در فصل جاری، نفرات مختلفی بازوبند کاپیتانی پرسپولیس را بر بازو بستهاند و همین مسئله حواشی زیادی به وجود آورده است.
دوشنبه شب گذشته سروش رفیعی مهمان برنامه فوتبال برتر بود. جدا از دفاعیات هافبک پرسپولیس از هوادار متمول، شماره ۷ خواسته یا ناخواسته پرده از حواشی کاپیتانی این تیم برداشت که توجه خیلیها را به خود جلب کرد.
طبق یک سنت تاریخی در پرسپولیس کاپیتان تیم فقط بر اساس سابقه و تعداد بازی در این تیم انتخاب میشود و در این میان قد و قواره، تیپ وشخصیت یا ملی پوش بودن و نبودن یک بازیکن اصلاَ ملاک انتخاب قرار نمیگیرد.
علی پروین طولانیترین دوران کاپیتانی را در پرسپولیس داشت. پروین از سال ۵۵ تا سال ۶۵ به مدت ۱۰ سال کاپیتان سرخپوشان پایتخت بود و پس از او تا سال ۶۸ این بازوبند در اختیار محمد مایلی کهن بود. این درحالی بود که محمد پنجعلی کاپیتان تیم ملی محسوب میشد، اما در پرسپولیس پشت سر مایلی کهن وارد زمین میشد و این سنت قدیمی تا همین امسال نیز رعایت میشد.
امید عالیشاه و وحید امیری کاپیتانهای اول و دوم پرسپولیس محسوب میشوند که به ترتیب ۲۸۰ و ۲۵۲ بازی با پیراهن این تیم را در کارنامه دارند.
پشت سر این دو علی علیپور قراردارد که فاصلهای نجومی با سروش رفیعی و محمدحسین کنعانی زادگان از لحاظ سابقه و تعداد بازی در پرسپولیس دارد.
تعداد بازیهای محمدحسین کنعانی زادگان و سروش رفیعی سال گذشته تازه سه رقمی شده و به عدد ۱۰۰ رسید!
با این وجود پس از غیبتهای طولانی امید عالیشاه و وحید امیری به دلیل مصدومیت، محمدحسین کنعانی زادگان، سروش رفیعی و حتی مرتضی پورعلی گنجی با ۲ فصل سابقه در پرسپولیس بازوبند کاپیتانی را بر بازو بستند، اما این بازوبند به علی علیپور با سابقهای بیشتر و ۲۵۱ بازی، هنوز نرسیده است!
شاید بیراه نباشد که بگوییم یکی از دلایل ایجاد اختلاف، دو دستگی و پیآمد آن ناکامی تیم پرسپولیس همین تصمیمات اشتباه در انتخاب کاپیتان سوم تیم برخلاف سنت قدیمی بوده است.
تصمیمی که اتحاد و همدلی بازیکنان باتجربه را نیز برهم زد و البته از سرمربیان خارجی پرسپولیس انتظاری نمیتوان داشت، اما سران باشگاه و نزدیکان این تیم میتوانستند ابتدای فصل طبق همان سنت قدیمی اعلام کنند کاپیتانهای اول تا پنجم پرسپولیس عبارتند از؛ امید عالیشاه، وحید امیری، علی علیپور، سروش رفیعی و محمدحسین کنعانی زادگان!
کلام آخر آن که پیشنهاد میشود رضا درویش و اسماعیل کارتال اگر میخواهند پرسپولیس به سرنوشت لیگ بیست و چهارم دچار نشود، در شروع فصل آینده سنت قدیمی را احیاء کرده و با صراحت کاپیتانهای خود را بر اساس سابقه و تعداد بازی انتخاب کنند.