امریکای تماشاگر تضعیف روحیه می کند
آفتاب‌‌نیوز : 
چند ماه پیش، کاندولیزا رایس، ابزار امیدواری کرد که مسئله هسته ای ایران بتواند از طریق صلح آمیز برطرف شود و به این ترتیب موضع امریکا از مقابله به حمایت از مذاکرات ایران و اروپا تغییر کرد.
به علاوه واشنگتن دست از مخالفت با پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی برداشت و خود بوش اعلام کرد که ایران بر خلاف کره، می تواند انرژی هسته ای را برای مقاصد غیر نظامی استفاده کند. به این شکل امریکا از مخالفت با تمامی فعالیت های هسته ای ایران دست کشید و آنرا محدود به غنی سازی اورانیوم کرد.
موضع امریکا در قبال ایران نرم تر شد و دلایل بسیاری هم برای آن وجود داشت اما مهم ترین آنها احتمالا فشارهای واقعی بودند زیرا امریکا در شرایط فعلی گزینه های محدودی در سیاست خارجی در برابر ایران دارد و تحریم یا حمله نظامی را نمی تواند در دستور کار قرار دهد. در واقع ایالات متحده قادر نیست عملیات نظامی دیگری را در سطح گسترده آغاز کند و دلایلی هم برای آن موجود است:
- امریکا و آژانس بین المللی انرژی اتمی نتوانسته اند هیچ مدرکی مبنی بر فعالیت های غیر قانونی هسته ای در ایران پیدا کنند و حتی اگر ایران فرآوری اورانیوم را از سربگیرد، هنوز هم از پیمان منع گسترش خارج نشده است. به علاوه ایران در مقایسه با عراق قدرت و یکپارچگی ملی بیشتری دارد و از مساحت و جمعیت بالا و نیز موشک هایی برخوردار است که می تواند اسراییل و پایگاه نظامی امریکا را در خلیج فارس هدف قرار دهند.
وضعیت عراق نشان داد که براندازی یک حکومتی آسان است ولی ایجاد حکومتی جدید به هیچ وجه اینطور نیست. علاوه بر این ها تاسیسات هسته ای ایران به قدری پراکنده و پنهان هستند که بسیاری بر این باورند که نمی توان حتی با حملات نظامی هم آنهارا کاملا از بین برد.
در پایان هم نباید از این نکته غافل بود که به غیر اسراییل هیچ کشور دیگری در دنیا از حمله به ایران حمایت نخواهد کرد.
با این حال سیاست خارجی امریکا در قبال ایران اصولا تاکتیکی بوده و نه راهبردی و بر پایه سه هدف استوار است:
- اول اینکه با اتحادیه اروپا جبهه ای در مقابل ایران تشکیل دهند تا مانع از ارتباط ایران با دیگران شوند. واشنگتن در حقیقت از مذاکرات ایران ـ اروپا انتظار چندانی ندارد و حتی منتظر شکست است زیرا می خواهد اروپا را هم به سمت خود بکشاند.
دوم اینکه غنی سازی اورانیوم را در ایران از طرق دیپلماتیک به طور موقت یا دائم، متوقف سازد تا مانع از پیشرفت روند فعالیت های هسته ای این کشور شود.
سوم هم اینکه مسئله هسته ای ایران را به بحرانی جهانی تبدیل کند تا بتواند حمایت بین المللی را برای مقابله با آن برانگیزد.
امریکا با توجه به شرایط فعلی به بخشی از اهداف خود دست یافته است اما اینکه امریکا و اتحادیه اروپا می توانند تلاش های مشترکی داشته باشند و یا امریکا به راه حل مسئله دست یابد، هنوز معلوم نیست و باید منتظر ماند و دید.
چند ماه پیش، کاندولیزا رایس، ابزار امیدواری کرد که مسئله هسته ای ایران بتواند از طریق صلح آمیز برطرف شود و به این ترتیب موضع امریکا از مقابله به حمایت از مذاکرات ایران و اروپا تغییر کرد.به علاوه واشنگتن دست از مخالفت با پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی برداشت و خود بوش اعلام کرد که ایران بر خلاف کره، می تواند انرژی هسته ای را برای مقاصد غیر نظامی استفاده کند. به این شکل امریکا از مخالفت با تمامی فعالیت های هسته ای ایران دست کشید و آنرا محدود به غنی سازی اورانیوم کرد.
موضع امریکا در قبال ایران نرم تر شد و دلایل بسیاری هم برای آن وجود داشت اما مهم ترین آنها احتمالا فشارهای واقعی بودند زیرا امریکا در شرایط فعلی گزینه های محدودی در سیاست خارجی در برابر ایران دارد و تحریم یا حمله نظامی را نمی تواند در دستور کار قرار دهد. در واقع ایالات متحده قادر نیست عملیات نظامی دیگری را در سطح گسترده آغاز کند و دلایلی هم برای آن موجود است:
- امریکا و آژانس بین المللی انرژی اتمی نتوانسته اند هیچ مدرکی مبنی بر فعالیت های غیر قانونی هسته ای در ایران پیدا کنند و حتی اگر ایران فرآوری اورانیوم را از سربگیرد، هنوز هم از پیمان منع گسترش خارج نشده است. به علاوه ایران در مقایسه با عراق قدرت و یکپارچگی ملی بیشتری دارد و از مساحت و جمعیت بالا و نیز موشک هایی برخوردار است که می تواند اسراییل و پایگاه نظامی امریکا را در خلیج فارس هدف قرار دهند.
وضعیت عراق نشان داد که براندازی یک حکومتی آسان است ولی ایجاد حکومتی جدید به هیچ وجه اینطور نیست. علاوه بر این ها تاسیسات هسته ای ایران به قدری پراکنده و پنهان هستند که بسیاری بر این باورند که نمی توان حتی با حملات نظامی هم آنهارا کاملا از بین برد.
در پایان هم نباید از این نکته غافل بود که به غیر اسراییل هیچ کشور دیگری در دنیا از حمله به ایران حمایت نخواهد کرد.
با این حال سیاست خارجی امریکا در قبال ایران اصولا تاکتیکی بوده و نه راهبردی و بر پایه سه هدف استوار است:
- اول اینکه با اتحادیه اروپا جبهه ای در مقابل ایران تشکیل دهند تا مانع از ارتباط ایران با دیگران شوند. واشنگتن در حقیقت از مذاکرات ایران ـ اروپا انتظار چندانی ندارد و حتی منتظر شکست است زیرا می خواهد اروپا را هم به سمت خود بکشاند.
دوم اینکه غنی سازی اورانیوم را در ایران از طرق دیپلماتیک به طور موقت یا دائم، متوقف سازد تا مانع از پیشرفت روند فعالیت های هسته ای این کشور شود.
سوم هم اینکه مسئله هسته ای ایران را به بحرانی جهانی تبدیل کند تا بتواند حمایت بین المللی را برای مقابله با آن برانگیزد.
امریکا با توجه به شرایط فعلی به بخشی از اهداف خود دست یافته است اما اینکه امریکا و اتحادیه اروپا می توانند تلاش های مشترکی داشته باشند و یا امریکا به راه حل مسئله دست یابد، هنوز معلوم نیست و باید منتظر ماند و دید.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید