اوریه بعد از اندونگ؛ تکرار مکررات است، اما خسارت جدایی خارجیها را چه کسی میدهد؟
از همان ابتدا خریدهای استقلال و پرسپولیس حرف و حدیثهای بسیاری داشت. دو تیمی که جزئیترین اتفاقات مربوط به آنها زیر ذرهبین هواداران و رسانههاست و متاسفانه اینجا هم صابون مدیران نابلد به تن فوتبال میخورد. کسانی که در باشگاههای دیگر هر تخلفی کنند دیده نمیشود، اما به پشتوانه حامیان قدرتمند، ابایی از تکرار رفتارهای عادی در این دو باشگاه هم ندارند.
حالا که به نزدیکی نیمفصل رسیدهایم، دیگر کسی نمیتواند ضعف فنی خریدهای خارجی را گردن آداپته شدن با محیط جدید، زبان یا مصدومیت بیندازد. حالا دیگر نمیشود کیفیت بد خریدهای دو تیم را توجیه و از زیر بار مسئولیتش فرار یا فرافکنی کرد.
در استقلال فقط آسانی، آشورماتوف و حدادی خوب بودند و دیدیم که از نازون و جنپو به رغم پرداختهای میلیون دلاری، هیچ در زمین ندیدیم. آدان هم که در کنار واکنشهای گاه و بیگاه خوب، بیشتر خاطرات تلخ شکستها را به جا گذاشته است. این وسط مورد اندونگ با همه تفاوت داشت: تنها خارجی که از فصل قبل حفظ شد (البته ماشاریپوف هم اسما بازیکن استقلال است، اما رسما کسی او را در زمین نمیبیند!)، اما از همان شروع فصل درگیریهای او با مدیریت بر سر تمدید قرارداد حسابی سوژه رسانهها شده بود.
اندونگ هر وقت به زمین آمد، در حد توان سعی کرد به کار تیمش بیاید، اما حالا با یک نوتیس رفته و جالبتر اینکه خودش یک چیز میگوید و مدیر برنامههایش چیز دیگر! فقط سوال اینجاست که چطور یک باشگاه حرفهای ممکن است اینگونه با خارجیها قرارداد ببندد؟
پرسپولیس هم دست کمی از رقیب نداشت. تمدید قرارداد اورونوف به همان اندازه حرف و حدیث داشت که خرید بیفوما، اما بدون تردید لقب جنجالیترین خارجی به سرژ اوریه میرسد. بازیکنی که هفتههای ابتدایی را به خاطر جنجال بیماری هپاتیت از دست داد و حالا هیچکس نمیداند چرا ول کرده و رفته و باید یقه چه کسی را گرفت!
اما ماجرا هرچه باشد، فرقی در نتیجه استخدام اوریه ندارد؛ او هرگز نتوانست سایهای از اسم بزرگ و سوابق درخشانش باشد تا بار دیگر اثبات شود ما در خریدهای خارجی چقدر راحت پول از دست میدهیم. این بازیکنان و مدیران برنامههایشان دلارهای خود را میگیرند و مدیرانی که بدون مطالعه با آنها قرارداد بستهاند، با یک سفسطه کارشان را توجیه میکنند، اما در اصل قضیه فرقی ندارد؛ سهمیه استقلال و پرسپولیس بابت خرید خارجی که بازی نکرده، میسوزد. جای یک جوان شایسته و بااستعداد ایرانی در لیست از بین رفته و از همه مهمتر، این دو تیم که از کیسه بیتالمال تغذیه میکنند با این ندانمکاری مدیران میلیونها دلار از دست دادهاند. حالا دلخوری هوادار بعد از نتایج ضعیف جای خود.
کاش روزی برسد که یک مدیر بابت این گونه قراردادها و تصدی صندلیای که تخصصی در آن نداشته، بازخواست و محاکمه شود. شاید که بقیه بترسند و تکرار نکنند.
