تبدیل ماموریت الهی بوش به مذاکرات انسانی
آفتاب‌‌نیوز : 
این کار بسیار دقیق و خطرساز است ولی تصمیم گرفته شده است. دیگر نادیده گرفتن لزوم احیا روابط با آمریکا ممکن نخواهد بود ولی این کار همواره با شرایطی همراه بوده است.
آمریکا همیشه شروطی دست نیافتنی تعیین می کند و ایران نیز آن را ناممکن می داند هر چند هر دو فاقد واقع گرایی نیستند. در طول دوران دشمنی میان این دو از لحاظ ایدئولوژیکی افزایش یافته است.
در دولت بوش، جناح محافظه کار معتقد است که ماموریتی الهی برای نجات ایران از حکومت آن دارد و ایران در مقابل تصور می کند که مامور برکناری طاغوت و شیطان بزرگ در جهان است.
در این زمان دو مسأله ایران و آمریکا را از مقابله ای ماورای زمینی به سوی واقعیت سوق داد: مسأله عراق و بمب اتمی، چه دولت آمریکا بخواهد و چه نخواهد باید قبول کند که ایران همراه اصلی وی در عراق خواهد بود نه تونی بلر. در عین حال دولت جدید عراق نیز ایران را متحد دائمی و قوی خود می داند.
همین افراد کار آمریکا را در اشغال عراق آسان کردند و سقوط صدام بهترین خبر برای ایرانیان در سه دهه گذشته بود. ایران هیچ گاه نخواهد توانست جنگ با عراق را که سبب ویرانی اقتصاد کشور شد، فراموش کند و هم چنین جبهه وسیع بین المللی را که با آن مقابله می کرد.
این جنگ دلیل اصلی مقبولیت راه حل هسته ای در میان مردم ایران است و اهداف آن در صورت صلح آمیز بودن یا عدم آن، برای آنها مهم نیست. در ایران این تفکر وجود دارد که وجود فناوری هسته ای منافع ملی و استراتژیک را برای این کشور به همراه خواهد داشت.
از سوی دیگر خواسته گسترده و آشکار عمومی برای آزادی های بیشتر و از آن مهم تر ایجاد فرصت های شغلی و بهبود وضعیت اقتصادی در ایران وجود دارد. با این حال بدون شک دولت آمریکا از تلاش ایران برای دستیابی به فناوری هسته ای نگران است و آن را مغایر با اهداف خود در منطقه می داند.
بنابراین تنها راه حل این مسأله مذاکره با ایران است و آمریکا هم امید خود را به مذاکرات ایران – اروپا بسته است. ارزیابی های دو جانبه حاکی از این هستند که شانس هر دو طرف در مذاکره تقریبا یکسان است.
در ایران پیروزی هاشمی در انتخابات به این معناست که فصل تازه ای از روابط میان دو کشور گشوده خواهد شد چرا که خود هاشمی مردی برای تمام فصول است. به این ترتیب ایده «تغییر حکومت» در ایران غیرواقعی به نظر می رسد. البته اعمال نیرو ضروری است ولی فقط باید در سطح مردم ایران و نه به علت فشار خارجی باشد.
از سویی دیگر عادی سازی روابط با آمریکا منافع دولتی و مردمی کشور را نیز تامین خواهد کرد. ولی باید دقت داشت که اگر آمریکا قصد تحقیر ایران را داشته باشد، این روابط به کینه و دشمنی بدل خواهد شد. موقعیت ایران اکنون بسیار پیچیده است و محدود به چند ویژگی یا چند گروه مخالف نمی شود.
اگر ایران هم مداوم بر عادی سازی روابط و قبول شرایط آمریکا تمایل داشته باشد، این سوال برای آمریکا و جامعه بین الملل پیش می آید که شاید واشنگتن تصمیمی جدید گرفته باشد. از این رو واشنگتن باید برای تعیین نوع روابط خود با ایران تصمیم بگیرد که آیا می خواهد گفتگو برای عادی سازی روابط یا اعمال محدودیت را آغاز کند یا خیر.
این کار بسیار دقیق و خطرساز است ولی تصمیم گرفته شده است. دیگر نادیده گرفتن لزوم احیا روابط با آمریکا ممکن نخواهد بود ولی این کار همواره با شرایطی همراه بوده است. آمریکا همیشه شروطی دست نیافتنی تعیین می کند و ایران نیز آن را ناممکن می داند هر چند هر دو فاقد واقع گرایی نیستند. در طول دوران دشمنی میان این دو از لحاظ ایدئولوژیکی افزایش یافته است.
در دولت بوش، جناح محافظه کار معتقد است که ماموریتی الهی برای نجات ایران از حکومت آن دارد و ایران در مقابل تصور می کند که مامور برکناری طاغوت و شیطان بزرگ در جهان است.
در این زمان دو مسأله ایران و آمریکا را از مقابله ای ماورای زمینی به سوی واقعیت سوق داد: مسأله عراق و بمب اتمی، چه دولت آمریکا بخواهد و چه نخواهد باید قبول کند که ایران همراه اصلی وی در عراق خواهد بود نه تونی بلر. در عین حال دولت جدید عراق نیز ایران را متحد دائمی و قوی خود می داند.
همین افراد کار آمریکا را در اشغال عراق آسان کردند و سقوط صدام بهترین خبر برای ایرانیان در سه دهه گذشته بود. ایران هیچ گاه نخواهد توانست جنگ با عراق را که سبب ویرانی اقتصاد کشور شد، فراموش کند و هم چنین جبهه وسیع بین المللی را که با آن مقابله می کرد.
این جنگ دلیل اصلی مقبولیت راه حل هسته ای در میان مردم ایران است و اهداف آن در صورت صلح آمیز بودن یا عدم آن، برای آنها مهم نیست. در ایران این تفکر وجود دارد که وجود فناوری هسته ای منافع ملی و استراتژیک را برای این کشور به همراه خواهد داشت.
از سوی دیگر خواسته گسترده و آشکار عمومی برای آزادی های بیشتر و از آن مهم تر ایجاد فرصت های شغلی و بهبود وضعیت اقتصادی در ایران وجود دارد. با این حال بدون شک دولت آمریکا از تلاش ایران برای دستیابی به فناوری هسته ای نگران است و آن را مغایر با اهداف خود در منطقه می داند.
بنابراین تنها راه حل این مسأله مذاکره با ایران است و آمریکا هم امید خود را به مذاکرات ایران – اروپا بسته است. ارزیابی های دو جانبه حاکی از این هستند که شانس هر دو طرف در مذاکره تقریبا یکسان است.
در ایران پیروزی هاشمی در انتخابات به این معناست که فصل تازه ای از روابط میان دو کشور گشوده خواهد شد چرا که خود هاشمی مردی برای تمام فصول است. به این ترتیب ایده «تغییر حکومت» در ایران غیرواقعی به نظر می رسد. البته اعمال نیرو ضروری است ولی فقط باید در سطح مردم ایران و نه به علت فشار خارجی باشد.
از سویی دیگر عادی سازی روابط با آمریکا منافع دولتی و مردمی کشور را نیز تامین خواهد کرد. ولی باید دقت داشت که اگر آمریکا قصد تحقیر ایران را داشته باشد، این روابط به کینه و دشمنی بدل خواهد شد. موقعیت ایران اکنون بسیار پیچیده است و محدود به چند ویژگی یا چند گروه مخالف نمی شود.
اگر ایران هم مداوم بر عادی سازی روابط و قبول شرایط آمریکا تمایل داشته باشد، این سوال برای آمریکا و جامعه بین الملل پیش می آید که شاید واشنگتن تصمیمی جدید گرفته باشد. از این رو واشنگتن باید برای تعیین نوع روابط خود با ایران تصمیم بگیرد که آیا می خواهد گفتگو برای عادی سازی روابط یا اعمال محدودیت را آغاز کند یا خیر.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید