مطبوعات، در جستجوی عدالت

آفتاب‌‌نیوز : آفتاب - (روزنامه جمهوری اسلامی): از نیمه دوم سال 88 که مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تغییر کردند، مطبوعات نیز با شرایط ویژه‌ای مواجه شدند. سال گذشته، یارانه قانونی مطبوعات بدون رعایت ضوابط، بطور سلیقه‌ای تقسیم شد و مطبوعاتی که مطلوب مسئولان معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد نبودند، حتی به نیمی از حق خود نیز نرسیدند. در تقسیم آگهی‌های دولتی نیز اعمال سلیقه شد و مطبوعات منتقد دولت از آگهی هم محروم شدند. 

این وضعیت در سال جاری تشدید شد. در بخش آگهی‌ها با اینکه در 30 سال گذشته هر سال براساس اصل 138 قانون اساسی آئین نامه اجرائی قانون بودجه در هیأت دولت به تصویب می‌رسید و نحوه تقسیم بودجه میان دستگاه‌ها و از جمله حدود 40 میلیارد تومان آگهی‌های دولتی میان مطبوعات با نظر جمعی مشخص می‌شد امسال رئیس‌جمهور شخصاً این ضوابط را مشخص کرد و مقرر نمود کل آگهی‌های دولتی به روزنامه دولت داده شود و روزنامه‌های دیگر از چاپ این آگهی‌ها محروم گردند. وضعیت مشابهی نیز در زمینه تقسیم یارانه مطبوعات در خود وزارت ارشاد پیش آمد بطوری که مسئولان این وزارتخانه در مورد تقسیم حدود 60 میلیارد تومان یارانه مصوب مجلس برای مطبوعات، اقداماتی با اعمال سلیقه‌های شخصی صورت دادند و در نتیجه آن تا امروز که در نیمه دوم هفتمین ماه سال قرار داریم هنوز حتی 10 درصد پرداختی سال گذشته و 5 درصد حق واقعی مطبوعات مستقل به آنها پرداخت نشده هرچند خبرهائی که در محافل مطبوعاتی سینه به سینه منتقل می‌شود حکایت از پرداخت چند برابر حق واقعی به مطبوعات حامی دولت دارد. 

اینکه اعمال چنین تبعیض ناروائی در زمینه پرداخت یارانه‌ها چقدر صحت دارد، مطلبی است که نمایندگان مجلس شورای اسلامی باید درباره آن تحقیق کنند و به وظیفه نظارتی خود در زمینه اجرای قانون توسط وزارت ارشاد عمل نمایند، اما در زمینه آگهی‌های دولتی تبعیض و بی عدالتی بزرگی درحال اجراست که متأسفانه نمایندگان مجلس تاکنون برای برطرف ساختن آن اقدامی نکرده‌اند. بعضی ازآقایان نمایندگان انتقادهائی کرده‌اند و وعده‌هائی داده‌اند ولی در عمل کاری صورت نگرفته است. بعضی از مسئولان وزارت ارشاد نیز از لغو بخشنامه انحصار آگهی‌های دولتی برای روزنامه دولت خبر داده‌اند اما هیچ اثری از بازگشت ماجرا به حالت عادی و تقسیم عادلانه آگهی‌ها میان همه‌ی مطبوعات مشاهده نشده و روزنامه دولت همچنان کلیه آگهی‌های دولتی را در انحصار خود دارد. 

قبلاً تصور اصحاب مطبوعات این بود که تبعیض در توزیع یارانه‌های مصوب مجلس، کار معاون مطبوعاتی است، اما با اظهارات وزیر محترم ارشاد که در گردهمائی ائمه جمعه با صراحت اعلام کرد: "یارانه‌ها با توجه به موضعگیری نشریات مختلف به آنها اختصاص خواهد یافت و ما نمی‌توانیم به نشریه‌ای که در خلاف جهت اهداف نظام حرکت می‌کند کمکی کنیم و من باید بگویم از نشریات، کتاب‌ها و فیلم‌هائی که برخلاف اهداف نظام حرکت می‌کنند هیچ حمایتی نخواهیم کرد و در مقابل آن در راستای تقویت مطبوعاتی که در جهت این اهداف حرکت می‌کنند گام برخواهیم داشت" این گمان تقویت شد که گویا سیاست "تقسیم یارانه‌ها براساس اعمال سلیقه" سیاست وزارت ارشاد است. 

اینکه نشریه‌ای در جهت خلاف اهداف نظام حرکت کند نباید مورد حمایت دولت باشد، سخن درستی است ولی سئوال اینست که مقصود از "اهداف نظام" چیست؟ و سؤال مهمتر اینکه مگر درحال حاضر نشریه‌ای که در جهت خلاف اهداف نظام حرکت کند و به عبارت روشن‌تر نشریه ضد انقلابی وجود دارد؟ اگر چنین نشریه‌ای وجود دارد چرا مجوز آن لغو نمی‌شود؟ و اگر وجود ندارد، لابد مقصود از نشریاتی که در جهت خلاف اهداف نظام حرکت می‌کنند، نشریات منتقد دولت هستند که در اینصورت باید توجه وزیر محترم ارشاد را به این واقعیت‌ها جلب نمود که اولاً انتقاد از دولت، حق قانونی مطبوعات است، ثانیاً دولت باید از انتقاد استقبال کند تا متوجه نواقص خود شود و درصدد رفع آنها برآید و ثالثاً مجلس شورای اسلامی که یارانه را تصویب کرده پرداخت آن را به حمایت از دولت و خودداری از نقد دولت مقید نکرده است. 

علاوه بر اینها، مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یقین داشته باشند که از راه اعمال تبعیض در پرداخت یارانه‌ها و دادن آگهی‌های دولتی هرگز نمی‌توانند مشکل خود را با مطبوعات حل کنند. اکثر قریب به اتفاق اصحاب مطبوعات از وفاداران به نظام جمهوری اسلامی و انقلاب هستند و آنها را با روش‌های مثبت می‌توان جذب کرد. درباره افراد قلیلی هم که ممکن است در این جرگه نگنجند بی عدالتی روش صحیحی نیست و باید روش دیگری در پیش گرفت که با اصل "جذب حداکثری و دفع حداقلی" منطبق باشد. متأسفانه در یکسال اخیر مسئولان ارشاد به ویژه در بخش مطبوعات، چنین روشی را امتحان نکرده‌اند و به جای آن به روش طرد متوسل شده‌اند. آنها اکنون باید به این نتیجه رسیده باشند که با مطبوعات نمی‌توان با زبان اخطار و تذکر و فشار و ارعاب سخن گفت، راه‌های صحیحی وجود دارند که معلوم نیست چرا مسئولان وزارت ارشاد به آن راه‌ها روی نمی‌آورند! 

از جواب ندادن روش طرد و نادرست بودن برخوردهای تبعیض آمیز که بگذریم، نکته بسیار مهمی که باید مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به آن توجه عمیق نمایند، مسئولیت شرعی و آخرتی این قبیل برخوردهاست. در نظام جمهوری اسلامی، قانون مصوب مجلس و تأیید شده توسط شورای نگهبان، همانند احکام شرعی الزام آور است و عدم پای‌بندی به آن به بهانه‌های سلیقه‌ای، مسئولیت شرعی و عقاب اخروی دارد. اعمال تبعیض در تقسیم یارانه ها، خودداری کردن از پرداخت حق قانونی و شرعی نشریات امری خلاف عدالت است.
 
مسئولان ارشاد نباید برای آباد نگهداشتن چند روزه دنیای خود و دیگران، به خراب شدن آخرت خود راضی شوند. روشی که اکنون توسط وزارت ارشاد در پیش گرفته شده و درحال وارد آوردن ضربه‌های سنگینی به مطبوعات است، هیچ توجیه آخرتی ندارد. اگر فکر می‌کنید از تعقیب دنیائی معاف هستید، آخرت اینگونه نیست. برای آباد ساختن آخرتتان هم که شده به اجرای قانون روی آورید و بدانید که مطبوعات چیزی غیر از عدالت از شما نمیخواهند. ضمناً اعضای محترم هیأت نظارت بر مطبوعات نیز مخاطب این نوشته هستند، زیرا با متصدیان ارشاد مسئولیت مشترک دارند.