ترس از اینکه حزب کمونیست ممکن است روزی به وعده خود مبنی بر به دست گرفتن کنترل تایوان حتی شده به زور، عمل کند، با اقدامات ستیزه جویانه روزافزون شی جین پینگ، رهبر چین در قبال این جزیره خودگردان تشدید شده است. امتناع چین از محکوم کردن تهاجم روسیه به اوکراین نیز بر این ترس افزوده است.
ترس از اینکه حزب کمونیست ممکن است روزی به وعده خود مبنی بر به دست گرفتن کنترل تایوان حتی شده به زور، عمل کند، با اقدامات ستیزه جویانه روزافزون شی جین پینگ، رهبر چین در قبال این جزیره خودگردان تشدید شده است.
امتناع چین از محکوم کردن تهاجم روسیه به اوکراین نیز بر این ترس افزوده است.
در چنین سناریویی، تحلیلگران و استراتژیستهای نظامی مدتها است که بر دو گزینه کلیدی در دسترس چین تمرکز کردهاند – تهاجم تمام عیار یا محاصره نظامی.
اما اندیشکده «مرکز مطالعات استراتژیک و بینالمللی (CSIS)» مستقر در واشنگتن هشدار میدهد که راه سومی نیز وجود دارد، راهی که مقابله با آن را برای ایالات متحده و دیگر دموکراسیهای همفکر با او سختتر میکند: و آن راهی نیست جز قرنطینه.
بر اساس گزارش تازه منتشر شده از این مرکز؛ چین ممکن است از تاکتیکهایی استفاده کند که تهاجمی باشد، اما به اقدام جنگی نرسد، تاکتیکهای که عموما به «منطقه خاکستری» شهرت دارند.
این تاکتیکها میتواند شامل گارد ساحلی چین، شبهنظامیان آن، پلیس و آژانسهای ایمنی دریایی مختلف باشد که در همکاری با هم، نوعی قرنطینه کامل یا جزئی را بر تایوان تحمیل کنند.
چنین قرنطینهای میتواند دسترسی به بنادر تایوان را محدود کند و به طور بالقوه مانع از رسیدن منابع حیاتی مانند انرژی به ۲۳ میلیون ساکن این جزیره کوچک شود.
نویسندگان این گزارش معتقدند که نیروهای دریایی، هوایی و زمینی ارتش آزادیبخش خلق چین که بزرگترین نیروی نظامی جهان به حساب میآید، ممکن است تنها نقش کمکی و پشتیبانی در این زمینه ایفا کنند.
تشدید تاکتیکهای منطقه خاکستری چین در این هفته با درگیری کشتیهای گارد ساحلی چین با قایقهای نیروی دریایی فیلیپین در دریای جنوبی چین آشکارتر شد.
به طور مشابه، ارعاب نظامی و اقتصادی تایوان از سوی پکن، در دوران شی جینپینگ بسیار بارزتر شده است.
اما گزارش «مرکز مطالعات استراتژیک و بینالمللی» میگوید پکن گزینههایی دارد که نه تنها میتواند ارتش چین را از جنگ دور نگه دارد، بلکه میتواند کاری کند که تایوان یا حامیان آن مانند ایالات متحده در نقش آغازگر درگیری نظامی با هدف حفظ خودمختاری تایوان به حساب آیند.
این گزارش خاطرنشان میکند که گارد ساحلی چین – مانند اکثر گاردهای ساحلی در سراسر جهان – یک مجری قانون در نظر گرفته میشود. این بدان معنی است که میتواند حمل و نقل در اطراف جزیره تایوان را تحت پوشش «قرنطینه» متوقف و تنظیم کند که با البته لا مفهوم «محاصره» متفاوت است. در این گزارش آمده است: «قرنطینه (یعنی) یک عملیات تحت رهبری مجری قانون که برای کنترل ترافیک دریایی یا هوایی در یک منطقه خاص در نظر گرفته میشود، حال آنکه در حالی که محاصره در درجه اول ماهیت نظامی دارد.»
این کارشناسان میگویند که «محاصره» از نظر قوانین بین المللی، یک عمل جنگی به حساب میآید.
نویسندگان آن هشدار میدهند که قرنطینه به رهبری گارد ساحلی چین اعلان جنگ علیه تایوان نیست و ایالات متحده را در موقعیت دشواری قرار میدهد.
در این گزارش آمده است که اقدامات تجسس یا توقیف کشتیها میتواند بر پروازهای تایوان نیز تأثیر بگذارد، چرا که قرنطینه دریایی خیلی راحت میتواند به حیطه آسمان هم تعمیم داده شود.