آفتابنیوز : آفتاب: با وجود آن که نزدیک به یک سال است روش پخش دیجیتال شبکههای رادیو و تلویزیونی در تهران و چند شهر محدود آغاز شده، ولی هنوز به سرانجام مشخصی نرسیده است.
این سرویس که بیش از 10 سال است در اروپای غربی گسترش یافته و در سالهای اخیر در کشورهای همسایه ایران هم گسترش یافت، برای نخستین بار سال گذشته در ایران راهاندازی شد.
بسیاری از مشکلات دریافت شبکههای تلویزیونی در نقاط مختلف تهران و ممنوعیت استفاده از وسایل دریافت ماهواره ای برای دریافت شبکههای صداوسیما در کنار گسترش فرهنگ تلویزیونهای جدید پلاسما و ال سی دی که با آنتنهای قدیمی سازگار نیست، استقبال از این سرویس و Set up Box دریافت کننده تصاویر دیجیتال رنگ و بوی جدی گرفت.
با این وجود به دلیل قیمت بسیار بالای این دستگاه که بخشی از آن توسط شرکتی از زیر مجموعه صندوق بازنشستگی صداوسیما و بقیه توسط شرکتهای دیگری که با تایید تکتا موسسه فنی زیر مجموعه صداوسیما همراه شده بود، عامه جامعه را از خرید آن منصرف کرد.
میانگین قیمت 90 تا 70 هزار تومان برای دستگاه های وارداتی چینی شرکت های بالا و میانگین قیمت های 70 تا 50 هزار تومان برای دستگاه های وارداتی قاچاق مشتریان را سست کرد و این سستی زمانی به نا امیدی تبدیل شد که صداوسیما این دستگاه را در ازای 40 هزار تومان به کارمندان رسمی، پیمانی و قراردادی خود فروخت.
این کار نه تنها موجب گسترش آگهی های در داخل این سازمان برای خرید دستگاههای مورد اشاره از کارمندان شده بود، جو بیاطمینانی را به وجود آورد که نشان می داد ارزش این دستگاه بسیار کمتر از آنچه فروخته میشود است.
در بحث محتوایی سرویس جدید پخش تلویزیونی در ابتدا قرار بود که تمامی شبکههای رادیو و تلویزیونی سراسری، بین المللی و استانی روی آن قرار بگیرند.
با این وجود به جز شبکههای سراسری و بینالمللی و یک شبکه استانی که به صورت دمو هر روز به یک استان اختصاص دارد، حتی هر 3 شبکه جام جم نیز روی این سیستم پخش نمیشود.
این در حالی است که قرار بود به مرور شبکههای تلویزیونی ماهوارهای مورد تایید آرام آرام به این چرخه افزوده شود که هم به عنوان منبعی برای استفاده آسان مردم تبدیل شود و هم تعداد انتخابهای مخاطبان تلویزیونی را افزایش دهد.
برای نمونه اضافه کردن شبکه های امام رضا، اهل بیت، امام حسین، الفرات، المنار، الزهرا، سلام، کربلا و . . . هیچ منافاتی با قوانین و هنجارهای اخلاقی کشورمان نداشته و حتی می توانست مقدمه پخش شبکه های سالم و ارزشمند در این بسته رسانهای شود.
با این وجود برای محتوای تصویری ستاپ باکسهای برشمرده کار خاصی صورت نگرفته و حتی سرویس های جدول پخش دیجیتال برنامه ها، تله تکس و اطلاعات برنامه ها نیز در آن فعال نشده است.
از سوی دیگر انتخابهای عجیب آن قدر در این سرویس بدون برنامهریزی و سر همبندی است که برای نمونه از میان کانالهای سه گانه شبکه جام جم کانال اروپای این شبکه بر روی ستاپ باکسها قرار داده شده که پخش زندههای ورزشی و اجتماعی کمتری به نسبت دیگر کانال ها دارد.
هنوز که رقم دقیقی از میزان هزینه این سرویس برای سازمان صداوسیما منتشر نشده است، اما برخی نقل قولها از صرف بیش از 150 میلیارد تومان برای راهاندازی، تجهیز و توسعه این سرویس به گوش میرسد، اما در تهران به خاطر گرانی این دستگاه طبقه متوسط و ضعیف جامعه گرایشی به خرید آن ندارند و بین خرید این ستاپ باکس و رسیور ماهواره ای رای خود را به جیب ماهواره میریزند.
از طرفی با رها شدن این پروژه هنوز برای اینکه سراسر کشور تحت پوشش این سرویس قرار گیرد راه طولانی در پیش روست و بعید است با شرایط برشمرده جای امیدواری برای فراگیری آن تا پایان سال 89 باشد.