نشریات و رسانههای خارجی در گزارشهایی به پیامدهای موافقت اخیر اسرائیل و حزب الله لبنان بر سر برقراری آتش بس پرداخته اند.
"فرد کاپلان" نویسنده و روزنامهنگار آمریکایی و ستوننویس قدیمی و پرسابقه هفته نامه «اسلیت» در یادداشتی در آن نشریه اشاره میکند که امتیاز اصلی برقراری آتش بس در لبنان میان اسرائیل و حزب الله لبنان را باید برای "جو بایدن" رئیس جمهور فعلی امریکا قائل شد. او مینویسد: "آیا توافق میان حزب الله لبنان و اسرائیل پایدار خواهد بود؟ توافقی که کابینه اسرائیل تنها با مخالفت یک عضو (ایتامار بن گویر از جناح راست افراطی) آن را تایید کرد و در آن اسرائیل با دولت عمدتاً بیاثر لبنان و نه مستقیماً با حزبالله مذاکره کرد، اما رهبران حزب الله اعلام کردهاند که تا زمان پایبندی اسرائیل به مفاد توافق آنان نیز به آن پایبند باقی خواهند ماند. با فرض اینکه همه طرفین به قول خود پایبند باشند پس از آن چه اتفاقی رخ خواهد داد؟ امید بایدن این است که جنگ برای همیشه متوقف شود. این دوره ۶۰ روزه صرفاً یک دوره گذار تلقی میشود زمان کافی برای عقب نشینی نیروهای اسرائیلی و حزب الله و بازگشت غیرنظامیان به خانههای خود. طبق مفاد این توافق، کمیسیونی که شامل مقامهای آمریکایی و فرانسوی است تشکیل میشود تا به همه شکایات مربوط به تخلفات رسیدگی کند. کمیته دیگری متشکل از هفت کشور ظاهراً به بازسازی ارتش لبنان کمک خواهد کرد. اینکه این بار کشورها تصمیم دارند هزینه مالی قابل توجهی را برای احیای دولت لبنان صرف کنند امری کم سابقه است. با فرض اینکه صلح حداقل برای مدتی دوام بیاورد، این موضوع چه تأثیری بر جنگ اسرائیل با حماس خواهد داشت؟ بایدن اعلام کرد امیدوار است که این توافق به توافق صلح در غزه نیز کمک کند. در هر صورت، دیپلماتهای او و شرکای مذاکره کننده آنان در مصر و قطر در تلاش هستند تا مذاکرات صلح را از سر بگیرند؛ مذاکراتی که در طول یک سال گذشته بین بی ثمر و خاموش بوده است. بایدن همچنین امیدوار است توافقی را نهایی کند که در آن عربستان روابط با اسرائیل را عادی خواهد کرد. محمد بن سلمان نشان داده که واقعاً اهمیت چندانی به فلسطینیها نمیدهد و از حماس متنفر است، اما بسیاری از مردم عربستان به شدت به این موضوع اهمیت میدهند تا جایی که در صورت برسمیت شناخته شدن اسرائیل از سوی ریاض در مواجهه با جنگی که منجر به کشته شدن تعداد زیادی از مردم غزه شده ممکن است علیه حکومت سعودی قیام کنند. در نتیجه، بن سلمان اکنون اصرار دارد که اسرائیل حداقل باید مذاکرات را برای تشکیل کشور فلسطینی به عنوان پیش نیاز عادی سازی روابط آغاز کند. باز هم بعید به نظر میرسد که نتانیاهو این کار را انجام دهد. شرکای نتانیاهو در دولت ائتلافی اسرائیل تهدید کرده اند در صورت پذیرش چنین شرایطی از سوی نتانیاهو دولت را ترک خواهند کرد و باعث سقوط آن خواهند شد. این امر منجر به برگزاری انتخابات جدید میشود که ممکن است نتانیاهو در آن با شکست مواجه شود. با روی کار آمدن ترامپ در امریکا نتانیاهو ممکن است فکر کند که نیازی به سازش بر سر موضوع پیش شرط برسمیت شناختن دولت فلسطینی ندارد. آتش بس حزب الله احتمالاً میتواند مقدمهای برای نوعی همزیستی مسالمت آمیز برای ایالات متحده و اسرائیل با ایران باشد. این سوال وجود دارد که ترامپ در کوتاه مدت در مورد آتش بس در حزب الله چه خواهد کرد. آتش بس ۶۰ روزه تقریباً با ادای سوگند به پایان میرسد. یک مقام ارشد امریکایی به خبرنگاران گفته که تیم امنیت ملی ترامپ در دوره انتقالی این پیام را ارسال کرده که ترامپ از تداوم آتش بس حمایت خواهد کرد. آنچه مسلم است این که بایدن میتواند از آتش بس در لبنان به عنوان دستاورد قابل توجه خود یاد کند".
"جان استراسون" استاد بازنشسته حقوق دانشگاه شرق لندن در مقالهای در نشریه "کانورسیشن" با اشاره به تاثیرات منطقهای آتش بس اخیر حزب الله لبنان و اسرائیل مینویسد:" مصر طرح جدیدی را برای آتش بس محدودتر در غزه آغاز کرده است. این یک یا دو ماه بر اساس کاهش فعالیت نظامی اسرائیل، بازگشت تدریجی برخی از گروگانها و افزایش کمکها با بازگشایی گذرگاه رفح بین مصر و غزه خواهد بود. خروج اسرائیل از غزه را پیش بینی نمیکند. این ابتکار نه تنها با دولت فعلی آمریکا هماهنگ شده است، بلکه ظاهرا مصر نیز با دونالد ترامپ در تماس بوده است. این توافق ممکن است برای نتانیاهو جذاب باشد، زیرا گزینههای او را در مورد آینده بلندمدت غزه باز میگذارد. تماس دولت مصر با دولت آینده ترامپ بدون شک برای فشار بر اسرائیلیها است. اما اینکه آیا ترامپ از طرح مصر حمایت خواهد کرد یا خیر، مشخص نیست. رئیس جمهور تازه انتخاب شده ایالات متحده میخواهد به عنوان حامی بزرگ اسرائیل دیده شود. اما در عین حال او دوست دارد به عنوان مردی که صلح را به خاورمیانه آورد در تاریخ ثبت شود؛ و همانطور که میدانیم، او خود را مخالف «جنگهای همیشگی» میداند. من گمان میکنم که حمایت ترامپ از اسرائیل بیشتر به نگرانیهای استراتژیک او در مورد برنامه هستهای ایران مرتبط است تا علاقهاش به اسرائیل. ممکن است به نفع او باشد که با آتشبس در لبنان و غزه روی کار بیاید تا بتواند بر ایران تمرکز کند. روابط گرم ترامپ با سعودیها در دوره اول ریاست جمهوری او احتمالا پس از روی کار آمدن او در ۲۰ ژانویه تجدید خواهد شد".
سایت "میدل ایست آی" نزدیک به قطر در گزارشی با اشاره به چرایی خوشحالی طرفداران حزب الله لبنان از حصول آتش بس اخیر میان آن گروه با اسرائیل مینویسد: "اسرائیلیها در مورد توافق آتش بس اخیر متقاعد نشده و به اجماع نظر نرسیدهاند. متحدان و مخالفان سیاسی نتانیاهو این توافق را محکوم کردهاند و ساکنان شهرهای شمالی اسرائیل میگویند که هنوز برای بازگشتن به خانههای شان میترسند. بسیاری از آنها متعجب شدهاند که پیروزی کامل وعده داده شده توسط نخستوزیر اسرائیل چه شد. بیشتر آنها متقاعد نشدند و این سوال را مطرح کردند که آتش بس اخیر به معنای توقف موقت در جنگ است یا پایان دائمی خصومتها و متعجب بودند که چقدر طول میکشد تا حزب الله دوباره سازماندهی و مسلح شود. سردرگمی و ناامیدی در اسرائیل از توافق با حزب الله تا حدی بازتاب دهنده شکست دولت نتانیاهو در دستیابی به نتیجه قاطعی است که در جنگ وعده داده بود؛ در جنگی که از حمایت گسترده در اسرائیل برخوردار بود. این توافق همچنین بازتاب دهنده وجود اختلافات بین دولت و نهاد امنیتی سنتی اسرائیل در مورد چگونگی جنگ در غزه و لبنان است. علیرغم آنکه نهادهای امنیتی اسرائیل از جنگ با حزب الله حمایت میکنند نتانیاهو و متحدانش همچنان به جنگ غزه و دستیابی به هدف پاکسازی قومی در آن منطقه پایبند هستند. هیئت حاکمه فعلی اسرائیل به تمرکز بر روی غزه تمایل دارند بنابراین، برای نتانیاهو آسان بود که از لبنان دست بکشد و بر روی غزه تمرکز کند. برخی تحلیلگر معتقدند این توافق احتمالا به منزله یک آتش بس کوتاه مدت خواهد بود چرا که نتانیاهو منتظر ریاست جمهوری رسمی ترامپ در ماه ژانویه است و به نیروهای اسرائیلی که از جنگ در چند جبهه خسته شدهاند مهلت تجدید قوا و استراحت میدهد. این دسته از تحلیلگران باور دارند که نتانیاهو به جای پایان دادن به جنگ، از آتش بس ۶۰ روزه صحبت میکند و آن را یک دوره انتظار برای روی کار آمدن ترامپ میداند".
نشریه "آسیا تایمز" نیز با اشاره به پیامدهای آتش بس اخیر حزب الله و اسرائیل برای بازیگران مختلف مینویسد: "برای بایدن این یک موفقیت دیپلماتیک پس از یک سالی است که ایالات متحده نتوانست نقش موثر میانجیگرانه برای پیشرفت در مناقشه غزه داشته باشد و این فرصتی برای بایدن است تا ریاست جمهوری خود را با یک نکته مثبت در عرصه سیاست خارجی به پایان برساند. از منظر ترامپ، آتش بس در لبنان به معنای یک معضل کمتر برای او خواهد بود. بیشترین ریسک در این میان برای لبنان است. این کشور پیش از جنگ در وضعیت اقتصادی خطرناکی قرار داشت و ماهها جنگ تنها بحرانهای ساختاری، اقتصادی و سیاسی در آن کشور را بدتر کرده است. علاوه بر این، جنگ دوباره تنشهای فرقهای را در لبنان شعلهور کرده است و صحبت از بازگشت به جنگ داخلی در این کشور دور از ذهن نیست. حزب الله ممکن است اکنون به دنبال راهی برای تقویت مجدد قدرت خود در سیاست لبنان باشد. سوال اصلی این است که جناحها و احزاب دیگر لبنانی چگونه به آن تلاش پاسخ میدهند. هرگونه صف بندی مجدد نیروهای سیاسی در لبنان در بحبوحه خلاء سیاسی صورت میگیرد. دو سال است که حزبالله انتصاب رئیسجمهور جدید را مشروط به اینکه نامزد متحد این گروه باشد به تعویق انداخته است. اکنون سیاستمداران لبنانی باید بر سر رئیس جمهور جدید به توافق برسند که به نوبه خود نخست وزیر و دولت جدید را منصوب کند. باید دید با وضعیت فعلی حزب الله این روند چگونه پیش خواهد رفت. برای اسرائیل، آتشبس فرصتی برای بازسازی بخشهایی از شمال آن است که توسط موشکهای حزبالله ویران شده و فرصتی برای بازگشت احتمالی ۶۰۰۰۰ اسرائیلی که از مناطق شمالی نزدیک به مرز لبنان فرار کردهاند فراهم میشود. همچنین، آتش بس به نیروهای دفاعی اسرائیل این امکان را میدهد تا به جای جنگیدن در دو جبهه منابع خود را بار دیگر در غزه سازماندهی، تجدید و متمرکز کنند".