سرمقاله جمهوری اسلامی؛ زمزمه‌های جنگ سرد!

آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز 14 مرداد 88 آورده است:

آزمایش موشکی آمریکا در‌هاوائی با آزمایش نخستین موشک پرتابگر نسل جدید «آنگارا » در روسیه پاسخ داده شد. ‌این دو پدیده اگرچه ظاهرا با یکدیگر متفاوتند ولی نوعی تقابل ضمنی میان روسیه و آمریکا را در ذهن‌ها تداعی می‌کنند. 

روزنامه‌ اینترنتی روسی «‌ایزوستیا» اعلام کرد ‌این موشک در مرکز علمی‌ـ فضائی «خردنیچف» در «سرگیف پاساد» واقع در حومه مسکو ساخته می‌شود و آزمایش آن نیز با موفقیت در همین پایگاه انجام شده است. 

مسئولان‌این مرکز می‌گویند پرتابگر «آنگارا» می‌تواند تا 2 سال دیگر موشکهای سبک و تا 3 سال دیگر موشکهای سنگین را پرتاب کند و می‌تواند ماهواره‌های سبک متوسط و سنگین را در مدار زمین قرار دهد. 

تا پیش از دیدار «اوباما» و «مدودف» در مسکو تصور می‌شد که زمینه‌ها برای تفاهم واشنگتن و مسکو در قلمرو فضائی و سلاحهای تهاجمی‌ بویژه ظرفیتهای اتمی‌ هموار شده و مواضع طرفین به تفاهم نزدیک‌تر شده است. هرچند طرفین با امضای طرح محدودکردن شمار سلاحهای اتمی‌ گامهای مهمی ‌را برداشتند و به تفاهم نسبی در‌ این زمینه نزدیک شدند ولی اظهارات «سرگئی لاورف» وزیر خارجه روسیه پس از دیدارهای فشرده میان طرفین به خوبی نشان داد که «زمینه‌های واگرائی» بیش از «فرصتهای همگرائی» است. 

موضوع مهمتری که اهداف جدید مسکو را بازگو می‌کند مذاکرات رهبران کرملین با کشورهای پیرامونی برای توسعه حضور نظامی ‌روسیه بویژه استفاده از فضای ‌این کشورها برای مقاصد نظامی‌ـ اطلاعاتی است که زنگهای خطر را برای ناتو به صدا درمی‌آورد. «دیمتری مدودف» رئیس جمهور روسیه طی روزهای گذشته یادداشت تفاهمی ‌را برای استقرار دومین پایگاه نظامی‌ روسیه در خاک قرقیزستان با «قربان بیک باقی اف» رئیس جمهور ‌این کشور به امضا رساند که زمینه‌های عملی برای افزایش تعداد نیروهای نظامی ‌را فراهم تر می‌سازد. 

این تفاهمات به مسکو فرصت می‌دهد ابعاد حضور نظامی ‌در منطقه را از نظر کمی‌ و کیفی ارتقا دهد و یکبار دیگر از کشورهای پیرامونی بعنوان «حیاط خلوت کرملین» بهره‌گیری کند. ‌این نکته از آن جهت اهمیت دارد که دو کشور اخیرا مدت زمان حضور روسیه در پایگاه نظامی‌در 20 کیلومتری پایتخت قرقیزستان را به مدت 49 سال تمدید کردند. 

علاوه بر‌این مسکو به طرحهای نظامی‌خود اهمیت بیشتری داده و بر حجم سرمایه گذاریها و اقدامات بنیادی خود افزوده است. در همین زمینه مسکو زیردریایی اتمی‌فوق مدرن خود را برای دومین مرحله آزمایش وارد آب کرد تا ظرف 2 هفته به انجام بررسی‌های جدی تر در‌این مقوله بپردازد. نخستین مرحله از‌این بررسی‌ها و آزمایشات در محل کارخانه کشتی‌سازی «امور» و در دریای ژاپن انجام گردیده است.
زیردریائی «نریا» یک زیردریائی از نسل سوم است که مراحل اولیه ساخت آن از سال 1370 آغاز شده و به تدریج تکمیل گردیده است. ‌این بدان معنی است که مسکو حتی در سالهای اولیه پس از فروپاشی هم از تمرکز برای افزایش توان رزمی‌خود غافل نبوده ولی در سالهای اخیر بر شدت و دامنه فعالیت‌های نظامی‌باقدرت تهاجمی ‌افزوده است. اما آیا‌ اینها زمزمه‌هائی برای شروع جنگ سرد است اگرچه مسکو در طول سالهای پس از فروپاشی اتحاد شوروی تلاش کرد تا خود را به غرب نزدیکتر ساخته و نقش یک «شریک تمام عیار» را بازی کند اما هرگز غرب و بویژه آمریکا چنین جایگاهی را برای رهبران کرملین قائل نشد و مشخصا به مسکو به چشم یک «شریک موقت» نگریست و همواره با تصمیمات و اقدامات‌ایذائی و تحریک آمیز تلاش نمود تا مسکو را مجددا به «خط تقابل» بکشاند. 

صرفنظر از لفاظی‌های ظاهری که حتی آنهم کمتر به چشم می‌خورد و بر نقش و جایگاه مسکو در صلح و امنیت بین المللی به صورت کنایه آمیزی اشاره دارد آمریکا و ناتو همواره سعی داشته‌اند به مسکو به عنوان یک «دشمن فرضی» و نه حتی یک «رقیب» نگاه کنند و «تقابل محتمل» با کرملین را همواره در استراتژی و تاکتیک‌های خود منظور نمایند. 

تصادفی نیست که در مقاطع کنونی هم واشنگتن آزمایشات جدید خود در مورد سلاحهای موشکی ضدموشک را در پوشش ضرورت آمادگی دفاعی در برابر فعالیتهای روزافزون کره شمالی توجیه می‌کند اما اغلب ناظران با دیده شک و تردید به ادعاهای سیاسی ـ تبلیغاتی واشنگتن می‌نگرند و قویا به ماموریت‌این موشکهای جدید برای مقابله با روسیه عقیده دارند.‌این دیدگاه واشنگتن در قبال مسکو از دید رهبران کرملین مخفی نمانده و در ماجرای طرح استقرار سپر دفاع موشکی ناتو در لهستان یا طرح استقرار شبکه ردیابی و استراق سمع ناتو در جمهوری چک به خوبی ثابت شد که هدف اصلی ناتو تقابل مستقیم با روسیه است . با‌این حال واشنگتن برای کاهش هزینه‌ها و مهار حساسیت‌ها عموما سعی کرده اهداف اصلی خود را کمتر رسانه‌ای کند و حتی بر آن سرپوش بگذارد. 

کاملا آشکار است که واشنگتن برای گسترش قلمرو ناتو و جذب کشورهای عضو بلوک شرق سابق خیزهای بلندی برداشته و برای افزایش جاذبه‌ها در جهت پیوستن اوکراین و گرجستان به ناتو وسوسه می‌شود. 

ماجرای اوستیای جنوبی در تابستان گذشته ابعاد تحریک پذیری همسایگان روسیه از سوی واشنگتن را به خوبی به تصویر کشید و نشان داد که مسکو از‌این بابت بسیار ضربه پذیر است. 

خیز بزرگ ناتو تا پشت مرزهای روسیه زنگهای خطر را در کرملین به صدا درآورده و به مدودف نشان داده است که در پشت خنده‌های اوباما بایستی به نقشه‌های موذیانه‌ای بیندیشد که در «پنتاگون» کنگره آمریکا اتاقهای جنگ «ناتو» در حال شکل گیری هستند. 

شاید با درک همین ظرافت‌ها و پیچیدگی‌ها باشد که «پوتین» تصمیم گرفته برای استقرار موشکهای «اسکندر» در پشت مرزهای «ناتو» وارد عمل شود و به غرب نشان دهد که اگرچه «مدودف» رئیس جمهور است ولی او تصمیم‌های کلیدی را می‌گیرد و به غرب هم چندان اعتمادی ندارد.