ابداع یک آنتی‌بیوتیک جدید برای درمان پاتوژن‌های مقاوم در برابر دارو
پژوهشگران حوزه پزشکی "دانشگاه جانز هاپکینز"(Johns Hopkins University)، یک آنتی‌بیوتیک جدید را برای مقابله با یک پاتوژن ابداع کرده‌اند که به صورت قابل توجهی در برابر داروها مقاوم است و اغلب می‌تواند برای افراد مبتلا به "فیبروز سیستیک"(cystic fibrosis) و سایر بیماری‌های ریوی، کشنده باشد.
این پاتوژن موسوم به "Mycobacterium abscessus"، با باکتری شناخته‌شده‌تری مرتبط است که عامل سل و جذام به شمار می‌رود اما اخیرا به عنوان گونه‌های متمایزی ظاهر شده است که عفونت ریوی بدخیمی را در پی دارند.
این گروه پژوهشی، یکی از نخستین درمان‌های بالقوه را برای یک باکتری ابداع کرده است که هیچ نوع درمان مورد تایید "سازمان غذا و دارو"(FDA) برای آن وجود ندارد و میزان درمان آن کمتر از ۵۰ درصد است. پیش از آن که این ترکیب جدید موسوم به "T405" بتواند به یک درمان بالینی تبدیل شود، پژوهشگران باید قدرت دارویی آن را با استفاده از یک مدل پیش‌بالینی حیوانی از عفونت، بهبود ببخشند.
"کریگ تاونسند"(Craig Townsend)، پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: هر هفته تعدادی از مردم در بیمارستان‌های ما، جان خود را به خاطر ابتلا به این باکتری از دست می‌دهند. داده‌های پژوهش ما بسیار امیدوارکننده هستند.
به رغم درخواست‌های فوری برای انجام گرفتن پژوهش‌های بیشتر به منظور درک این باکتری و بررسی درمان‌های احتمالی، پژوهشگران در مورد آزمایش خطرناک‌ترین عضو خانواده "مایکوباکترهای غیر سل"(Non-Tuberculosis Mycobacteria) محتاط بوده‌اند.
"گیانو لامیکهانه"(Gyanu Lamichhane)، از پژوهشگران این پروژه گفت: این باکتری هنوز نوعی بیماری در حال ظهور به شمار می‌رود. تعداد بیماران مبتلا به مایکوباکترهای غیر سل در آمریکا در حال حاضر بیش از بیماران مبتلا به سل است.
در این مقاله، قدرت ترکیب T405، بسیار بیشتر از گونه‌های مایکوباکتریوم غیر سل موسوم به "کمپلکس مایکوباکتریوم"(Mycobacterium abscessus) ذکر شده است. هنگامی که T405 با داروی موسوم به "آویباکتام"(Avibactam) ترکیب شود، توانایی خود را در پیشگیری از مقاومت باکتری‌ها نشان می‌دهد.
موش‌ها در آزمایش‌های صورت گرفته، توانستند T405 را به خوبی تحمل کنند، کمتر از درمان‌های کنونی تجویز شدند و بیماران را در معرض عوارض جانبی کمتری از جمله ناشنوایی قرار دادند.
افراد دارای سیستم ایمنی سرکوب شده و مبتلا به بیماری‌های ریوی نیز در معرض خطر ابتلا به عفونتی قرار دارند که بیشتر در بیماران مبتلا به فیبروز سیستیک دیده می‌شود. نحوه انتقال این عفونت، به درستی درک نشده اما باکتری‌ها را می‌توان در خاک، گرد و غبار و آب پیدا کرد. این باکتری‌ها می‌توانند به عفونت ریه‌ها، بافت‌های نرم و پوست منجر شوند.
دستورالعمل‌های درمانی کنونی برای این عفونت، به ۱۲ تا ۱۸ ماه درمان با چند دارو نیاز دارند که میزان درمان حاصل از آن بین ۳۰ تا ۵۰ درصد است. این پژوهش تاکید دارد که آنتی‌بیوتیک‌های جدیدی با فعالیت بهتر مورد نیاز هستند.
این پژوهش، در مجله "Communications Biology" به چاپ رسید.
