مجید نامجو مطلق هافبک فراموش نشدنی فوتبال ایران که سابقه هدایت استقلال را هم در کارنامه خود دارد، پس از مدتها در ارتباط با وضعیت آبی پوشان صحبت کرد.
آقا مجید با صراحت از اوضاع استقلال گفت و البته حرفهایمان به اتفاق تلخ بندرعباس نیز کشیده شد.
ابتدا از فوت بهمن خان صالح نیا شروع کنیم. پدر فوتبال گیلان که در تیم ملی زمان پرویزخان دهداری جزو مربیان شما بود
از صمیم قلب تسلیت میگویم، چون فوتبال ایران و به ویژه گیلانیها یک جواهر را از دست دادند. انسان با شرفی که سالها نزد ایشان شاگردی کردم. اتفاقا دو سال قبل وقتی برای مراسم یادبود مرحوم سیروس قایقران به انزلی رفته بودیم، ایشان را دیدم و بهمن خان به سختی من را شناخت. آن صحنه خیلی تلخ و ناراحت کننده بود.
شما سالها قبل در گفتوگو با خبر ورزشی پیرامون مرحوم سیروس قایقران و مرحوم رضا احدی به نکته تلخی اشاره کردید و گفتید پس از اینکه تب درگذشت این عزیزان فروکش کرد، بسیاری از مدیران، خانوادههای آنها را فراموش میکنند. این اتفاق دقیقاً رخ داد و حالا به نظرتان پیرامون مرحوم صالح نیا نیز تکرار میشود؟
متاسفانه باید بگویم قطعاً همین است. واقعا چرا قبل از فوت چنین آدمهایی به آنها بهای لازم را نمیدهیم و توسط ساختار ورزش و فوتبال فراموش میشوند؟ این پیشکسوتان عزیز احتیاج مالی ندارند و منزلتشان بسیار بالاتر از این حرفهاست. در واقع بحث حمایت روانی و احترام گذاشتن به آنها مطرح است. شما فرانتس بکن باوئر را ببینید، او فوت شده ولی هنوز در ورزشگاه بایرن به احترامش یک صندلی وجود دارد که خالی میماند. این رفتارها قشنگ است و باید در ورزش ما هم شکل بگیرد، اما متاسفانه.
برسیم به استقلال. شاگرد اسبق شما که از مجید نامجو مطلق نیز به عنوان یکی از الگوهای خود یاد میکند حالا سرمربی استقلال شده است
مجتبی جزو بدنه و افتخارات باشگاه استقلال محسوب میشود. فوتبالیست بزرگی بود و مدارج را در استقلال از رده پایه طی کرد و به بزرگسالان رسید. او قطعاً مشکلات استقلال را میشناسد و میتواند آنها را حل کند همانطور که الان میبینیم تیم بهتر از قبل بازی میکند در حالیکه بازیکنان، همان نفرات گذشته هستند. جباری فضای صمیمی در تیم ایجاد کرده و مشکلات را میشناسد. البته سهراب بختیاریزاده هم میخواست به همین شکل کار را جلو ببرد ولی اجازه ندادند.
گروهی از هواداران استقلال در فضای مجازی به مجتبی جباری هشدار دادهاند از خود گذشتگی شما در شهریور سال ۹۹ را الگو قرار داده و کاری که مجید نامجو مطلق در آن مقطع انجام داد را نکند، چون خیلیها آن را فراموش میکنند و فقط نتایج را مد نظر قرار میدهند
ببین، من برای کمک به استقلال در آن شرایط حاضر به قبول سمت مربیگری شدم، چون تیم باید به آسیا میرفت ولی مجتبی جباری حالا حق انتخاب دارد. مجتبی یک سرمایه برای استقلال است که باید حفظ شود و معتقدم بهتر است برای مقاطعی زیر دست مربیان بزرگ کار کند تا تجربهاش در این عرصه بالاتر برود ولی مدیران استقلال به این مساله توجه نمیکنند و برای آنها اینکه مجتبی خودش را به خاطر استقلال بسوزاند، اهمیتی ندارد بلکه این مدیران فقط میخواهند شرایطی فراهم شود تا تیم نتایج بهتری بگیرد و در واقع خودشان از بحران خارج شوند. اگر بخواهیم قضیه را کلیتر نگاه کنیم، فوتبال ما باید در عرصه پرورش مربی از ترکیه الگو بگیرد. آنها در مقطعی مربیان بزرگی را به کشورشان آوردند و مربیان با استعداد خود را دستیار این افراد کردند. از دل همین ایده درست، مردانی مانند فاتح تریم بیرون آمدند که حتی به سرمربیگری آث میلان هم رسیدند.
الان که بحث مربی بزرگ برای استقلال مطرح شده، یک عده میگویند با توجه به اینکه ماتزاری چند ماه قبل آن برخورد را با استقلال کرد، مذاکره دوباره با او پرستیژ باشگاه را پایین میآورد. نظر شما در این رابطه چیست؟
این دیگر به تصمیمات کلان باشگاه برمیگردد و من به عنوان پیشکسوت یا هوادار استقلال نمیتوانم نظر بدهم. البته نکته بسیار مهم اینجاست که مدیران باشگاه استقلال باید در فضای حقیقی برای این تیم تصمیم بگیرند نه در فضای مجازی. آنها نباید تحت تاثیر فضای مجازی باشند.
از یکشنبه شب بحث پخش شدن صدای علیرضا اسدی و حرفهایی که در مورد اندونگ و بودجه استقلال زده، سر و صدای زیادی به راه انداخته است
آقای اسدی انسان بسیار شریفی است، چون من در اردوهای تیم ملی با ایشان حضور داشتهام. در رابطه با مسائل مدیریتی استقلال نمیتوانم نظر بدهم، چون در داخل آن مجموعه حضور ندارم ولی معتقدم اندونگ بهترین بازیکن این فصل استقلال بوده است. نه تنها بهترین بازیکن فصل استقلال بود بلکه یکی از بهترینهای لیگ بیست و چهارم هم تلقی میشود. در رابطه با مقایسه بودجه استقلال با هوادار هم این دو باشگاه اصلاً با هم قابل مقایسه نیستند و به نظرم قیاس هزینههای آنها درست نیست.
به عنوان سوال آخر، میخواهیم از فضای فوتبال خارج شده و سراغ بندرعباس برویم. همه مردم ایران داغدار مردم بندر شدهاند. شهری که شما سالها قبل به واسطه مربیگری در آن زندگی کردهاید...
بله. من سابقه کار و زندگی در بندرعباس را دارم. همه جای ایران مردمان بسیار خوبی دارد ولی واقعاً میتوانم بگویم بندرعباس متفاوت است. شهری که فوق العاده امکانات و ثروت در اختیار دارد، اما مردمانش بسیار قانع و بساز هستند. من قاطعانه میگویم شهر دومم بندرعباس است و دوستان بسیار زیادی آنجا دارم که بلافاصله پس از این اتفاق با آنها تماس گرفتم، چون نگرانشان بودم. اسکلهای که آن اتفاق تلخ در آنجا به وقوع پیوست را هم از نزدیک دیده بودم، اسکلهای بسیار عظیم که بزرگترین مرکز بارگیری در کشور محسوب میشود. به همه مردمان داغدار و شریف بندرعباس تسلیت میگویم و دلم میخواهد دوباره این شهر را مثل گذشته ببینم.