره حریف! و فرقی ندارد او لباس قرمز پرسپولیس را به تن داشته باشد یا آبی ازبکستان!