دانشمندان با بهرهگیری از پژوهشهای دادهمحور پیشرفته، پیوندهای قوی میان آندومتریوز و طیف گستردهای از بیماریهای دیگر از جمله سرطان، بیماری کرون و میگرن را کشف کردهاند.
آندومتریوز یک بیماری دردناک و اغلب نادیدهگرفتهشده است که برآورد میشود از هر ۱۰ زن در جهان، یک نفر به آن مبتلا باشد. با وجود شیوع بالای آن، تشخیص این بیماری ممکن است سالها طول بکشد و گزینههای درمانی نیز همچنان محدود هستند.
اومار خان، یکی از نویسندگان این تحقیق و پژوهشگر در دانشگاه کالیفرنیا سانفرانسیسکو معتقد است:
«این مشکلات دامنه وسیعی داشتند، از مواردی که قبلاً میدانستیم یا حدس میزدیم، مانند ناباروری، بیماریهای خودایمنی و رفلاکس معده، تا موارد غیرمنتظرهای مانند برخی سرطانها، آسم و بیماریهای چشمی.»
«این مشکلات دامنه وسیعی داشتند، از مواردی مانند ناباروری، بیماریهای خودایمنی و رفلاکس معده، تا موارد غیرمنتظرهای مانند برخی سرطانها، آسم و بیماریهای چشمی.»
در این پژوهش، خان و همکارانش بیش از ۴۳ هزار پرونده پزشکی مربوط به بیماران را که در شش مرکز درمانی مختلف جمعآوری شده بود، با استفاده از الگوریتمهایی که برای این پروژه طراحی شده بودند، مورد بررسی قرار دادند.
آنها سوابق پزشکی بیماران را تحلیل کرده و الگوهایی را میان آندومتریوز و سایر مشکلات سلامتی شناسایی کردند.
برخی بیماران دچار میگرن بودند، یافتهای که یافته مطالعات قبلی دربارۀ احتمال اثربخشی داروهای میگرن در درمان آندومتریوز را تقویت میکند.
در مجموع، این پژوهشگران بیش از ۶۰۰ همبستگی میان آندومتریوز و بیماریهای دیگر یافتند.
دکتر لیندا جودیس، پزشک و دانشمند و از نویسندگان این مقاله، در بیانیهای گفت: «این همان نوع دادههایی است که برای ایجاد تغییرات اساسی نیاز داریم، تغییری که دهههاست متوقف مانده است.»
وی افزود: «ما بالاخره داریم به تشخیصهای سریعتر و در نهایت درمانهای اختصاصی برای میلیونها زن مبتلا به آندومتریوز نزدیک میشویم.»
این یافتهها به شواهدی میافزایند که نشان میدهند آندومتریوز صرفاً یک اختلال در سیستم تولیدمثل نیست، بلکه نوعی اختلال چندسیستمی است که کل بدن را درگیر میکند.
تأثیرات ویرانگر بر زندگی زنان
به گفته جودیس، تأثیر این بیماری بر زندگی افراد گسترده و عمیق است: «این بیماری بر تمام جنبههای زندگی بیماران از روابط بینفردی گرفته تا توانایی حفظ شغل، داشتن خانواده و سلامت روانی اثر میگذارد.»
درمانهای فعلی عمدتا بر هورموندرمانی برای سرکوب چرخه قاعدگی یا جراحی برای برداشتن بافتهای آسیبدیده تمرکز دارند. در موارد شدید، ممکن است بیمار نیاز به هیسترکتومی (برداشتن کامل رحم) داشته باشد.
اما حتی پس از انجام جراحی نیز تسکین کامل تضمینشده نیست. همه بیماران به درمانهای هورمونی پاسخ مثبت نمیدهند و این داروها میتوانند عوارض جانبی قابل توجهی داشته باشند. از سوی دیگر، بیماری ممکن است پس از جراحی دوباره عود کند و حتی برخی زنان پس از هیسترکتومی نیز همچنان از درد رنج میبرند.
امیدهای تازه برای درمان بیماران
پژوهشگران امیدوارند یافتههای جدید بتواند تشخیص و درمان این بیماری مرموز را بهبود بخشد.
مارینا سیروتا، استاد گروه کودکان و از دیگر نویسندگان این تحقیق، گفت: «ما اکنون ابزارها و دادههایی در اختیار داریم که میتوانند واقعاً برای این جمعیت بزرگ از بیماران مبتلا به آندومتریوز تفاوت ایجاد کنند.»
وی ابراز امیدواری کرد که «این پژوهش بتواند آغازگر تحولی بنیادین در نحوۀ مواجهه با این بیماری باشد.»