مسعود پزشکیان اخیراً در بازدیدی از سازمان برنامه و بودجه ضمن اشاره به قاچاق گسترده سوخت در کشور گفت: «تولیدکننده و عرضهکننده ما هستیم، این ۲۰ میلیون لیتر چگونه گم میشود؟ ما را دار هم بزنند، کم کاری نکردند. یک، صد یا هزار لیتر که نیست!»
ابوالفضل ظهرهوند، نماینده تهران، شمیرانات، ری، اسلامشهر و پردیس و عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در همین باره تاکید کرد: «تنها سوخت قاچاق نمیشود بلکه منابع کشور دائم در حال خروج از کشور است. یک جریان آربیتراژ (قاچاق) در تمام حوزهها وجود دارد که یکی از آنها سوخت است. کل منطقه سر سفره ایران نشسته است. این تازگی ندارد و از بعد از جنگ این روندها شروع شده و هنوز هم ادامه دارد و هر کجا بخواهند دست بزنند یک جای دیگر مشکل ایجاد میشود به همین دلیل مجبورند دفع افسد به فساد کنند.».
مالک شریعتی سخنگوی کمیسیون انرژی چندی قبل در همین رابطه اظهار کرد: «رویمان نمیشود بگویم یک و نیم میلیارد لیتر آمار رسمی قاچاق سوخت مایع نیروگاههای ما است.»
در ایران مالکیت اغلب نیروگاهها در اختیار بنیادها و موسسات موسوم به خصولتی قرار دارد.
محمدباقر قالیباف رئیس مجلس نیز چندی قبل اظهار نمود: با اطلاع عرض میکنم، روزانه بین ۲۵ تا ۳۰ میلیون لیتر فرآورده از کشور قاچاق میشود و مراکز تولید اصلی (پالایشگاهها) و مصرفکنندههای اصلی (نیروگاهها)، اولین تهیهکنندههای این قاچاق هستند.
فریودن اسعدی دبیر اتحادیه صادرکنندگان فرآوردههای نفت، گاز و پترو شیمی ایران در گفتگو با آفتابنیوز گفت: وقتی بالاترین مقامات رسمی کشور مانند رئیس جمهور مستقیماً به قاچاق گسترده سوخت اشاره کرده اند، دیگر این مسئله قابل انکار نیست، در حال حاضر برای نمونه قیمت گازوئیل در داخل هر لیتر ۳۵۰ تومان است و در کشورهای همسایه قیمت همین محصول بین ۳۰ تا ۴۰ هزار تومان است و با توجه به این فاصله قیمت، طبیعی است برخی تلاش کنند هر طور شده از این فاصله قیمتی نفع ببرند. کافی است یک حساب دو دو تا چهار تا کرد تا مشخص شود که این قاچاق سوخت و فرآورده سازمان یافته است، شما ۲۰ میلیون لیتر سوخت قاچاق مورد اشاره آقای پزشکیان را تقسیم بر تانکرهای ۲۵ هزار لیتری نمایید، میشود روزانه ۸۰۰ تانکر بزرگ قاچاق سوخت، طبیعی است چنین حجم قاچاقی نمیتواند از سوی چند سوختبر بلوچ در مرز و وانتهای قاچاقبرها قابل مدیریت باشد.
وی افزود: نهادهای نظارتی باید ۳۵ منطقه عملیاتی پخش سوخت در کشور که زیر نظر شرکت ملی پالایش و پخش است و مخازن این نواحی، نظارت ویژه داشته باشند. این داستان از پالایشگاههای اصلی نشات نمیگیرد، این پالایشگاه ها، یک مقدار مشخصی نفت (حداکثر ۲.۵۰۰ بشکه) در روز تحویل میگیرند و محصول خروجی را تحویل میدهند. آقای نجفی نیز که اخیراً به مجموعه پخش تشریف بردند، در یک مصاحبهای به سالانه یکی دو میلیارد قاچاق سوخت اشاره فرمودند. همچنین کامیونهای بین شهری باید بر اساس پیمایش سوخت تحویل بگیرند.
اسعدی در خصوص سوخت صادر شده از ایران به افغانستان که هر از گاهی توسط طالبان برگشت داده میشود نیز اظهار کرد: متاسفانه این سوخت در واقع منشاء عراقی دارد و با استفاده از لاستیک و روغن و سوخت یارانهای ایرانی به این کشور صادر میشود، اما سوخت با کیفیت ایرانی را بدنام میکند، مسئولین افغانستان بعضاً ۴۰۰ تا ۵۰۰ تانکر ایرانی را پشت مرزهای افغانستان نگه میداشتند و هر وقت بازار افغانستان با کسری مواجه میشد، به ۱۰ تا ۱۵ تانکر ایرانی اجازه عبور میدادند، در واقع از تانکرهای ایرانی به عنوان مخزن ذخیره سوخت برای بالانس کردن بازار خودشان استفاده میردند.
دبیر اتحادیه صادرکنندگان فرآوردههای نفت، گاز و پترو شیمی ایران در پاسخ به سوالی در خصوص کاهش صادرات فرآورده به چین گفت: بلاخره این مسئله غیر طبیعی نیست، با توجه به روی کار آمدن ترامپ، چین تجارت گسترده خود با آمریکا را فدای تجارت محدود با ایران نخواهد کرد، چین همچنین تحولات منطقهای و سقوط بشار اسد را در نظر خواهد گرفت و حتماً یک تجدید نظری در معادلات تجاری با ما خواهد کرد، چینیها حاضر نیستند منافع اقتصادی گسترده بین المللی خود را فدای منافع ما کنند و این مسئلهای است که بزرگان کشور باید مدنظر قرار دهند.