خبر تکان دهنده بود و ناگهانی و البته مضحک، حتی میشود برداشت سیاسی نیز از آن کرد: «جوکر ۲ توقیف شد.» در خبر روابط عمومی ساترا اشاره شده بود که «جوکر ۲» بدون طی فرآیندهای قانونی منتشر شده و محتوای آن مورد تایید این سازمان نیست.
این بیانیه در فضایی شکل گرفت که اولا ابتدا خبر توقیف سریال دیگری (غربت)، منتشر شده و ثانیا از همان ابتدا، خبر پخش جوکر با حضور بانوان به یک تابوی بزرگ بدل شده بود که شکستن آن نیاز به یک قهرمان رسانهای با قدرت چانهزنی بالا داشت. پس از همان ابتدا دلیل توقیف «جوکر ۲» حضور بانوان برداشت شد، اما ماجرا تنها این نبود.
ماجرا در وهله اول به دروغی بر میگردد که در بیانیه اول ساترا آمده و در بیانیه دوم به یکباره تغییر موضع داده است. اینکه نهاد نظارتی در بیانیه اول به وضوح به توقیف جوکر بانوان اشاره میکند و در بیانیه دوم حرف خود را نقض کرده و به جوکر مردان اشاره میکند نشان از بلبشویی در این ساز و کار است که گویی هیچگونه نظارتی بر رفتار این نهاد نظارتی نیست! یا بهتر بگوییم نهاد ناظر مدعی نظارت بر پلتفرمها، توان نظارت روی خودش و بیانیهها و معاونانش را هم ندارد که ظرف سه روز سه حرف متفاوت نزند و مایه خنده و آبروریزی نشوند!
این داستان وقتی جالبتر شد که ساترا اعلام کرد اصلا منظورش از اشکالات محتوایی در جوکر معطوف به جوکر آقایان است و جوکر بانوان ایرادی ندارد! این خبر زمانی اعلام شد که آبها تا حدی از آسیاب افتاد و فشارها به ساترا مبنی بر سلامت و جذابیت جوکر بانوان به اوج خود رسید.
تعداد زیادی از نویسندگان سینمایی و حتی کاربران مجازی به حمایت از جوکر بانوان پرداختند و جو سنگینی علیه ساترا و بیانیهاش علیه جوکر شکل گرفت. حتی بیانیه نخست ساترا نوعی بار زن ستیزانه داشت، از این رو حملات شدیدی به ساترا و نوع ساز و کار حقوقی و اجراییاش وارد شد.
محورهای انتقاد از ساترا مشخص بود و ساده: چرا سازمانی از صدا و سیما و نه ارشاد میبایست بر محتوایی که از ارشاد مجوز ساخت و نمایش گرفته، نظارت کند؟ چرا سازمانی که هیچ قدرت قانونی و بازوی نظارتی ندارد میبایست سکاندار چنین نهادی باشد و از همه مهمتر چرا بعد از پخش سریالها و مجموعههای نمایشی، ساترا یادش افتاده که «غربت» و «جوکر» مجوز نداشته و زودتر این نداشتن محوز را اعلام نکرده؟ آیا زمان آن نرسیده که جایگاه و حتی ماهیت وجودی ساترا به طور قاطع مشخص و قدرت اجرایی و نظارتی این نهاد به طور شفاف تبیین شود.
این گونه برخوردها بیشتر باعث ناآرامی روان و اعصاب مردم و اهالی رسانه و تماشاگران مجموعهها میشود اگر مجموعهای از ابتدا مناسب پخش نیست همان موقع اجازه انتشار پیدا نکند و گرنه بعد از نمایش میبایست نهادهای نظارتی پشت مجوزهای قانونیشان بایستند و با هر شکایت و شکوهای عقب نکشند.
بالاخره شخصیتپردازی و داستانگویی نیاز به اتمسفر داخلی دارد و نمیتوان از مریخ شخصیت و قهرمان وارد کرد اگر قرار باشد هر قومیت و قشری با هر شخصیت و موقعیتی به پا خیزد و معترض شود دیگر نباید هیچ مجموعه نمایشی در تلویزیون، سینما و حتی نمایش خانگی ساخته شود.
مخلص کلام اینکه، به احتمال فراوان «جوکر ۲» از تیغ توقیف رها خواهد شد و مخاطبان بیشمار کمدی سالم و جذاب این رئالیتیشو که در بخش بانوان باکیفیتتر نیز شده، میتوانند مجموعه مورد علاقه خود را دنبال کنند، اما تکلیف دو مساله بهتر است زودتر مشخص شود: ابتدا نقش، ماهیت و سازو کار نظارتی ساترا برای عموم مردم و رسانهها تبیین شود.
دوم اینکه احترام به مخاطب و هواداران مجموعههای نمایشی به رسمیت شناخته شود و سریالی که قرار است در چند قسمت و هفتههای متوالی پخش شود با توقیفها و ممیزیهای سلیقگی و فشارهای مقطعی توقیف نشود و اینگونه با روح و روان مخاطبانی که این سالها نمایش خانگی به بخشی از فرهنگ زندگی روزانه شان بدل شود، توهین نشود.