آمريكا چه مي كند؟
آفتاب‌‌نیوز : 
وي با رد احتمال حمله به ايران مي نويسد: دولت بوش همواره با مشكل افشاي اطلاعات مختلف از طريق رسانه ها مواجه بوده است اما اين بار هنوز اهداف آمريكا از تهديد ايران فاش نشده است.
ساليوان مي نويسد: ما مي دانيم كه آمريكا قصد دارد 120 هزار نيرو را در دو سال آينده در عراق نگه دارد. بنابراين واضح است كه تا زمان حضور اين نيروها در عراق، آمريكا توانايي حمله به كشور ديگري را نخواهد داشت.
حمله به تجهيزات هسته اي ايران هم به همان اندازه مشكل ساز خواهد بود. بنابراين استراتژي بوش كه در اين مدت هم مورد حمايت نومحافظه كاران قرار داشته است، استفاده از عراق براي ايجاد اهرم فشار بر ايران است.
وي سپس به اظهارات بوش در نطق سالانه خود اشاره كرده و مي افزايد: او از كشورهاي عرب و مسلمان خواست به گسترش آزادي توجه كنند اما نامي از «محور شرارت» به ميان نياورد.
تمركز سخنان بوش در اين خصوص بر حقوق بشر قرار گرفته بود يعني همان چيزي كه جيمي كارتر و ودرو ويلسون روساي جمهور سابق آمريكا هم بر آن تأكيد داشتند. بوش قصد دارد ايران را در زمينه حقوق بشر تحت فشار بگذارد و از اين راه به جاي اقدام نظامي استفاده كند.
حتي ديك چني معاون رئيس جمهور آمريكا هم مي گفت اولويت آمريكا در برخورد با ايران، ارجاع پرونده هسته اي ايران به شوراي امنيت سازمان ملل متحد خواهد بود.
اما آمريكا براي دنبال كردن اين هدف، به همكاري اروپا نياز دارد.
در مورد اسرائيل چه مي توان گفت؟ كاندوليزا رايس وزير امور خارجه آمريكا به خاورميانه مي رود تا با محمود عباس رئيس تشكيلات خودگردان فلسطين ملاقات كند و ناتواني آمريكا در حل و فصل بحران خاورميانه را تا حدودي مخفي كند.
شايعات جديدي هم اخيرا مطرح شده است: جان بولتون رئيس كميته كنترل تسليحات و پل ولفوويتس معاون وزير دفاع آمريكا هر دو به عنوان نامزدهاي احتمالي نمايندگي آمريكا به سازمان ملل متحد معرفي شده اند و اين يعني نومحافظه كاران مي خواهند در همه جا نفوذ كنند.
حالا دو نومحافظه كار، يعني ديك چني و دونالد رامسفلد باقي مي مانند كه در اين جريان نقش خواهند داشت. اگر مسأله اقدام نظامي را مورد توجه قرار دهيم، آن گاه احتمال حمله تنها عليه سوريه وجود خواهد داشت. بوش در نطق ساليانه خود هم ادعا كرده بود كه سوريه اجازه استفاده از خاك خود را به تروريست ها داده است و مانع ايجاد صلح در منطقه شده است؛ چون دولت آمريكا از زمان حمله به عراق هم، سوريه را به تلاش براي بي ثبات كردن عراق متهم مي كرد.
اما آيا لحن بوش در اين خصوص تغيير خواهد كرد؟ آيا او در دوم رياست جمهوري به مرد با تجربه اي تبديل خواهد شد؟ آيا راديكاليسم افراطي دوره اول رياست جمهوري خود را به يك موضع واحد و مستحكم در دور دوم تبديل خواهد كرد؟
وي با رد احتمال حمله به ايران مي نويسد: دولت بوش همواره با مشكل افشاي اطلاعات مختلف از طريق رسانه ها مواجه بوده است اما اين بار هنوز اهداف آمريكا از تهديد ايران فاش نشده است.
ساليوان مي نويسد: ما مي دانيم كه آمريكا قصد دارد 120 هزار نيرو را در دو سال آينده در عراق نگه دارد. بنابراين واضح است كه تا زمان حضور اين نيروها در عراق، آمريكا توانايي حمله به كشور ديگري را نخواهد داشت.
حمله به تجهيزات هسته اي ايران هم به همان اندازه مشكل ساز خواهد بود. بنابراين استراتژي بوش كه در اين مدت هم مورد حمايت نومحافظه كاران قرار داشته است، استفاده از عراق براي ايجاد اهرم فشار بر ايران است.
وي سپس به اظهارات بوش در نطق سالانه خود اشاره كرده و مي افزايد: او از كشورهاي عرب و مسلمان خواست به گسترش آزادي توجه كنند اما نامي از «محور شرارت» به ميان نياورد.
تمركز سخنان بوش در اين خصوص بر حقوق بشر قرار گرفته بود يعني همان چيزي كه جيمي كارتر و ودرو ويلسون روساي جمهور سابق آمريكا هم بر آن تأكيد داشتند. بوش قصد دارد ايران را در زمينه حقوق بشر تحت فشار بگذارد و از اين راه به جاي اقدام نظامي استفاده كند.
حتي ديك چني معاون رئيس جمهور آمريكا هم مي گفت اولويت آمريكا در برخورد با ايران، ارجاع پرونده هسته اي ايران به شوراي امنيت سازمان ملل متحد خواهد بود.
اما آمريكا براي دنبال كردن اين هدف، به همكاري اروپا نياز دارد.
در مورد اسرائيل چه مي توان گفت؟ كاندوليزا رايس وزير امور خارجه آمريكا به خاورميانه مي رود تا با محمود عباس رئيس تشكيلات خودگردان فلسطين ملاقات كند و ناتواني آمريكا در حل و فصل بحران خاورميانه را تا حدودي مخفي كند.
شايعات جديدي هم اخيرا مطرح شده است: جان بولتون رئيس كميته كنترل تسليحات و پل ولفوويتس معاون وزير دفاع آمريكا هر دو به عنوان نامزدهاي احتمالي نمايندگي آمريكا به سازمان ملل متحد معرفي شده اند و اين يعني نومحافظه كاران مي خواهند در همه جا نفوذ كنند.
حالا دو نومحافظه كار، يعني ديك چني و دونالد رامسفلد باقي مي مانند كه در اين جريان نقش خواهند داشت. اگر مسأله اقدام نظامي را مورد توجه قرار دهيم، آن گاه احتمال حمله تنها عليه سوريه وجود خواهد داشت. بوش در نطق ساليانه خود هم ادعا كرده بود كه سوريه اجازه استفاده از خاك خود را به تروريست ها داده است و مانع ايجاد صلح در منطقه شده است؛ چون دولت آمريكا از زمان حمله به عراق هم، سوريه را به تلاش براي بي ثبات كردن عراق متهم مي كرد.
اما آيا لحن بوش در اين خصوص تغيير خواهد كرد؟ آيا او در دوم رياست جمهوري به مرد با تجربه اي تبديل خواهد شد؟ آيا راديكاليسم افراطي دوره اول رياست جمهوري خود را به يك موضع واحد و مستحكم در دور دوم تبديل خواهد كرد؟
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید