آفتابنیوز : آفتاب- (روزنامه جمهوری اسلامی): از صدا و سیما و چند روزنامه و نشریه متصل به بودجههای دولتی که بگذریم، سایر رسانهها در شرایط سخت رکود اقتصادی و تورم، با مشکلات مالی آزار دهندهای دستو پنجه نرم میکنند.
برخلاف دستگاههای دولتی که اول هر سال بودجهای در اختیارشان قرار میگیرد و به اواخر سال که میرسند بعضی از آنها تلاش میکنند با خرج تراشیهائی که میکنند چیزی از آن نماند تا بتوانند وانمود کنند که سال آینده باید بودجه بیشتری به آنها اختصاص یابد، روزنامهها در طول سال باید خودشان درآمدزائی کنند تا بتوانند هزینههای سنگین این روزگار سخت را که هر روز قیمتها افزایش مییابند تأمین نمایند.
در چنین وضعیتی، مشکلات سرسام آور تقسیم تبعیض آمیز آگهیهای دولتی، گیر و گورهای تقسیم غیرمنصفانه یارانه ها، رشد بی حساب و کتاب هزینهها و شرایط سخت زندگی نیز مزید بر علت میشوند و کار را بر اصحاب مطبوعات آنچنان دشوار میکنند که گاهی تا آستانه تعطیلی به پیش میروند و البته بسیاری از آنها نیز ناچار میشوند تن به تعطیلی بدهند.
راهی هم البته برای انتشار بدون تحمل فشارهای مالی وجود دارد ولی پیمودن آن راه موجب میشود روزنامه دیگر روزنامه نباشد و به "روزی نامه" تبدیل شود؛ کرنش در برابر صاحبان زر و زور، رشوه دادن به واسطههای آگهی ها، بند و بست با مراکز قدرت و ثناگوئی و مداحی آنها. این راه را آسان میتوان پیمود و به راحتی میتوان به نان و نوائی هم رسید ولی به قیمت از دست دادن استقلال و عزت نفس. شرافت قلم، اجازه چنین کاری را به اصحاب مطبوعات نمیدهد. اهالی مطبوعات، صورت خود را با سیلی سرخ نگهداشتن را بر نان را به قیمت از دست دا دن استقلال و عزت نفس به روغن انداختن ترجیح میدهند.
... متأسفانه در طول ۳۱ سال گذشته اکثر قریب به اتفاق متولیان امور مطبوعاتی با مقوله مطبوعات بیگانه بودند و قبل از آنکه فرصتی برای آشنا شدن با ظرایف کار پیدا کنند جابجا شدند. بخش مهمی از مشکلات اصحاب مطبوعات به همین موضوع مربوط میشود.
از اخطارها، انذارها، تذکرها،توقیف ها، تقسیم ها، تبعیضها، تحویل گرفتن ها، اخم کردن ها، برخوردار نمودنها و محروم کردنها که در پرونده عملکرد متولیان امور مطبوعاتی در همه دولتهای این ۳۱ سال ثبت است میتوان به این واقعیت تلخ پی برد و بر دشواریهائی که اصحاب مطبوعات با آن مواجه بودند و هستند و تا این روال وجود دارد مواجه خواهند بود آگاه شد. بخشی از این عملکردها سلیقه ای است و بخشی نیز سیاسی و خدا به داد برسد هنگامی که این دو یکجا جمع شوند و دست به دست هم بدهند و به سراغ اصحاب مطبوعات بیایند.