انتقاد تند زرینچه: خودتان ضعیف هستید!
ستاره، کاپیتان، مربی، سرمربی و سرپرست سابق استقلال انتقادات تندی را متوجه بازیکنان فعلی تیمی کرده که سال‌ها در آنجا در نقش‌های مختلف حضور داشته است. زرینچه که پس از سرپرستی در دوران سرمربی‌گری استراماچونی دیگر در باشگاه استقلال آفتابی نشده، امروز در این مصاحبه درباره مسائل مختلفی صحبت می‌کند و نوک پیکان انتقادات را بیشتر متوجه بازیکنانی می‌برد که در پیکره تیم حضور دارند.
زرینچه ابایی ندارد که بر خلاف نظرات هواداران استقلال حرف بزند و از این لحاظ صحبت‌هایش بوی جنجال می‌دهد. این مصاحبه را بخوانید:
استقلال فصلی کابوس‌وار و همراه با رکورد‌هایی عجیب را از خود به جا گذاشت.
بعد از آن همه تغییراتی که به وجود آمد یک‌سری افراد پیدایشان شد و بعد از به جا گذاشتن بدهی قابل توجه از باشگاه رفتند و عجیب‌تر اینکه جایگزین آنها، آدم‌هایی از همان دست بودند. جالب اینکه آنها در رودربایستی با بعضی‌ها گیر می‌کنند و نفراتی به آنها تحمیل می‌شود. در این میان با نام‌های بزرگ هم بازی می‌کنند. شما نگاه کنید در زمان ما، فقط عشق و علاقه بود، تمام بازیکنان هم آرزوی پوشیدن پیراهن آبی و قرمز را داشتند، ولی وقتی پول آمد وسط، عشق و علاقه و تعصب از بین رفت.
* البته الان شانس زیادی برای قهرمانی در جام حذفی وجود دارد که ممکن است سرنوشت خیلی‌ها را در باشگاه عوض کند.
الان هم باید با صنعت نفت بازی کنند و بعد هم با برنده ملوان-گل‌گهر، فقط امیدوارم این فصل سخت و بد به لحاظ نتیجه‌گیری را با قهرمانی به پایان برسانیم و هدیه‌ای به هواداران بدهیم. هر چند قهرمانی، اگر مسیر پیش رو، مسیر درست و همواری نباشد، فقط یک مسکن خواهد بود.
یکی از اتفاقات عجیب در این فصل تغییرات متعدد روی نیمکت است. دلیل چیست؟
سؤال من این است اگر به جواد نکونام اعتماد نداشتند، چرا دوباره با او ادامه دادند، اگر اعتماد داشتند، چرا بعد از هفت و هشت هفته قطع همکاری کردند، البته اتفاقاتی افتاده که همیشه از چشم هوادار پنهان می‌ماند. یک تیم فوتبال همه برنامه‌هایش و کارهایش باید شفاف باشد. شما شک نکنید که دنبال منافع خودشان هستند. حتی اگر آدم دلسوز در تیم هم پیدا شود، اطرافیانش اجازه کار درست را نمی‌دهند.
بیشتر توضیح می‌دهید.
مگر می‌شود شما رئیس هیئت مدیره باشی، اما مدیرعامل باشگاه را شخص دیگری معرفی کند. من نمی‌دانم کی می‌خواهند از این رفتار‌ها و مدیریت کردن‌ها دست بکشند. مگر زمان قدیم که ما قهرمان آسیا شدیم، این حرف‌ها بود؟ الان کمیته فنی باید از نفرات علاقه‌مند و دلسوز باشگاه تشکیل شود و بدون دخالت سیاسیون بهترین تصمیم را در خور شأن هوادار بگیرند چرا که اوقات فراغت هوادار دیدن بازی تیمش آن هم در بهترین شرایط است. اما استقلال متأسفانه در این سال‌ها گرفتار آدم‌های تکراری بوده است. برخی بازیکنان هم وقتی پیراهن را راحت به دست می‌آورند، دیگر عشق و تعصب جایی ندارد، ما در زمان خودمان برای رسیدن به این پیراهن می‌جنگیدیم. سال ۷۰ وقتی قهرمان آسیا شدیم، ۱۱ ملی‌پوش داخل زمین بودند و شش تا هم روی نیمکت. هر زمان هم که استقلال و پرسپولیس شرایط ایده‌آلی داشتند، تیم ملی هم وضعیت خوبی داشته است. اما الان شما نگاه کنید سال‌هاست نفرات اصلی تیم ملی ما را لژیونر‌ها تشکیل می‌دهند. در حالی که اگر این بچه‌ها به جایی رسیدند، با پیراهن تیم ملی بوده است. با زیرشلوار خانه‌شان که به جایی نرسیدند. الان نسل چنگیزها، احدی‌ها، بیانی‌ها، نامجومطلق‌ها کجا هستند.
مشکل کجا است؟
آقای تاجرنیا آدم کاربلدی است، اما نباید تحت فشار تصمیم بگیرد. شما این همه افراد را امتحان کردید، چه اشکالی دارد، یک بار هم از خود بچه‌ها استفاده کنید، از این بدتر که نمی‌شود، شک نکنید که شرایط بهتر هم خواهد شد. در تیم‌های بزرگ دنیا هم برای مدیریت باشگاه اکثراً از بازیکنان بزرگ خودشان استفاده می‌شود.
الان هم نوبت به مجتبی جباری رسید.
به نظر شما اگر استقلال با مجتبی قهرمان جام حذفی شود، مشکلات این تیم حل خواهد شد؟ استقلال برای اینکه به شرایط آرمانی برسد، باید مشکلاتش ریشه‌ای برطرف شود. اگر این قهرمانی به دست بیاید، فقط یک مسکن خواهد بود. شما تیم‌های عربستانی را ببینید، در لیگ نخبگان چقدر عالی کار کردند، چون سرمایه‌گذاری آنها اصولی بوده و هزینه کرده‌اند. زمانی که ما بازی می‌کردیم هم آنها بازیکنانی مثل محمد الدعایه، سامی جابر و حتی بازیکنان خارجی مثل عبدی پله داشتند، اما ما هم بازیکنانی مثل دین‌محمدی، اکبرپور، حسن‌زاده و... را داشتیم که از پس آنها برمی‌آمدند، ولی الان می‌بینیم که آنها با ذخیره‌هایشان اینجا نتیجه می‌گیرند و می‌روند.
حواشی و اتفاقات بعضاً تلخ هم در بازی‌های لیگ ما کم نبوده است.
تمام تیم‌ها درگیر حواشی و ناسزا گفتن و همه چیز را گردن داور انداختن هستند. زمان ما پرحاشیه‌ترین بازی دربی بود که چند روز بعد همه یادشان می‌رفت. اما الان مدیران و بازیکنان برای فرار رو به جلو همه را مقصر می‌دانند غیر از خودشان. من نمی‌دانم اینکه نمی‌گذارند ما قهرمان شویم یعنی چه، بله هر مسئولی ممکن است به یک تیمی علاقه داشته باشد، اما شما قوی باش و نتیجه بگیر. وقتی یک بازیکن ۴۰ متر توپ را با خود می‌برد و همه شما را دریبل می‌زند و یک پخ هم نمی‌کنید، آنجا هم نمی‌گذارند؟! چه کسی نمی‌گذارد؟ شما خودتان ضعیف هستید.
بعضی از بازیکنان فعلی تیم ملی خودشان را بهترین نسل فوتبال می‌دانند.
شما کجا می‌توانید بازیکنانی مثل ابراهیم قاسم‌پور، ایرج دانایی‌فر یا حسن روشن پیدا کنید؟ البته هر گلی بوی خودش را دارد. به نظرم این یک بحث بی‌خود است، چون در هر مقطع زمانی شرایط فرق می‌کند. نسل ما در شرایطی فوتبال بازی می‌کرد که یک زمین چمن خوب نداشتیم، ما بازیکن تیم ملی بودیم، اما کفش فوتبال را خودمان می‌خریدیم. ولی الان با یک تیم مثل تایلند مساوی می‌کنند، ۵ هزار دلار پاداش می‌گیرند، بعد ما سه تا به تایلند می‌زدیم. وقتی هم در تپه‌های داودیه تمرین می‌کردیم، آب هم نداشتیم، اما الان در رختکن، ماساژور، تغذیه مناسب، نوشیدنی و ... هست. در واقع پیکان‌سواری با بنز سوار شدن خیلی فرق دارد.
به نظر باید تراکتور را قهرمان لیگ بدانید.
با این بازی‌های باقی‌مانده من فکر می‌کنم تراکتور قهرمان لیگ شود، آنها کمترین نوسان را نسبت به بقیه داشتند، هر چقدر هم نوسان کمتر باشد، بهتر نتیجه می‌گیرند. شاید شما اسم ۲۵ بازیکن را رد کنی، اما در بیشتر بازی‌ها با ۱۵ بازیکن بازی می‌کنی.
حضور بانوان را در ورزشگاه چطور ارزیابی می‌کنید؟
خیلی‌ها می‌گفتند با حضور خانم‌ها شرایط ورزشگاه‌ها بهتر می‌شود، اما متأسفانه یک عده خاص که از بقیه الگو می‌گیرند، در برخی بازی‌ها فضای ورزشگاه را آلوده می‌کنند، به هر حال حضور این عزیزان را به فال نیک می‌گیرم و امیدوارم روزی خانواده‌ها در کنار هم به تماشای فوتبال بنشینند.
چرا در چرخه مربیگری تیم‌ها حضور ندارید؟
طبیعتاً من علاقه‌مند به کار کردن هستم، اما وقتی می‌بینم دو تا رفیق تو روی هم می‌ایستند کمی بیشتر تأمل می‌کنم؛ به هرحال همه چیز پول نیست. من چطور می‌توانم هضم کنم یک جوان ۱۸ ساله که اصلاً زرینچه را نمی‌شناسد، حرفی بزند؟! از طرفی فوتبال خم رنگرزی نیست، باید زمان داد و نفرات خوب جذب کرد تا نتیجه گرفت. الان شما نگاه کنید، تیم چمنیان نتیجه نگرفت، در حالی که مشکل چمنیان نبود، مشکل در این است که ما سازندگی نداریم. همین انتخاب آکادمی را نگاه کنید، یک نفر دو سه سال اینجا کار کرده و بعداز ۵ سال خانه‌نشینی دوباره برگشته و مدیرعامل هم حق اظهارنظر ندارد، چرا، چون از جای دیگر سفارش شده است.
به نظرتان تیم ملی در جام جهانی از گروهش صعود می‌کند؟
موجودیت تیم ملی ما همین نفراتی است که می‌بینید، ارتباط بازیکنان و هواداران باید خیلی قوی‌تر باشد، اگر قرار است برویم سه تا بازی کنیم و برگردیم که هیچ، اما به نظرم با برنامه‌ریزی مناسب و بازی‌های تدارکاتی خوب، می‌توانیم انتظار مردم را که همان صعود از گروه است، برآورده کنیم. البته معمولاً مربیان بازی‌های تدارکاتی با تیم‌های بزرگ را ترجیح نمی‌دهند، چون اگر نتیجه نگیرند، پروسه تعویض آنها کلید می‌خورد.
