سال گذشته به صراحت اعلام کردم با تداوم ریاست جمهوری دوره قبل موافق نیستم

آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: دکتر عبدالحسین روح‌الامینی نجف‌آبادی، دبیرکل حزب توسعه و عدالت ایران اسلامی، از اساتید دانشگاه علوم پزشکی تهران و مشاور وزیر بهداشت است. وی پیشتر نیز عضو شورای مرکزی جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی و از نزدیکان و مشاور انتخاباتی محسن رضایی از کاندیدا‌های دوره دهم ریاست جمهوری بود. 

همچنین ریاست کمیتهٔ علمی، تحقیقاتی و فناوری دبیرخانه مجمع تشخیص مصلحت نظام را برعهده دارد.
 
فرزند وی، مرحوم محسن روح‌الامینی، یکی از کشته‌شدگان حوادث پس از انتخابات ریاست‌جمهوری دوره دهم است که پس از دستگیری در ۱۸ تیر، و طبق گزارش رسمی پزشکی قانونی در بازداشتگاه کهریزک براثر ضرب و شتم به رحمت ایزدی پیوست.

متن مصاحبه وی با خبرگرنگار "مهر" درباره انتخابات سال گذشته و آسیب‌شناسی حوادث پس از آن در پی می‌آید‌:

 ارزیابی شما از کلیت برگزاری انتخابات ریاست جمهوری 88، دلایل اقبال کم نظیر مردم به این انتخابات و شکل گیری حوادث بعد از آن چیست؟

بحث کردن درباره انتخابات 88 به دلیل اینکه قبل و بعد از آن با مسائل مختلفی گره خورد و شاهد بحث‌های گوناگونی بودیم هم سخت است و هم آسان؛ اما اگر بخواهیم منصفانه، عالمانه و عادلانه نظر بدهیم باید تامل بیشتری بر محورهای مورد بحث داشته باشیم.

درباره کلیت بحث انتخابات باید تجزیه و ترکیبمان با هم همخوانی داشته باشد. نباید شرایط به گونه‌ای شود که تجزیه‌مان خوب باشد اما بگویند مرده‌شور ترکیب‌مان را ببرد. در حوادث سال گذشته هزینه بسیاری دادیم و خسارات بالایی را متحمل شدیم که از جمله آن شهادت فرزند بنده و عده‌ای دیگر بود. لذا نباید درباره این مسائل به گونه‌ای تحلیل کرد که آخرت‌مان را به دنیای دیگران بفروشیم و دور از انصاف و واقع نگری به این مسأله بپردازیم. البته در این بین نباید وقایع و حقایق را هم فراموش کنیم، چون بزرگ‌ترین ظلم در حق خودمان، مردم و آیندگان کتمان حقایق است.

مهم نیست مردم سال گذشته به چه کسی رای داده‌اند، مهم این است که این آرا در مسیر نظام و انقلاب بوده و هست و باید همه آن 40 میلیون نفر رای دهنده و 70 میلیون نفر جمعیت کشور را جزو خانواده انقلاب محسوب کرد.

انتخابات ریاست جمهوری سال 88 یکی از اوراق و فصول تاریخ معاصر است که می‌توان از آن به عنوان یکی از درخشان‌ترین این اوراق، با توجه به حضور مردم و مسائلی دانست که می‌توانست محقق شود، اما نشد. مردم چه بعد و چه قبل از انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته امتحانشان را به خوبی پس دادند. در کمتر انقلابی پیش می‌آید که مردم بعد از 30 سال اینگونه در صحنه دفاع از موجودیت انقلاب‌شان حاضر شوند.

مردم به خصوص نسل سومی‌ها خیلی در عرصه انتخابات حضور پرشوری داشتند و البته به غیر از عد‌ه‌ای خواص، نسل‌های اول و دوم انقلاب به خوبی نقش خود را در این زمینه ایفا کردند. عموم مردم که در انقلاب، صحنه‌های دفاع مقدس و مواقع حساس با حضورشان شکوه انقلاب اسلامی را بیشتر از پیش کرده بودند با حضور در انتخابات سال گذشته، جلوه‌های زیباتری به تصویر کشیدند. اگرچه در بسیاری از انقلاب‌ها از موضوع انقطاع نسل خوف و هراس وجود دارد اما نسل سوم انقلاب ایران با حضوری مثال‌زدنی در آستانه دهه چهارم انقلاب این فرضیه را که در دنیا مورد بحث است، در مورد ایران، استثناء بخشید. چه خوب بود که قدر این حضور دانسته می‌شد و بعضی از تلخ کامی‌های بعد از انتخابات بوجود نمی‌آمد.

کاربرد روش‌های نوین در عرصه انتخابات، رقابت شدید کاندیداها و علاقه مردم برای تغییر یا حفظ وضع موجود در راستای تثبیت انقلاب از جمله دلایل حضور گسترده اقشار مختلف عنوان می‌شود. شما برای کدامیک از عوامل تاثیر بیشتری قائلید؟

بنده سال گذشته به صراحت اعلام کردم با تداوم ریاست جمهوری دوره قبل موافق نیستم و بهتر بود و صلاح را در آن می‌دیدم که رئیس جمهور در آن صحنه نمی‌ماند و اگر دستاوردهایی هم مثل شجاعت در بعضی تصمیمات، سفرهای استانی و مبارزه با اشراف‌گری دولتی برجای مانده است، اینها به این شکل حفظ شود. تلاش بنده در آن شرایط برای شخص دیگری بود که معتقد بودم، صلاحیت ریاست جمهوری را دارد. اما بلافاصله روز بعد از انتخابات اعلام کردم گرچه جفاهایی نسبت به دستاوردهای 30 ساله انقلاب به ویژه در مناظره های تلویزیونی صورت گرفت که حتما باید در جای خود رسیدگی شود؛ اما اکنون انتخابات تمام شده است و نباید بگذاریم دشمن از رفتار ما در این صحنه‌ها بهره ببرد. به نظر بنده امروز زمان آن رسیده است که به برخی ظلم‌هایی که به انقلاب اسلامی و دستاوردهای 30 ساله آن در مناظره‌های تلویزیونی شده است، رسیدگی شود.

خواص و سیاسیون و آنهایی که دغدغه آینده را دارند باید هوشیارتر باشند و با دشمن هم جهت نشوند، این مرز باید رعایت شود. شاید بسیاری از مشکلات بعد از انتخابات به دلیل بی توجهی خواص به این مباحث بود. البته امام (ره) همواره بر موضوع بصیرت خواص تاکید داشتند و رهبری معظم انقلاب نیز در این موضوع صراحت دارند، ضمن اینکه باید توجه داشت که عقل سلیم هم بر توجه به این موضوع اقتضاء می‌کند. ممکن است برخی افراد حرف درست و منطقی بزنند اما باید توجه داشت که به چه نیتی این حرف زده می‌شود. بیان سخنان درست و تاثیرگذار از سوی افراد، نباید باعث بسته شدن راه نقد شود و به اندک اختلاف سلیقه و نظر، گروه گروه افراد را از دایره نظام خارج کنیم. خارج کردن افراد از دایره نظام به دلیل بیان سخنان، ظلم است که انجام آن به اشکال مختلف، درست نیست. عدالت اقتضا می‌کند در عرصه سیاسی بنا به فرموده شهید مدرس "سیاست عین دیانت ما و دیانت ما عین سیاست ما باشد".

نباید با ایجاد ظن و گمان هر کس را به هر بهانه‌ای از گردونه خارج کرد؛ چرا که این موضوع راه‌کار درستی برای حل مشکلات نیست. می‌توان محکم بر اصول انقلاب و اسلام ایستاد و برای تداوم و ارتقاء این راه، حفظ دستاوردهای حضور با شکوه مردم در عرصه سیاست و جامعه و به میدان آوردن همه توان‌ها، صحنه را به گونه‌ای مدیریت کرد که نتیجه آن هم‌افزایی نسبت به محکمات انقلاب و قانون اساسی باشد. 

آزادی تبادل آرا و فضای باز جامعه و رسانه‌ها چه تاثیری در مشارکت انتخاباتی داشت؟ آیا قبول دارید که در نهایت شاهد دو قطبی شدن فضا بودیم؟

یکی از جلوه‌های خوب حضور مردم قبل از انتخابات 22 خرداد، حضور و تنوع سلیقه‌ها و گرایش‌های مختلف بود. اگر چه همان‌طور که اشاره شد در انتها فضایی دو قطبی را شاهد بودیم. البته این کار توسط عده‌ای انجام شد که " همیشه نان خودشان را در دو قطبی شدن به تنور می‌زنند"؛ اما تنوع و تکثر و رقابت همراه با رفاقت از ملموس‌ترین ویژگی‌های دوران قبل از انتخابات بود. فضا به گونه‌ای ایجاد شده بود که هر کس و هرگروهی با سلیقه‌های مختلف به معرفی خود و کاندیدای مورد نظرش می‌پرداخت. چه آنهایی که با نیت تغییرات وارد عرصه شده بودند و چه آنهایی که برای تداوم وضع موجود تلاش می‌کردند. حتی شرایط به گونه‌ای بود که خانواده‌ها در کنار یکدیگر در خیابان حاضر می‌شدند و به معرفی کاندیدای مورد نظر خود می‌پرداختند. دیدیم که همه تلاش و کوشش خود را کردند و این حضور، نشاط و شادابی دستاورد خوبی بود که می‌توانست بهتر مدیریت و حفظ شود.
درس‌ها و عبرت‌های انتخابات 88 مفصل است، درباره بسیاری از موارد و مسائل به دلیل فضای پس از انتخابات، گمانه‌زنی‌های مسموم و بدگمانی‌ها مطرح نشد و بعضی کمتر وارد عرصه‌های گفت‌و گو در این زمینه‌ها شدند و یا به دلیل التهاباتی که وجود داشت با صراحت نظرات‌شان را مطرح نکرده و نمی‌کنند. شاید آرام آرام فضایی آرام‌تر، منصفانه‌تر و علمی‌تر را شاهد باشیم که بتوان با حوصله بیشتری وارد این مسأله شد؛ باید توجه داشت که این امور نباید ما را از اداره کشور که مهمترین موضوعات نهفته در آن نحوه اداره جامعه، اقتصاد، سیاست، معیشت و ابعاد مختلف شکل‌گیری جامعه ایده‌آل، ساخت ایران آینده با افق 1404 و مسائلی از این قبیل است، باز بدارد چرا که اینها مسائل محوری جامعه و کشور است.

متاسفانه شرایط یاد شده باعث غلبه پیدا کردن حواشی مسائل پس از انتخابات بر متن شد. در این راه خیلی‌ها نمک نشناسی کردند و فراموش نمودند که برای حفظ دستاوردهای صدساله ملت ایران به خصوص در دهه‌های پس از انقلاب اسلامی باید کمی بیشتر دقت، تدبیر و حصوله می‌کردند. متاسفانه بعضی‌ها مرزها را به هم ریختند و وارد عرصه‌هایی شدند که نفع ملی در آن دیده نمی‌شد.

نظرتان در مورد حضور چهره‌های شاخص در انتخابات چیست؟ برنامه‌های آنان چه تاثیری در حضور مردم در انتخابات داشت؟

حضور چهره‌های شاخص، تنوع کاندیداها و برنامه‌های آنان برای حضور در انتخابات، در حضور گسترده مردم در این عرصه تاثیر گذار بود.

در مورد مناظره‌های زنده تلویزیونی، آیا زمینه‌های سیاسی و اجتماعی آن وجود داشت؟ آیا تجربه‌های جهانی نیز چنین است و اساسا فکر می‌کنید این موضوع چه تاثیری بر ملتهب شدن فضا داشت و در آینده ادامه خواهد یافت یا خیر؟

مناظره‌ها تجربه جدیدی بود، البته خساراتی هم داشت. بنده معتقدم این خسارات نباید باعث شود که تجربه مناظره‌ها تعطیل شود و یا به صورت یک طرفه و یک سویه مثل بسیاری از مناظره‌های امروزی تلویزیون ادامه یابد. بلکه به اعتقاد بنده این مناظر‌ها به شکلی باید طرح‌ریزی، تنظیم، تکمیل و هدایت شود تا به یک سرانجام برسد.

" ما نوکر دلیل هستیم" آرام آرام باید کسی که استدلال و قدرت برتری منطق دارد چیره شود، برای همه این مسائل هم شاخص‌هایی مثل ملاک‌های اسلامی و انقلابی و راه و سیره امام(ره)، رهبری معظم انقلاب و قانون اساسی را داریم. در منطق عقلا و خصوصا در جهت اخلاقی محکمات بسیاری وجود دارد که رعایت و حفظ آنها در هم در زندگی شخصی و هم در جامعه سیاسی مورد توصیه و تاکید قرار گرفته است. باید در جامعه سیاسی توجه داشته باشیم که از اقداماتی مثل توهین، غیبت، تهمت، ظن و گمان و ... علیه دیگران بهره نگیریم.

نقش عموم رسانه‌ها در طولانی شدن پروسه اقناع معترضان و در این میان سوء استفاده جماعتی آشوب‌گر چه بود؟

درست است که دغدغه ما باید مسائل اصلی کشور باشد، ولی بعضی از مسائل فرعی هم آن‌قدر فرعی نیست که اصلا به آن نپردازیم. به عنوان مثال بنده روزی برای یکی از دوستان رسانه‌ای خودم کهریزک را مثال زدم که به تعبیر رهبر معظم انقلاب آنجا جنایت و فجایعی رخ داده و به عده‌ای آسیب‌هایی زده است. به این دوست رسانه‌ای خودم گفتم که اگر هم یک گوشه روزنامه‌ای که منتشر می‌کنید را به موضوع کهریزک اختصاص می‌دادید، خوب بود. گوش ندادند و دیدید که اخیرا همین روزنامه از سوی صراحتا از مرکزیت نظام تذکر می‌گیرد.

می‌توان با افراد مختلف، جریان یا جریان‌هایی مخالف بود و درباره آنها تحلیل‌های مختلفی بر اساس صداقت و انصاف داشت اما قطعا توهین، تهمت و تحلیل بر اساس گمان و ظن در این زمینه ما را به بیراهه می‌برد.

بنده به عنوان یک اصولگرا عرض می‌کنم، این چه داعیه اصولگرایی و تقوا است که متاسفانه برخی سیاسیون اصولگرا در دام "هدف وسیله را توجیه می‌کند"، افتاده‌اند و برای ضربه زدن به حریف استفاده از هر وسیله‌ای را مباح می دانند؟ می‌توان روی محکمات ایستاد، انقلابی بود و خدایی ناکرده شرع و محکمات اخلاقی را زیر پا نگذاشت. اسوه بزرگ ما در این زمینه امام (ره) و مقام معظم رهبری هستند که محکم سکانداری انقلاب اسلامی را برعهده دارند؛ اما در این مسیر اجازه تخطی نمی‌دهند. 

شکل‌گیری شبکه‌های جدید اجتماعی و اینترنتی و ورود ابزاری چون sms در عرصه انتخابات چه اهمیتی داشت؟

شیوه‌های تبلیغاتی و انتخاباتی و به کارگیری ابزارهای جدید و به روز قطعا در حضور گسترده مردم در انتخابات موثر بود. به دلیل شور و نشاطی که بر انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته حاکم شد شاهد ابتکارات زیادی به خصوص از سوی جوانان در این زمینه بودیم که از جمله آن می‌توان به تجمع‌های خیابانی و حضور خانواده‌ها در جهت ابراز نظر اشاره کرد که خوشبختانه در این فضا شاهد هیچ اختلافی نبودیم. این موضوع ما را درست یاد روزهای اول انقلاب می‌انداخت. البته تا قبل از ضربات بی‌رحمانه و غیر عادلانه‌ای که در مناظره‌ها به این موضوع وارد شد.

تبادل‌آرا در فضایی باز در جامعه اسلامی یکی از مهمترین بنیان‌های انقلاب و اسلام است. می‌توان امر به معروف و نهی از منکر کرد؛ اما این موضوع می‌تواند ظریف باشد یا زمخت! متاسفانه بعضی از مسئولان ما دچار ضیق صدر شده‌اند. مسئولان نباید دچار ضیق صدر شوند و به اندک انتقادی برآشفته گردند. ضرورت مدیریت سعه صدر است و قاطعیت و تلاش منافاتی با سعه صدر ندارد.

شبکه‌های اجتماعی، اینترنتی وsms پدیده‌های جدیدی در عرصه ارتباطات و تبلیغات است که کارکردهای خود را دارد. حال اگر دشمنان انقلاب از آن بهتر استفاده کردند، نباید اصل آن را زیر سئوال ببریم بلکه باید دوست‌داران انقلاب استفاده بهتری از آن می‌کردند. ما نیاز داریم که از این ابزار نه تنها در جهات سیاسی بلکه در عرصه‌های فرهنگی، توسعه آموزشی، اجتماعی بهره بهتر و بیشتری بگیریم و ضعف‌ها را در این زمینه کاهش دهیم.

اگر دشمن، دشمنی می‌کند، ذاتش این است. استفاده هنرمندانه بیگانگان از شبکه‌های ماهواره‌ای، اینترنتی و مجازی باید ما را به فکر بیاندازد که به جای ابزار حذف و کنار گذاشتن اینها، به شکل ایجابی و اثباتی در این عرصه‌ها ورود یابیم.

عملکرد صدا و سیما را باتوجه به فعالیت گسترده رسانه‌های فارسی زبان بیگانه و اپوزسیون اعم از ماهواره‌ای و اینترنتی چگونه ارزیابی می‌کنید؟

نباید این احساس به مخاطبان رسانه ملی دست می‌داد که این رسانه به صورت جانبدارانه در عرصه‌های قبل و بعد از انتخابات وارد شده است، اما متاسفانه این احساس با نوع عملکرد رسانه ملی ایجاد شد و پیامدهای سوئی را در پی داشت که همگان شاهد آن بوده و هستند.

رسانه ملی متهم به جهت‌گیری و طرفداری از یک کاندیدای خاص شد و شاید اگر شرایط پس از انتخابات حاد نمی‌شد، رسانه ملی مجال بیشتری برای جبران اشتباهات داشت. قطعا در شرایط حاد اجتماعی دایره انتخاب محدود می‌شود. البته بنده همه را در این بحث مقصر می‌دانم اما معتقدم باید فضا بازتر شود که در این زمینه پیشنهادات و انتقادات صریحی داشتم و آنها را به شخص آقای ضرغامی منتقل کردم. ایشان دلایلی برای عملکرد خود داشتند که باید بگویم مدیریت و قدرت عمل ایشان در رسانه ملی و در شرایط مختلف قابل تامل هست. رئیس سازمان صدا و سیما در این زمینه حرف، دلایل و توجیهاتی دارد که امثال ما کمتر آن را می‌پسندیم.

رسانه ملی متاسفانه یکی از عوامل تشدید کننده شرایط بعد از انتخابات بود. قطعا می‌توانستیم بدون بستن فضای رسانه و گفت‌و گو، فضا را مدیریت کنیم و در جهت ایجاد فضایی آرام و منطقی در جامعه گام برداریم. 

آیا اعتراضات پس از انتخابات با توجه به شور انتخاباتی قبل از 22 خرداد ماه قابل پیش‌بینی بود؟ آیا برای جلوگیری از تشنجات چه از نظر سیاسی و چه از نظر امنیتی پیش‌بینی و آمادگی لازم وجود داشت ؟چه اقداماتی می‌توانست انجام شود که نشد؟

-در اعتراضات بعد از انتخابات باید تفکیک قائل شد، شاید در روزها و ماه‌های اول بیشتر تقلب و تخلف و صیانت از آراء از سوی معترضان مطرح بود، ولی اندک‌اندک با سمت و سویی که در بعضی از تجمعات صورت گرفت، می‌توان اینگونه فضا را تحلیل کرد که هدف‌گیری عده‌ای ارکان نظام، محکمات انقلاب و قانون اساسی شد. این موضوع مغایر با اعتراض صرف نسبت به نتایج یک انتخابات است. 

نتایج این تغییر رویه چه بود؟

متاسفانه کسانی باعث شدند که دشمنان انقلاب طمع کنند و با خیال خام سرنگونی نظام گام‌هایی را بردارند. این موضوعات باعث شد که شاهد تشدید فاصله‌ها و حاد شدن شرایط کشور باشیم، همه اینها به دلیل خارج شدن از مرزها و بی‌انصافی در عدم رعایت خطوط قرمز بود. همه این موضوعات دست به دست هم داد تا فضا به شدت امنیتی شود و فضای اجتماعی به سمت فضای امنیتی برود. در این زمینه افراطیون و تندروهای هر دو طرف مقصرند.

الان که نگاه می‌کنیم می‌بینیم دست‌هایی در کار بوده که همه را تحت فشار قرار داده و فضای التهاب را تشدید کنند. عده‌ای فقط به دنبال افزایش کینه‌توزی‌ها و ناآرامی‌ها در کشور بودند، اگرچه ممکن است در حال حاضر اسنادی در این زمینه وجود نداشته باشد، اما کسی که اندکی دارای فهم سیاسی بوده و با جغرافیا و تاریخ سیاسی جهان اندک آشنایی داشته باشد آثار وضعی دست‌های پنهان برای تشدید التهابات، کینه‌توزی‌ها و ناآرامی‌ها را به وضوح می‌بیند. متاسفانه بعضی از خواص بدون بصیرت هم بدون توجه به این موضوع به تشدید شدن این فضا دامن زدند.

دست‌اندرکاران اجرای انتخابات، نظارت، رسانه ملی و مسئولان کنترل اوضاع در اوایل کار و در مقابل این حوادث ظاهرا غافل گیر شدند. به گونه‌ای که متاسفانه انتظام امور تاحدودی از دست‌شان خارج شده بود. اما بحمدالله به تدریج این نقیصه‌ها برطرف شد و مثل صحنه‌های سه دهه گذشته انقلاب، آحاد مردم خلاء بسیاری از بی‌کفایتی‌های مدیران را با حضور گسترده خود در 9 دی و 22 بهمن و برای دفاع از اصل انقلاب و محکمات آن پر کردند. همه ما باید به شکرانه این نعمت وظایف، باید‌ها و نبایدهای کاری خودمان را بهتر شناخته و نسبت به انجام آن حساسیت به خرج دهیم، چون هر روز نمی‌شود در سطح گسترده از مردم استمداد کرد. به نظرم باید تدابیر سیاسی، امنیتی و رسانه‌ای بهتری را در عرصه جنگ نرم به کار گرفت.

آیا انفعال احزاب و یا عدم توجه به نقش آنها در رفع سوء تفاهمات سیاسی بعد از انتخابات هم در حوادث یاد شده موثر بود؟

- متاسفانه احزاب موجود در کشور ما به شکل واقعی گسترده و اکادمیک نیستند. همه آنها هم از لحاظ عده و هم از حیث عده محدوده هستند و هم گستردگی لازم در سطح اقشار مختلف و یا به لحاظ اجتماعی را ندارند. این موضوع برای جامعه‌ای که مبنای کارش پیشبرد کار از طریق انتخابات است، هیچ خوب نیست. چراکه اگر خلا احزاب گسترده و فراگیر را نداشتیم خیلی از کارها می توانست قابل پیش‌بینی، پیشگیری و مدیریت باشد.

خواص باید مجال بیشتری برای حضور در عرصه‌های مختلف، ارائه پیشنهادها و نظرات داشته باشند که یکی از بهترین راه‌های آن گسترش احزاب و سازمان‌های مردم نهاد است. متاسفانه کسانی که خود در دامن احزاب و گروه‌های انقلاب بوده و هستند وقتی به قدرت می‌رسند رفتارهای نامعقول از خودشان بروز می‌دهند.

برای انتقال دستاوردهای انقلاب به نسل آینده و ارائه راه‌کارهای جدید برای معضلات فعلی و آتی جامعه می‌توان از بستر و سکوی احزاب به عنوان یک خان گسترده هم‌اندیشی، همفکری و هم‌افزایی فزاینده برای ارتقای فرهنگی، اجتماعی و سیاسی کشور استفاده کرد. این به‌نفع ما و فرزندانمان است که در بستر فعالیت حزبی سالم، کادرهای آینده اداره جامعه را ساخته و نسخه‌های حل مسائل گوناگون را بتوانیم ارائه کنیم. البته در شرایط بحران متاسفانه هزینه کار سیاسی و تشکیلاتی بالا می‌رود. 

فرمایشات رهبرمعظم انقلاب درباره انتخابات و کاندیداها و حوادث بعد از انتخابات تا چه میزان مورد توجه و پیگیری مسئولان امر قرار گرفت؟ 

تدبیر و تاثیر رهبری عادل، بصیر و فرزانه انقلاب در حوادث سال گذشته بار دیگر خود را نشان داد و اگر نبود سکان‌داری یک فقیه عادل و آگاه‌، هر کدام از حوادث گوناگون و ناگوار در سال گذشته مانند مجامع دیگر منجر به زیر‌و رو شدن نظامات اجتماعی و سیاسی می‌گردید. همچنان که در کشورهای اطراف به عینه شاهد اینگونه مسائل بودیم.

البته این نافی این نیست که می‌توانستیم بسیاری از این هزینه‌ها را ندهیم یا با هزینه‌های کمتری از شرایط سال گذشته عبور می‌کردیم. در هر صورت عبور از آن شرایط و قرار گرفتن در مسیر تعالی جامعه نقش بی‌بدیل رهبری را بار دیگر جلوه‌گر شد که همچنان‌که بر صیانت از آراء مردم پا می‌فشارند از فجایع و جنایاتی مانند کهریزک هم نمی‌گذرند و همچنان که بر اصول و محکمات انقلاب و تداوم مسیر امام(ره) پای می‌فشارند، ظلم و تعدی به حیثیت افراد "حتی کسانی که مخالف ایشان هستند" را بر نمی‌تابند. همچنانکه با اقتدار فرماندهی کل قوا، نیروهای امنیتی و انتظامی را هدایت می‌کنند؛ اما از کوچکترین آسیب‌هایی که به جان، ناموس و آبروی افراد و خانواده‌ها از سوی این افراد وارد می‌شود، نمی‌گذرند. ایشان بعد از حوادث انتخابات همواره ضمن پیگیری‌های مستمر و ابراز تاثر شدید به همدردی با خانواده‌ها و پیگیری‌های مسائل خانواده‌های آسیب دیده می‌پرداخته و می‌پردازند.

و حرف آخر...؟

- شاید عده‌ای در آینده باید پاسخ‌گو باشند. خیلی‌ها می‌توانند با فرد برگزیده مخالف باشند و انتقادات خود را هم بیان کنند. متاسفانه عده‌ای خواسته یا ناخواسته وارد سناریوهای براندازی بیگانه شده و برخی هم به بیان جملاتی که ناشی از توهم و ظن و گمان است می‌پردازند. نمی‌دانم این موضوعات به خاطر انتقام‌های قبیله‌ای، حبوبعض‌ها و جاه‌طلبی مقام، اطرافیان، هوای نفس و ... است یا وابستگی! که انشاءالله این طور نباشد.

همان هایی که مردم را خس و خاشاک نامیدند و هم آنهایی که به هر دلیل به آراء تمکین نکردند، مقصرند؛ اما درباره اینکه تقصیر آنها چقدر است، آیندگان باید قضاوت کنند...