مهدی تارتار یکی از مربیان کاربلد و باسابقه فوتبال ایران است. مربی با بیش از دو دهه مربیگری در سطح اول فوتبال باشگاهی ایران که با توجه به حضور چند ساله اش در پرسپولیس به عنوان بازیکن، از نظر نام و نشان چند پله از بقیه هم نسلهای خود جلوتر بود. اما واقعیت این است که تارتار هرگز نتوانست خود را از بقیه هم نسل هایش از نظر نتیجه گیری و کسب عنوانهای مختلف در رقابتهای مختلف متمایز کند.
این دیگر به عادتی روتین تبدیل شده که تیمهای مهدی تارتار همواره در جایگاههای میانه جدول رقابتهای لیگ برتر قرار میگیرند و در جام حذفی نیز پس از چند پله صعود، حذف میشوند. نتایجی که دیگر به یک عادت تبدیل شده و هرگز تارتار را بیرون از این قالب ندیدهایم.
علاقه بیش از حد به سرمربیگری پرسپولیس
موضوع زمانی جالب میشود که تارتار علاقه بسیار زیادی به نشستن بر روی صندلی سرمربیگری پرسپولیس دارد. علاقهای که حالا به یک توقع تبدیل شده و او را حتی ممکن است تا آستانه تقابل با پرسپولیس هم پیش ببرد.
اظهارات او را در آخرین حضورش در برنامه فوتبال برتر را مرور کنید تا متوجه شوید او تا چه اندازه برای سکان سرمربیگری پرسپولیس را میخواهد:
«بابا ما هم خسته شدیم! چه زمانی دیگر باید به ما اعتماد کنند؟ چه زمانی باید هدایت یک تیم مدعی را به ما بسپارند؟ دیگر باید چه تیمهایی را ببریم؟ دیگر باید کدام سرمربی را شکست بدهیم که مورد اعتماد قرار بگیریم؟»
این صحبتها از آن جایی نشات میگیرد که نام او در چند مقطع به عنوان یکی از نامزدهای سرمربیگری پرسپولیس مطرح شد، اما واقعیت این است که در همان مقاطع نیز به هیچ وجه جدی نبود.
شاید به همین دلیل باشد که مهدی تارتار طی سالهای اخیر تمام تلاشش را به کار میگیرد تا از پرسپولیس در دو بازی رفت و برگشت امتیاز بگیرد و اجازه حضور به دو بازیکنش در پرسپولیس را نداده است.
از محمدرضا اخباری در فصل گذشته گرفته تا محمدمهدی زارع در این فصل.
بالاخره نوبت به تارتار میرسد؟
نمیتوان از این واقعیت گذشت که شاید... البته شاید یک روز هم نوبت مهدی تارتار باشد که روی نیمکت پرسپولیس بنشیند، اما به شرطی که حداقل با کارنامه اش اعتماد سازی کرده و با نتایح مناسب و فوتبال هجومی و رو به جلو مدیران و از آنها مهمتر هواداران پرسپولیس را مجاب کند تا به او اعتماد کنند.
کاری که پیش از او یحیی گل محمدی کرد. هرچند تارتار توقع دارد همان طور که به یحیی اعتماد شد، به او هم اعتماد شود، اما موضوع این است که نتایج گل محمدی با پدیده و ذوب آهن قبل از حضور در پرسپولیس، قابل قیاس با روند یکسان و تکراری تارتار طی سالهای اخیر نیست.
کسب حداقل یک جام و ارائه بازیهای زیباتر و هجومیتر شاید مهمترین میانبُر برای مردی باشد که تنها به واسطه پیشینه پرسپولیسی اش توقع دارد سرمربی این تیم باشد. چرا که بزرگانی، چون محمد مایلی کهن و فرشاد پیوس نیز از عمده چهرههای نامداری هستند که با سابقهای چند برابر او همچنان در حسرت سرمربیگری پرسپولیس ماندند و اگر تارتار نیز با همین روند پیش برود شاید سرنوشتی بهتر از آنها پیدا نکند.