مرتضی بهروزیفر، با اشاره به چالشهای صنعت نفت و اقداماتی که در دولت چهاردهم برای عبور از این شرایط باید انجام شود، اظهار داشت: یکی از مهمترین مشکلاتی که ما در کل سیستم در ۳ سال گذشته داشتهایم شوآف بوده است. مثلا گفته شد که بیش ۱۰۰ میلیارد دلار قرارداد منعقد کردیم و تفاهمنامهها به جای قرارداد معرفی و این باعث شد بودجه کشور و حداقل موجودی صندوق توسعه ملی هم بر باد رفت، از طرفی متناسب با پولی که سرمایهگذاری شد دستاوردی نداشتیم.
وی با بیان اینکه باید رئیسجمهور دولت چهاردهم باید بداند که با تداوم این شرایط صنعت نفت امکان ادامه حیات ندارد، افزود: ما تفاهمنامه ۲۵ ساله با چین منعقد کردیم با تداوم شرایط تحریم چین حتی یک ریال هم نمیتواند در کشور ما سرمایهگذاری کند و شرکتهای معتبر این کشور امکان حضور ندارند.
عضو هیات علمی موسسه مطالعات بینالمللی انرژی گفت: ما نفت را نیز امروز با شرایط بسیار بد و با نرخ پایین و تخفیف بالا میفروشیم و در ازای آن در بهترین حالت کالای بنجل چینی وارد میکنیم، مسلما وضعیت اقتصاد کشور در یکی دو سال گذشته نشان نمیدهد که روزی ۱.۵ تا ۲ میلیون بشکه نفت میفروشیم.
وی بیان داشت: یکی از مواردی که آقای پزشکیان باید مدنظر داشته باشد اینکه برای حرفها و ادعاهایی که در مورد اجرای پروژهها تعیین میشود؛ زمان تعیین کند اگر قرار است افزایش تولید داده شود، مسئول مربوطه سر موعد مقرر نسبت به وعده پاسخگو باشد. اگر عملیاتی بود تشویق و در غیر این صورت مدیر مربوطه تنبیه شود و حتی ترتیباتی اتخاذ شود که نتواند در دولت کار کند، زیرا کارگران و کارکنان نفت با چنگ و دندان در این صنعت کار کردهاند که توانستند این وضعیت را در تولید نفت و گاز داشته و حداقلها را حفظ کنیم، مسلما اگر این تلاش نبود وضعیت از این هم بدتر بود.
بهروزیفر با بیان اینکه ناترازی صنعت گاز بدون تردید سال به سال بدتر میشود، خاطرنشان کرد: باتوجه به عدم توسعه این صنعت؛ در اوج گرما هم بخشی از نیروگاهها سوخت مایع مصرف میکنند یعنی ما حتی در اوج گرما که مصرف گاز در آفپیک است، امکان تامین گاز مصرفی کشور را نداریم و وقتی دما کاهش پیدا میکند که از این هم بدتر میشود و نتیجه اینکه صنعت پتروشیمی باید کار را موتقف کند و نیروگاهها سوخت دوم مصرف کنند.
وی تاکید کرد: تا زمانی که مشکلمان را با دنیا حل نکنیم و سرمایه و دانش فنی جذب نکرده و مدیریت نداشته باشیم هر سال اوضاع تامین گاز بدتر میشود، مگر اینکه تغییر اساسی داشته باشیم.
این کارشناس حوزه انرژی در ادامه درباره انتخاب محسن پاکنژاد بعنوان وزیر پیشنهادی نفت تصریح کرد: صنعت نفت کشور ما بیش از ۱۰۰ سال قدمت دارد و بعد از انقلاب وزارت نفت تشکیل شد، اما متاسفانه بعنوان وزارتخانهای که با انقلاب شکل گرفته در این در دوره ۴۵ سال عملا در تربیت مدیر موفق عمل نکرده است، یعنی به جایی نرسیدهایم مدیرانی در تراز بینالمللی در شرکت ملی نفت پروروش دهیم که هم وزارت نفت را اداره کند و هم در دنیا به عنوان وزیر نفت ایران تاثیرگذار باشند، ولی در هر حال آقای پاکنژاد بیش از ۲۵ سال در صنعت نفت سابقه کار دارد میتواند وزیر مناسبی باشد به شرطی که مدیران ارشد و میانی وزارتخانه را از بدنه نفت انتخاب کند. افرادی را منتصب کند که تاثیرگذار بوده و افق دید بلندمدت داشته باشند.
وی متذکر شد: پاکنژاد میتواند یک مدیر موفق باشد، اما لازمه آن این است که باید سایه تحریم از سر صنعت نفت و اقتصاد کشور حذف شود، تا زمانی که تحت تحریم هستیم؛ نمیتوانیم قابلیتهایمان را به منصه ظهور برسانیم و متناسب با ذخایر نفت و گاز کشور تولید داشته باشیم و از سوی دیگر با بهینهسازی مصرف کاری کنیم که با حفظ و حتی افزایش رفاه مردم کاهش مصرف داشته باشیم، بعبارت دیگر تا مسئله تحریم حل نشود قویترین فرد دنیا هم بعنوان وزیر نفت ایران انتخاب شود؛ نمیتواند این کشتی در حال غرق شدن را نجات دهد.