آفتابنیوز : 
مقامات امریکا و هند طی ملاقات رسمی خود در ماه گذشته میلادی توافقی هسته ای را به امضا رساندند. اما قبل از آنکه فن آوری هسته ای مورد نظر به هند انتقال یابد، کنگره امریکا باید در قوانین این کشور استثنا قائل شود و یا آنها را تغییر دهد زیرا بر اساس قوانین فعلی، همکاری هسته ای امریکا با کشورهایی که به بازرسیهای بین المللی هسته ای تن ندهند، مجاز نیست.
اما قرار است از روز ششم سپتامبر یعنی زمان پایان تعطیلات کنگره، بررسی همکاری هسته ای هند و امریکا آغاز شود. پیشتر، کاندولیزا رایس وزیر امور خارجه امریکا نیز رایزنی هایی را با برخی از اعضای مهم کنگره صورت داده تا رضایت آنان را جلب کند.
بسیاری از قانونگزاران امریکایی معتقدند چنین توافقنامه ای، قوانین موجود در خصوص مبادلات هسته ای در سطح جهان را به شدت تحت تاثیر قرار خواهد داد. زیرا هند از امضای معاهده منع گسترش هسته ای (NPT) سرباز زده است و به همین جهت، همکاری نزدیک هسته ای امریکا با هند، اهمیت چنین معاهده ای را کمرنگ خواهد کرد و سیاستهای دو گانه امریکا در برخورد با برنامه هسته ای کشورهای مختلف جهان را به نمایش می گذارد.
گروهی دیگر از کارشناسان معتقدند امریکا سعی دارد با یک استراتژی هوشمندانه، در عین اعمال فشار بر هند برای عمل به پادمانهای بین المللی، مسائل مربوط به تامین انرژی خود را نیز حل کند. اگر هند در عین حال بتواند قدرت و نفوذ چین درمنطقه را نیز به چالش بکشد، باز هم برای امریکا بهتر خواهد بود.
اما خطر چنین توافقنامه ای بسیار بالاست و مجال اعمال نظر کشورهای هسته ای و پیوستن کشورهای جدید به کلوب هسته ای را فراهم می کند.
در نهایت، ممکن است این توافقنامه، به توجیهی برای تبدیل کشور های غیر هسته ای به هسته ای شود و نظام معاهده منع گسترش هسته ای را نابود کند. منتقدان دولت امریکا می گویند چرا واشنگتن، زیر بار همکاری هسته ای با کشوری رفته است که NPT را امضا نکرده و در عین حال، آزمایشهای هسته ای خود را ادامه می دهد؟
در مقابل ارائه تکنولوژی هسته ای صلح آمیز امریکا، قرار است هند تجهیزات هسته ای صلح آمیز و نظامی خود را از هم تفکیک کند و ضمن اعلام برنامه صلح آمیز هسته ای خود به آژانس بین المللی انرژی اتمی، به توقف آزمایشهای هسته ای خود ادامه دهد.
با این وجود،هنوز هم نگرانی برخی از محافل آمریکایی در خصوص این توافقنامه و تبعات آن ادامه دارد.