يك كارشناس مسائل جوانان؛ دلایل مخالفت رئيس جمهوري با طرح مبارزه با بدحجابی در گفت و گو با آفتاب؛
آفتابنیوز : آفتاب - سرویس اجتماعی: چندی است که با گرم شدن هوا و قطعاً تغییر لباسها و پوشش زنان و مردان ایرانی طرح مبارزه با بدحجابی که این بار با ابتکارات جدیدی همچون اضافه شدن گشت نوا (برخورد با مزاحمین نوامیس) و گشت نسبت (بررسی نسبت زنان و مردان معاشر در اماکن عمومی) همراه بوده است.
اظهارات برخی از مقامات مذهبی از تریبونهای رسمی و اظهارات مسئولان انتظامی کشور هیچ شک و شبههای باقی نگذاشته است که این تصمیم حکومتی و هماهنگ شده با قوانین و مقررات بوده است. اما مواضع اخیر محمود احمدینژاد که نارضایتی خود را نسبت به این طرح ابراز نمود و دولت خود را از این ماجرا کنار کشید جالب توجه است.
آفتاب نظر جعفر سطوتی یکی از کارشناسان امور جوانان و آگاه به مسائل سیاسی را در این خصوص جویا شده است.
سطوتي معتقد است؛ اینکه رئیس جمهوري اظهار بیاطلاعی و عدم مداخله دولت را در این طرح اعلام میکند جای بسی تعجب است. مگر وزیر محترم کشور که مسئولیت جانشینی فرماندهی کل قوا را در اختیار دارند و در واقع مقامات انتظامی با هماهنگی و دستور ایشان اقدام میکنند از این طرح بیخبر بودهاند؟ اگر بیاطلاع بوده و در کنار بودهاند که جای تعجب از این داریم که چگونه نسبت به نیروهای تحت امر دچار غفلت هستند؟ این غفلت و بیخبری و کنار بودن از ماجرا در واقع متوجه کل دولت میشود چرا که وزیر کشور یکی از اعضای اصلی و استراتژیک دولت هستند.
او همچنين مي گويد؛ شاید رئیس جمهوری این اقدام را غیرقانونی دانسته باشند و اعتراضشان به برخودهای پلیسی با مردم به این علت بوده که باید مطابق قانون اقدام شود. در این خصوص نیز که بنا به اظهارات امام جمعه محترم تهران مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی کفایت میکند و همچون قانون لازمالاجراست. پس این شق نیز پذیرفتنی نیست تا توجیهگر موضع ایشان باشد.
وي شق ديگري نيز براي اين موضوع قائل است و اين كه شاید هم به تعبیر برخیها این موضعگیری از سر سیاسیکاری بوده و ایشان خواستهاند تا رضایت بخشی از جامعه که خواهان تساهل و تسامح و بعضاً ولنگاری هستند را جلب کنند. در واقع بخشی که به نظر میرسد از طرفداران رئیس جمهوری نبودهاند و دغدغه آنها بیش از آنکه مطالبات سیاسی و اقتصادی باشد همین آزادی ولنگاری و به تعبیر برخیها که معنای آزادی را وارونه فهمیدهاند همان آزادیهای اجتماعی است. این نکته جای بسیار تأمل دارد و نمیتوان آن را پذیرفت. حداقل با عقل متعارف سیاسی قابل جمع نیست. چنین اقدامی اگر با این رویکرد صورت بگیرد نه تنها این بخش مذکور را به طرفداران رئیس جمهوری تبدیل نخواهد کرد، بلکه حامیان قدرتمند وی در ارکان حکومت و حامیان مذهبی ایشان را از پیرامون وی پراکنده خواهد ساخت و در واقع خودزنی سیاسی احمدینژاد خواهد بود. به قول آقای سید احمد خاتمی، امام جمعه موقت تهران آقای احمدینژاد باید اظهارات و موضع خود را اصلاح کند.
وي در انتها گفت: اما نکته آخر و البته مهمترین، این است که احتمالاً رئیس جمهوری با توجه به مسائل بینالمللی و مسائل داخلی زمان برای انجام چنین طرحهایی را مناسب ندانسته و خواستهاند دولت را از ورود به چنین مسألهای کنار نگه دارند. در شرایط کنونی مشکلات اقتصادی، مسأله آزادیهای سیاسی و اجتماعی و مسأله هستهای و تحریمهای بینالمللی علیه دولت کافی است تا فشار بسیار سنگینی بر ارکان دولت احمدینژاد وارد سازد. هرگونه مسأله دیگری که به نارضایتی تودهها بینجامد جز افزایش فشار بر دولت ثمر دیگری نخواهد داشت. وانگهی مسأله حجاب و برخوردهای خیابانی با آن که قریب 30 سال است که تجربه شده و هیچ ثمرهای برای هیچ دولتی نداشته است.