لیلاز:
محرومیت با اعانه به فقرا حل نمی‌شود
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: دولت نهم در دور دوم سفرهای استانی شیوه جدیدی اتخاذ کرده است. در این سفرها احمدی‌نژاد به مناطق محروم استان‌ها می‌رود و با فقرا به گفتوگو می‌نشیند و هر کدام از فقرا که نزد او می‌روند مورد تفقد رییس جمهوری قرار می‌گیرند و هدایایی دریافت می‌کنند. «سعید لیلاز» کارشناس اقتصادی درباره چنین شیوه مدیریتی می‌گوید: مساله محرومیت‌زدایی و توسعه نیافتگی جغرافیایی مربوط به سیستم اقتصادی و اجتماعی ایران است و تا زمانی که به صورت سیستماتیک به این مساله پرداخته نشود این مشکل کاملا حل نمی‌شود.
این کارشناس اقتصادی در گفتوگو با خبرنگار سیاسی آفتاب گفت: توسعه نیافتگی جغرافیایی متاسفانه در ایران یک واقعیت است و هیچکدام از دولت‌های بعد از انقلاب این توسعه نیافتگی جغرافیایی را حل نکرده‌اند. هرچند بعد از انقلاب توسعه نیافتگی جغرافیایی کاهش یافته اما کاملا حل نشده است.
لیلاز در ادامه با اشاره به تجربه چنین شیوه مدیریتی بعد از انقلاب اظهار داشت: در زمان نخست وزیری میرحسین موسوی، ایران به دو منطقه محروم و برخوردار تقسیم شد و در سازمان برنامه و بودجه این موضوع تعریف شد و برای اینکه محرومیت‌زدایی شدت بگیرد، دفتری در نخست وزیری و ریاست جمهوری تشکیل شد.
وی افزود: این شیوه‌هایی که احمدی‌نژاد انجام می‌دهد در جمهوری اسلامی مسبوق به سابقه است و این امر نشان می‌دهد تمام سیاست‌های محرومیت‌زدایی سه دهه اخیر ایران شکست خورده که کاملا سازمان یافته‌تر از امروز بود.
لیلاز تصریح کرد: با وجود اینکه یکی از اهداف اولیه نظام جمهوری اسلامی محرومیت‌زدایی بوده اما مشکل ما هیچوقت مشکل پول و یا توجه مسولان به محرومیت‌زدایی نبوده بلکه مشکل توسعه نیافتگی جغرافیایی در ایران یک مشکل سیستماتیک است.
وی خاطرنشان کرد: احمدی‌نژاد همان تجربه سه دهه قبل را انجام می‌دهد البته با پرداخت بیشتر و سازماندهی کمتر اما با سازماندهی کمتر و پرداخت بیشتر مشکلات حل نمی‌شود.
لیلاز در ادامه اظهار داشت: من با روش رییس جمهور درباره پرداختن به مناطق توسعه نیافته مخالف نیستم چون این یک حرکت سیاسی است و منجر به توجه به مناطق محروم می‌شود و بخشی از حقوق رییس دولت است، چنانچه خاتمی تمرکز خود را روی مسایل زنان و جوانان گذاشت و هاشمی تمرکز خود را روی طبقه متوسط شهری و نخبگان تکنوکرات گذاشت.
وی تصریح کرد: هر رییس جمهوری یک مساله را در اولویت قرار می‌دهد و به مسایل دیگر در کنار آن می‌پردازد و این بخشی از سیاست رییس دولت است که به نظر می‌رسد احمدی‌نژاد تمرکز خود را روی مناطق محروم قرار داده است.
لیلاز در عین حال تاکید کرد: تا زمانی که تمرکز اقتصادی در دست دولت است و بخش خصوصی نقش حاشیه‌ای دارد نمی‌توان انتظار داشت دولت هم به عمران و آبادی روستاها و مناطق محروم بپردازد و هم مترو را در تهران گسترش دهد.
وی افزود: ما باید به سمت خصوصی‌سازی و تمرکززدایی روی بیاوریم که احمدی‌نژاد ابتدا در پیش گرفت اما بعد فراموش شد و به انحراف کشیده شد.
وی در پایان با بیان اینکه «این روش هر چند قلوب را جلب می‌کند اما مطمئنا منجر به فقرزدایی نمی‌شود»، خاطرنشان کرد: باید با دقت به سمت تمرکززدایی ، افزایش نقش بخش خصوصی، تقویت نظارت دولت و تمرکز دولت بر ساخت زیرساخت‌ها پیش برویم که در آن صورت دیگر لازم نیست به این شیوه عمل کنیم.
آفتاب: دولت نهم در دور دوم سفرهای استانی شیوه جدیدی اتخاذ کرده است. در این سفرها احمدی‌نژاد به مناطق محروم استان‌ها می‌رود و با فقرا به گفتوگو می‌نشیند و هر کدام از فقرا که نزد او می‌روند مورد تفقد رییس جمهوری قرار می‌گیرند و هدایایی دریافت می‌کنند. «سعید لیلاز» کارشناس اقتصادی درباره چنین شیوه مدیریتی می‌گوید: مساله محرومیت‌زدایی و توسعه نیافتگی جغرافیایی مربوط به سیستم اقتصادی و اجتماعی ایران است و تا زمانی که به صورت سیستماتیک به این مساله پرداخته نشود این مشکل کاملا حل نمی‌شود. این کارشناس اقتصادی در گفتوگو با خبرنگار سیاسی آفتاب گفت: توسعه نیافتگی جغرافیایی متاسفانه در ایران یک واقعیت است و هیچکدام از دولت‌های بعد از انقلاب این توسعه نیافتگی جغرافیایی را حل نکرده‌اند. هرچند بعد از انقلاب توسعه نیافتگی جغرافیایی کاهش یافته اما کاملا حل نشده است.
لیلاز در ادامه با اشاره به تجربه چنین شیوه مدیریتی بعد از انقلاب اظهار داشت: در زمان نخست وزیری میرحسین موسوی، ایران به دو منطقه محروم و برخوردار تقسیم شد و در سازمان برنامه و بودجه این موضوع تعریف شد و برای اینکه محرومیت‌زدایی شدت بگیرد، دفتری در نخست وزیری و ریاست جمهوری تشکیل شد.
وی افزود: این شیوه‌هایی که احمدی‌نژاد انجام می‌دهد در جمهوری اسلامی مسبوق به سابقه است و این امر نشان می‌دهد تمام سیاست‌های محرومیت‌زدایی سه دهه اخیر ایران شکست خورده که کاملا سازمان یافته‌تر از امروز بود.
لیلاز تصریح کرد: با وجود اینکه یکی از اهداف اولیه نظام جمهوری اسلامی محرومیت‌زدایی بوده اما مشکل ما هیچوقت مشکل پول و یا توجه مسولان به محرومیت‌زدایی نبوده بلکه مشکل توسعه نیافتگی جغرافیایی در ایران یک مشکل سیستماتیک است.
وی خاطرنشان کرد: احمدی‌نژاد همان تجربه سه دهه قبل را انجام می‌دهد البته با پرداخت بیشتر و سازماندهی کمتر اما با سازماندهی کمتر و پرداخت بیشتر مشکلات حل نمی‌شود.
لیلاز در ادامه اظهار داشت: من با روش رییس جمهور درباره پرداختن به مناطق توسعه نیافته مخالف نیستم چون این یک حرکت سیاسی است و منجر به توجه به مناطق محروم می‌شود و بخشی از حقوق رییس دولت است، چنانچه خاتمی تمرکز خود را روی مسایل زنان و جوانان گذاشت و هاشمی تمرکز خود را روی طبقه متوسط شهری و نخبگان تکنوکرات گذاشت.
وی تصریح کرد: هر رییس جمهوری یک مساله را در اولویت قرار می‌دهد و به مسایل دیگر در کنار آن می‌پردازد و این بخشی از سیاست رییس دولت است که به نظر می‌رسد احمدی‌نژاد تمرکز خود را روی مناطق محروم قرار داده است.
لیلاز در عین حال تاکید کرد: تا زمانی که تمرکز اقتصادی در دست دولت است و بخش خصوصی نقش حاشیه‌ای دارد نمی‌توان انتظار داشت دولت هم به عمران و آبادی روستاها و مناطق محروم بپردازد و هم مترو را در تهران گسترش دهد.
وی افزود: ما باید به سمت خصوصی‌سازی و تمرکززدایی روی بیاوریم که احمدی‌نژاد ابتدا در پیش گرفت اما بعد فراموش شد و به انحراف کشیده شد.
وی در پایان با بیان اینکه «این روش هر چند قلوب را جلب می‌کند اما مطمئنا منجر به فقرزدایی نمی‌شود»، خاطرنشان کرد: باید با دقت به سمت تمرکززدایی ، افزایش نقش بخش خصوصی، تقویت نظارت دولت و تمرکز دولت بر ساخت زیرساخت‌ها پیش برویم که در آن صورت دیگر لازم نیست به این شیوه عمل کنیم.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید