روایت ظرفیت‌ها و نقاط قوت با نگاه مطالبه‌گرانه
دیاکو عزیزی- دستاورد‌های علمی و آموزشی کشور، از جمله فعالیت‌های جهاد دانشگاهی، همه‌گیر شدن آموزش عالی از طریق دانشگاه آزاد اسلامی و خدمات وسیع جهاد سازندگی در مناطق محروم، نمونه‌های درخشان بهره‌گیری از توانمندی مردمی و نخبگان برای توسعه علمی، فرهنگی و اقتصادی کشور است. پیشرفت‌های پزشکی و علمی مانند دستاورد‌های مرکز رویان، توسعه زیرساخت‌ها و خدمات عمومی همچون برقرسانی و گازرسانی گسترده به اقصی نقاط کشور و توان دفاعی و امنیتی مانند پیشرفت‌های موشکی و پهبادی سپاه پاسداران، نمونه‌های برجسته ظرفیت‌های کشور هستند.
با وجود این دستاوردها، بخش مهمی از برنامه‌های انقلاب به ویژه اصلاحات ساختاری در نظام اداری، بانکی و سایر بخش‌های کلیدی هنوز عقیم مانده و تحول اساسی در متن آنها شکل نگرفته است؛ این بخش‌ها همچنان میراث قبل از انقلاب را با خود حمل می‌کنند و ظرفیت‌های عظیم داخلی به طور کامل بالفعل نشده‌اند. مسئله عدالت نیز که همواره یکی از مطالبات اصلی رهبر انقلاب بوده، هنوز به شکل کامل محقق نشده و شکاف‌ها و نابرابری‌ها در برخی عرصه‌ها محسوس است.
از این‌رو ضروری است که قوانین کاربردی و مشکل‌گشا در مجلس تصویب شود تا مسائل اساسی مردم را حل کرده و اثرات آن در زندگی روزمره محسوس باشد. همچنین نظارت بر نهاد‌های دولتی باید افزایش یابد و نظام رتبه‌بندی و ارزشیابی دستگاه‌ها به صورت واقعی ایجاد شود و گزارش آن شفاف در اختیار مردم قرار گیرد. مدیریت حجم پرونده‌های مفتوح در قوه قضاییه و کاهش زمان رسیدگی به پرونده‌ها از ضرورت‌های فوری است و برخورد قاطع، شفاف و بدون اغماض با هرگونه فساد، رانت یا ارتشا باید به مطالبه عمومی و رویه دائمی بدل گردد.
در کنار همه اینها، یکی از نیاز‌های جدی کشور جوان‌سازی دولت و به‌کارگیری نیرو‌های نخبه، خوش‌فکر و دارای انگیزه در همه بخش‌هاست؛ نسلی که با روحیه تحول‌خواهی، خلاقیت و جسارت می‌تواند مسیر تغییرات بزرگ و تحقق اهداف انقلاب را هموار کند. همچنین رفع مشکلات معیشتی، کنترل گرانی‌ها و مهار تورم باید به اولویت اصلی برنامه‌های اجرایی تبدیل شود؛ چرا که هیچ دستاوردی بدون بهبود شرایط زندگی مردم و افزایش قدرت خرید آنان نمی‌تواند به‌طور کامل امید و رضایت اجتماعی را به همراه داشته باشد.
در این میان، رسانه ملی نیز نقشی کلیدی در فرهنگ‌سازی، امیدآفرینی و الگوپروری دارد؛ اما واقعیت این است که ضعف‌های جدی در این حوزه وجود دارد. به جای ارائه تصویر واقعی از ظرفیت‌های کشور و الگوسازی از نخبگان و قهرمانان ملی، گاهی برنامه‌ها از سطح دغدغه‌های واقعی جامعه فاصله می‌گیرند و مخاطب را اقناع نمی‌کنند. اصلاح این روند و ارتقای نقش رسانه ملی، می‌تواند پشتیبان بزرگی برای تحقق عدالت، همبستگی اجتماعی و حرکت کشور در مسیر پیشرفت باشد.
تنها با پیوند تجربه نسل‌های گذشته با انگیزه و اندیشه‌های نو نسل جوان، اصلاح ساختار‌های ناکارآمد، مبارزه شفاف با فساد، توجه جدی به معیشت مردم و تقویت فرهنگ‌سازی و الگوپروری رسانه‌ای است که می‌توان به تحقق عدالت، پیشرفت و آبادانی همه‌جانبه کشور امیدوار بود.
