متن جوابیه ایران منتشر شد
آفتاب‌‌نیوز : اين جوابيه يک هفته پيش از روزی به آژانس فرستاده شده که قرار است اعضای شورای حکام در مورد عدم پايبندی ايران به قطعنامه اخير شورا در مورد توقف فوری فعاليتهای مرتبط با غنی سازی اورانيوم در اين کشور تشکيل جلسه دهند و در مورد اينکه چه برخوردی با ايران داشته باشند تصميم بگيرند. تصميم گيری شورای حکام بر اساس گزارش اخير آقای برادعی صورت خواهد گرفت.
دولت ايران در عين پاسخ مفصل به بندهای مختلف گزارش محمد برادعی، تصريح کرده است که به همکاری با آژانس بين المللی انرژی اتمی ادامه خواهد داد اما در عين حال، آژانس را متهم کرده که "با جانبداری و اطلاعات اغراق آميز و سياسی شده در ارتباط با برنامه ها و فعاليتهای هسته ای ايران"، جامعه بين المللی را "تا اندازه زيادی به راه خطا" فرستاده است.
آژانس همچنين متهم شده که به منظور "منحرف ساختن توجه جامعه بين المللی از نگرانيهای امنيتی فوری و جدی ناشی از نقض ماده شش معاهده عدم گسترش سلاحهای هسته ای، وجود تعداد انبوهی کلاهک هسته ای، تحولات اخير در ساخت انواع جديد تسليحات هسته ای به وسيله دو دولت هسته ای و تهديد بالقوه اتمی اسرائيل"، به جای اينکه موضوع هسته ای ايران را "به شيوه ای کاملاً فنی در چارچوب آژانس بين المللی انرژی اتمی" بررسی کند، با ايران برخورد سياسی می کند.
در اين جوابيه ادعا شده که شماری از دولتهای عضو شورای حکام برای حذف موضوعات صرفاً فنی از چارچوب آژانس، پيشرفت بسيار زيادی کرده اند اما آقای برادعی در گزارش خود اين "پيشرفت" را دست کم گرفته و دچار "سوء‌تفاهم، آشفتگی و سوء برداشت" شده است.
نويسندگان جوابيه سياست آژانس در قبال ايران را "دوگانه" توصيف کرده و نوشته اند که پيش از انقلاب ايران، دولتهای اروپايی و آمريکا برای پيشبرد برنامه هسته ای ايران با حکومت شاهنشاهی همکاری می‌کردند و برخلاف امروز ايراد نمی گرفتند که چرا کشوری که گاز طبيعی و منابع نفتی دارد، به دنبال انرژی هسته ای است.
در اين جوابيه آمده که حکومت جمهوری اسلامی می توانست پس از روی کار آمدن در ايران از عضويت در پيمان بين المللی منع گسترش سلاحهای هسته ای خارج شود و چنين اقدامی در آن زمان با مرور انتقادی به همه توافقنامه های چندجانبه و دوجانبه حکومت شاهنشاهی قابل توجيه می بود اما ايران تصميم گرفت "عضويت و پايبندی" خود را به اين پيمان حفظ کند و "در طول ۲۶سال گذشته، از هيچ تلاشی برای همکاری با آژانس در چارچوب تعهدات خود ... فروگزار نکرده است".
در جوابيه اشاره شده که ايران تنها کشوری است که به صورت داوطلبانه در اواخر دهه هشتاد ميلادی بازرسان آژانس را به رياست معاون مديرکل وقت آژانس دعوت کرد تا از تأسيسات ايران به انتخاب خود بازرسی کنند، آن هم در حالی که براساس پيمان منع گسترش سلاحهای هسته ای الزامی برای اين کار نداشت.
علاوه بر اين، آمده که با اينکه مجلس شورای اسلامی ايران هنوز پروتکل الحاقی به اين پيمان را تصويب نکرده، اين پيمان از دسامبر سال ۲۰۰۳ميلادی تاکنون اجرا می شود.
اين پروتکل امکان بازرسی گسترده و سختگيرانه از تأسيسات هسته ای ايران را بدون اعلام قبلی به بازرسان آژانس می دهد.
در جوابيه نوشته شده که آمريکا طبق قراردادی که پيش از انقلاب با ايران منعقد کرده بود، بايد سوخت راکتور تحقيقاتی پنج مگاواتی تهران را که تحت نظارت آژانس قرار داشت و کار آن توليد راديو ايزوتوپهايی با کاربرد پزشکی، کشاورزی و صنعتی بود تأمين می کرد، اما نه تنها سوخت را به ايران نداد بلکه دو ميليون دلاری را که برای آن دريافت کرده بود نيز پس نداد.
در اين جوابيه از آژانس و ديگر سازمانهای بين المللی انتقاد شده است که "کاری برای بهبود وضعيت و مجبور کردن آمريکا به عمل به تعهدات خود" نکردند.
نويسندگان جوابيه سفرهای آقای برادعی به ايران در سالهای ۲۰۰۰و ۲۰۰۳ميلادی و بازديد او از تأسيسات اتمی اين کشور را دليلی بر اين گرفته اند که ادعای او در مورد اينکه ساخت تأسيسات غنی سازی اورانيوم و بهره برداری از آنها به صورت پنهانی صورت گرفته، "کاملاً بی پايه و غلط" است.
مدت زمان بازرسی از تأسيسات هسته ای ايران در اين جوابيه، ۱۳۰۰ساعت نفرروز اعلام و بی سابقه توصيف شده است.
دولت ايران در عين پاسخ مفصل به بندهای مختلف گزارش محمد برادعی، تصريح کرده است که به همکاری با آژانس بين المللی انرژی اتمی ادامه خواهد داد اما در عين حال، آژانس را متهم کرده که "با جانبداری و اطلاعات اغراق آميز و سياسی شده در ارتباط با برنامه ها و فعاليتهای هسته ای ايران"، جامعه بين المللی را "تا اندازه زيادی به راه خطا" فرستاده است.
آژانس همچنين متهم شده که به منظور "منحرف ساختن توجه جامعه بين المللی از نگرانيهای امنيتی فوری و جدی ناشی از نقض ماده شش معاهده عدم گسترش سلاحهای هسته ای، وجود تعداد انبوهی کلاهک هسته ای، تحولات اخير در ساخت انواع جديد تسليحات هسته ای به وسيله دو دولت هسته ای و تهديد بالقوه اتمی اسرائيل"، به جای اينکه موضوع هسته ای ايران را "به شيوه ای کاملاً فنی در چارچوب آژانس بين المللی انرژی اتمی" بررسی کند، با ايران برخورد سياسی می کند.
در اين جوابيه ادعا شده که شماری از دولتهای عضو شورای حکام برای حذف موضوعات صرفاً فنی از چارچوب آژانس، پيشرفت بسيار زيادی کرده اند اما آقای برادعی در گزارش خود اين "پيشرفت" را دست کم گرفته و دچار "سوء‌تفاهم، آشفتگی و سوء برداشت" شده است.
نويسندگان جوابيه سياست آژانس در قبال ايران را "دوگانه" توصيف کرده و نوشته اند که پيش از انقلاب ايران، دولتهای اروپايی و آمريکا برای پيشبرد برنامه هسته ای ايران با حکومت شاهنشاهی همکاری می‌کردند و برخلاف امروز ايراد نمی گرفتند که چرا کشوری که گاز طبيعی و منابع نفتی دارد، به دنبال انرژی هسته ای است.
در اين جوابيه آمده که حکومت جمهوری اسلامی می توانست پس از روی کار آمدن در ايران از عضويت در پيمان بين المللی منع گسترش سلاحهای هسته ای خارج شود و چنين اقدامی در آن زمان با مرور انتقادی به همه توافقنامه های چندجانبه و دوجانبه حکومت شاهنشاهی قابل توجيه می بود اما ايران تصميم گرفت "عضويت و پايبندی" خود را به اين پيمان حفظ کند و "در طول ۲۶سال گذشته، از هيچ تلاشی برای همکاری با آژانس در چارچوب تعهدات خود ... فروگزار نکرده است".
در جوابيه اشاره شده که ايران تنها کشوری است که به صورت داوطلبانه در اواخر دهه هشتاد ميلادی بازرسان آژانس را به رياست معاون مديرکل وقت آژانس دعوت کرد تا از تأسيسات ايران به انتخاب خود بازرسی کنند، آن هم در حالی که براساس پيمان منع گسترش سلاحهای هسته ای الزامی برای اين کار نداشت.
علاوه بر اين، آمده که با اينکه مجلس شورای اسلامی ايران هنوز پروتکل الحاقی به اين پيمان را تصويب نکرده، اين پيمان از دسامبر سال ۲۰۰۳ميلادی تاکنون اجرا می شود.
اين پروتکل امکان بازرسی گسترده و سختگيرانه از تأسيسات هسته ای ايران را بدون اعلام قبلی به بازرسان آژانس می دهد.
در جوابيه نوشته شده که آمريکا طبق قراردادی که پيش از انقلاب با ايران منعقد کرده بود، بايد سوخت راکتور تحقيقاتی پنج مگاواتی تهران را که تحت نظارت آژانس قرار داشت و کار آن توليد راديو ايزوتوپهايی با کاربرد پزشکی، کشاورزی و صنعتی بود تأمين می کرد، اما نه تنها سوخت را به ايران نداد بلکه دو ميليون دلاری را که برای آن دريافت کرده بود نيز پس نداد.
در اين جوابيه از آژانس و ديگر سازمانهای بين المللی انتقاد شده است که "کاری برای بهبود وضعيت و مجبور کردن آمريکا به عمل به تعهدات خود" نکردند.
نويسندگان جوابيه سفرهای آقای برادعی به ايران در سالهای ۲۰۰۰و ۲۰۰۳ميلادی و بازديد او از تأسيسات اتمی اين کشور را دليلی بر اين گرفته اند که ادعای او در مورد اينکه ساخت تأسيسات غنی سازی اورانيوم و بهره برداری از آنها به صورت پنهانی صورت گرفته، "کاملاً بی پايه و غلط" است.
مدت زمان بازرسی از تأسيسات هسته ای ايران در اين جوابيه، ۱۳۰۰ساعت نفرروز اعلام و بی سابقه توصيف شده است.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید