آفتابنیوز : آفتاب- سرویس سیاسی: حسین حسنی بافرانی نماینده نائین در گفت و گو با خبرنگار آفتاب درخصوص حمایت مالی از نوزادان ازسوی دولت این سیاست را متناقض برنامههای كنترل جمعیت در سالهای گذشته خواند و گفت: بیان این اظهارات بیتوجهی به هزینههایی كه است كه ما در راه كنترل جمعیت و تنظیم خانواده در سالهای گذشته صرف كردهایم.
وی ادامه داد: حداقل این است كه كلان شهرها از این سیاست مستثنی شوند زیرا ما در حال حاضر با مشكلات حاشیه نشینی مواجه هستیم و این روند به انفجارجمعیت می انجامد.
عضو كمیسیون بهداشت مجلس تصریح كرد: استدلال دولت این است كه هرم جمعیتی ما تغییركرده است و دو بچه كم است اما اعتقاد ما این است كه اگر همین جمعیت فعلی را به سمت و سوی مناسب خود برسانیم حركت سازندهتری خواهد بود. هم اكنون به صورت میانگین درآمد سالانه هر نفر در كشور 4 هزار دلار است اگر توانستیم این درآمد را دو برابر برسانیم شاید بتوان در این خصوص صحبتی كرد اما در این شرایط جایز نیست درخصوص افزایش جمعیت صحبت شود.
حسنی افزود: سرانه درآمد دیگر كشورها سالانه 30- 40 هزار دلار است و ما حداقل باید به مرز 10 هزار دلار سرانه درآمد سالانه برسیم.
وی گفت: ما همچنان شاهد كپر نشینی هستیم ومدارس چند شیفته داریم شاید كشور ما ظرفیت جمعیت بیشتر از آنچه هم اكنون داریم را داشته باشد، اما مدیریت منابع بسیار مهم است، قدرت خرید مردم باید آنقدر بالابرود كه بتوانند از پس هزینه های زندگی ومخارج سه فرزند یا بیشتر برآیند.
نماینده نایین اظهارداشت: لازمه داشتن جمعیت زیاد رشد و رونق اقتصادی است، اگر چین و هند دارای جمعیت چند برابری نسبت به ما هستند در عوض رشد اقتصادی بالایی نیز دارند و مردمی كه دراین كشورها شغل و جایگاه اجتماعی مناسب دارند از پس هزینههای زندگی نیز به راحتی برمی آیند اما در كشور ما آنان نیز كه دارای مرتبه بالای اجتماعی هستند در هزینه زندگی خود ماندهاند كه باید فكری برای آن كرد.
رئیس كمیته آموزش و پژوهش كمیسیون بهداشت مجلس خاطرنشان كرد: یك پارادوكس را در اظهارات رئیس جمهوری و راههای طی شده برای كاهش نرخ رشد جمعیت مشاهده میكنیم. ما در سالهای گذشته در راستای تنظیم خانواده هزینههای زیادی به كشورتحمیل كردیم كه بتوانیم متناسب با امكانات و توانایی اداره جمعیت، میزان رشدجمعیت را كنترل كنیم؛ ازجمله هزینههای رایگان برای وازكتومی یا انواع وسایل جلوگیری از بارداری. حال چطور این اقدامات و تلاشهای انجام شده ندیده گرفته می شود و به گونه ای این سیاست مطرح میشود كه مردم گمان كنند دیگر تنظیم خانواده لزومی ندارد و قرار است نوزادان متولد شده مورد حمایت قرار گیرند.