محمد کارت ۴ سال پس از فیلم «شنای پروانه» فیلم جدیدی را به نام «نفسخور» جلوی دوربین میبرد.
کارت کارش را در سینما با بازیگری و ساخت مستندهای اجتماعی آغاز کرد. نخستین تجربه بازیگری او در سینما «گزارش یک جشن» (۱۳۸۹) ساخته ابراهیم حاتمی کیا بود که در نقشی کوچک و فرعی در آن داشت، اما این فیلم تا امروز فرصت اکران عمومی پیدا نکرده است. نقش شاگرد کامیون کرولال در فیلم «بیخود و بیجهت» احتمالا مهمترین تجربه بازیگری کارت به حساب میآید. اما چیزی که نام کارت را به عنوان استعدادی جوان در سینما مطرح کرد، مستندهای اجتماعیاش بود.
«خونمردگی» (۱۳۹۲)، نخستین مستند تحسینشده کارت، مضمونی اجتماعی دارد که فرهنگ لاتی و خشونت غالب در میان برخی از جوانان جنوب شهر شیراز را به نمایش میگذارد. این فیلم در جشنوارههای مختلف ازجمله سینماحقیقت موفق به کسب جایزه شد.
مستند دیگری که از کارت مورد استقبال قرار گرفت «آوانتاژ» (۱۳۹۶) بود که روایتی از زندگی تعدادی کارتنخواب رو به بهبود است. این مستند هم از بابت سوژهاش و توجهی که به معضلی اجتماعی داشت در جشنوارههای مختلف با توفیق روبهرو شد.
فیلم کوتاه «بچهخور» (۱۳۹۷) تلاش کارت برای تجربه در فضای فیلم داستانی بود که در جشنواره فیلم کوتاه تهران و همینطور در بخش فیلم کوتاه جشنواره فیلم فجر مورد توجه قرار گرفت و در این جشنوارهها به آن جوایزی اهدا شد. این فیلم ۱۸ دقیقهای داستان پسر نوجوان دستفروشی است که به دختری که در یک قمارخانه کار میکند علاقهمند است. قماربازان روی دختر شرطبندی میکنند و پسر سعی میکند او را نجات دهد.
اولین فیلم بلند کارت «شنای پروانه» نام داشت که در جشنواره فیلم فجر ۱۳۹۸ نمایشی با موفقیت داشت و مورد توجه تماشاگران و منتقدان قرار گرفت، اما اکران عمومی آن در سال ۱۳۹۹ مصادف شد با شیوع کرونا که به نمایش و فروش فیلم لطمه بزرگی زد. جواد عزتی، امیر آقایی و طناز طباطبایی بازیگران این فیلم بودند.
بعد از «شنای پروانه»، کارت سریال «یاغی» را با حضور پارسا پیروزفر، طناز طباطبایی، نیکی کریمی و علی شادمان ساخت که در زمان پخشاش یکی از سریالهای پرمخاطب شبکه نمایش خانگی بود.
حالا قرار است او فیلم جدیدش را به نام «نفسخور» با حضور طناز طباطبایی بسازد و برای سومین بار با این بازیگر همکاری کند.
طباطبایی برای بازی در «شنای پروانه» جایزه سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن را از جشنواره فیلم فجر دریافت کرد.