روزنامه ایتالیایی گازتا دلو اسپرت در آستانه بازی اینتر و یووه و رویارویی پسران تورام در این دیدار به وضعیت مارکوس پسر بزرگتر او پرداخت و نوشت؛ مارکوس از درد مچ پا فراتر میرود و اینتر او را نوازش میکند!
مارکوس تورام با پای ناقص هم بازی میکند
این روزنامه درباره لیلیان تورام معروف و پسرانش؛ مارکوس که پیراهن اینتر را میپوشد و کفرن که بازیکن یووه است، مینویسد؛ پدری در جایگاه تماشاگران که طرفدار تیم مقابل است، برادری کوچک در زمین، و شهری که نخستین خاطرات واقعی او را با یک توپ نارنجی درخشان در خود نگه داشته است. مارکوس تورام در تورین حاضر است حتی با یک پای ناقص بازی کند؛ این مچ پای آسیبدیده او را متوقف نخواهد کرد. هنوز درد دارد و مانع تمرین کردنش با همتیمیهایش میشود، اما مهاجم فرانسوی آماده است با تمام توان برای این دیدار بجنگد، دیداری که برای او یکی از دو سفر مهم و احساسی این فصل به شمار میرود.
تصمیم هوشمندانه برای جنگیدن با پدر و برادر
پسر ارشد لیلیان تورام قرار است اوایل آوریل به پارما برود، شهری که در آن متولد شده و هنوز طعم “تورتا فریتا”یی که در کودکی با ولع میخورد را به یاد دارد. اما قبل از آن، پسفردا، موعد دیدار خانوادگی در خانهی یوونتوس فرا میرسد، مسابقهای که تورام اینتری آن را “غیرقابل چشمپوشی” میداند.
اگر انگیزههای شخصی و خانوادگی کافی نبود، اهمیت و اعتبار این دیدار نیز بهاندازه کافی وزین است؛ این بار، تیم سیاهوآبی او باید برای کسب امتیاز در برابر تیمی بجنگد که زمانی پدرش پیراهنش را بر تن داشت. تقابل اینتر و ناپولی شدید و بیرحمانه خواهد بود، و از دست دادن امتیاز در بازیهای مستقیم مقابل رقبا ممنوع. به همین دلیل، شاگردان اینزاگی باید کاری را انجام دهند که در ۱۱ بازی اخیر خود در ورزشگاه یوونتوس تنها یکبار موفق به انجامش شدهاند: پیروزی.
مشکل مچ پای مارکوس از بازی مقابل فیورنتینا در ۶ فوریه آغاز شد. از آن زمان، او فقط چند جلسه تمرینی ناقص داشت و سپس در دیدار برگشت در سنسیرو برابر همین حریف، دوباره ضربهای دریافت کرد. در دقیقه ۳۲ بازی، تورام تصمیم گرفت هوشمندانه تعویض شود؛ نهچندان به دلیل درد، بلکه بیشتر برای جلوگیری از دویدن نادرست و خطر آسیبدیدگی عضلانی.
دو مرتبه آزمایشهای پزشکی، با فاصله دو روز از هم، انجام شد و هیچ نشانهای از پارگی یا آسیب جدی یافت نشد؛ همین مساله باعث افزایش خوشبینی شده است. بااینحال، مشکل اینجاست که مارکوس حتی دیروز نیز برای دومین روز متوالی جدا از تیم تمرین کرد. هدف کادر فنی این است که او را در یکی دو روز آینده—احتمالاً فردا بیش از امروز—به تمرینات گروهی بازگردانند. برای بازیکنی مثل تورام، فقط یک جلسه تمرینی کامل کافی است تا بتواند مقابل یوونتوس در ترکیب اصلی قرار بگیرد.
سال گذشته، او در همین ورزشگاه پاس گل درخشانی را برای گل تساوی لائوتارو ارسال کرد؛ لحظهای که نشان داد ترکیب “ThuLa” (تورام + لائوتارو) تا چه اندازه هماهنگ است. در پایان، همه چیز دوباره به همان زوج منتخب سیمونه اینزاگی ختم میشود.
با وجود اوجگیری لائوتارو، تورام همچنان در سری آ گلهای بیشتری به ثمر رسانده است: ۱۳ گل، درست بهاندازه دو فصل اخیرش. تنها یک گل دیگر برای رسیدن به رکورد شخصیاش نیاز دارد، و حالا روزهاست که ایدهی انجام این کار مقابل برادر عزیزش، کفرن، ذهنش را مشغول کرده است. خود مارکوس همیشه میگوید که کفرن “باهوشترین برادر” است. گل زدن مقابل او، و همزمان ضربه زدن به قلب یوونتوسی پدرشان، تنها یک “خسارت جانبی” خواهد بود!
با این حال، پایان فصل زمان مناسبی برای بازنگری در آینده خواهد بود، بهخصوص اگر در ویترین افتخاراتش جامهای بیشتری اضافه کند. بند فسخ ۸۵ میلیون یورویی تهدیدی است که بالای سر اینتر قرار گرفته، و حذف آن مستلزم تمدید قرارداد با افزایش دستمزد خواهد بود—چیزی که مارکوس را خوشحال میکند. او میخواهد به لائوتارو، که با دریافت ۹ میلیون یورو در صدر جدول دستمزدهای اینتر است، نزدیکتر شود. در حال حاضر، او ۶ میلیون یورو در سال دریافت میکند، اینترِ جدید تحت مدیریت اوکتری باید هزینههای تیم را کاهش دهد، اما ساختن آینده پیرامون پسر لیلیان تورام نیز اولویتی انکارناپذیر است.