آفتابنیوز : آفتاب: مستند كمی نور ساخته حامد نوبری در نخستین جشنواره فیلم آوا به نمایش در میآید. این جشنواره 9 تا 12 آذرماه 89 همزمان با هفته جهانی معلولین در خانه هنرمندان برگزار خواهد شد.
به گزارش پارس توریسم، مستند فقط كمی نور درباره ساكنان روستای «چهار برج» از توابع خراسان شمالی است كه در حدود 3 قرن است بهدلایل نامعلومی در آن كودكان نابینا به دنیا میآیند. این فیلم در جشنواره فیلم فجر سال گذشته مورد تقدیر قرار گرفت. حامد نوبری كارگردان این فیلم مدتها قبل در مصاحبه ای درباره این فیلم گفته: برای ساخت این مستند و نمایش معضل مردم روستا هیچ پولی نداشته و دو سكه جایزه فیلم قبلیش را فروخته است.
فیلم فقط كمی نور جایزه بهترین مستند جشنواره فیلم كوتاه تهران را گرفت و در مراسم اختتامیه كارگردان فیلم برای مردم روستا كمک خواستید كه با موافقت مسئولان سینمایی همراه شد. در آن زمان آقای شمقدری به كارگردان فیلم قول میدهد كه فیلم را به رئیسجمهوری برساند و به گفته حامد نوبری انصافا این كار را انجام داد و ایشان هم فیلم را دیدند و قول مساعدت دادند.
ولی همانطور كه بعدا حامد نوبری در اظهارنظری عنوان میكند متاسفانه هنوز كمكی نشده و یک مدرسهای هم كه در روستا بوده، تعطیل شده است.
او این موضوع را با آقای شمقدری مطرح میكند و شمقدری نیز میگوید این كار مثل هر كار اداری دیگر زمان میبرد و قرار است كه چند دكتر به روستا فرستاده شود.
فقط كمی نور چگونه ساخته شد؟ روزی یكی از دوستان حامد نوبری اتفاقی درباره روستایی صحبت میكرد كه در آن كودكان نابینا متولد میشوند. قضیه برای او جالب میشود و چند ماه در اینترنت و منابع دیگر تحقیق میكند. اما هیچ مطلب جامع و كاملی چه در اینترنت و چه در دیگر منابع پیدا نمیكند فقط توضیحی مختصر در یک روزنامه محلی وجود داشت كه آن هم مربوط به سالها قبل بود و چندان قابل اطمینان نبود. بنابراین به خود روستا رفته و چیزی كه حتی فكرش را هم نمیكرد به چشم خود میبیند. تقریبا همه تحقیقاتش را در روستا و بین همان مردم انجام میدهد.
فیلمسازی در بیپولیاما آقای نوبری آن طور كه در گفتوگویی با مرضیه ریاحی در سایت فیلم كتاه گفته: برای شروع كار هیچ پولی نداشته و از آن بدتر در موقعیتی بوده كه میدانسته چندین نفر در روستا مشغول فیلم ساختن هستند. حتی زمانی از ساخت فیلم منصرف میشود. ولی با همه این مشكلات میرود و دو سكهای را كه از فیلم قبلیاش (مشهد قالی) جایره برده بود را فروخته و فیلم را میسازد. همچنین كمیته امداد نیز مبلغی به او كمک كرده و بعد از تحویل فیلم حوزه هنری اراک هم نصف دیگر هزینه را به عهده میگیرد.
حامد نوبری وقتی برای ساخت فیلم خود وارد كوچهها و خانههای مردم میشد، تازه به مصیبت روستا پی برد. به گفته خودش در هر خانهای را كه میزد حداقل 3 نابینا را میدید. بعضی از بچهها علاوهبر نابینایی معلولیت ذهنی و حركتی هم داشتند. او نمیدانست با این همه مشكل چه كار باید بكند! پس تصمیم گرفت اول حرف مردم را به گوش مردم و مسئولان برساند.
كارگردان فیلم فقط كمی نور دفعه اول كه به روستا رسید به خانه دهیار رفت جلوی در خانه به او قول داد كه حرف دلش را به گوش رییسجمهوری و مسئولان برساند هركجا كه میرفت میگفتند «آقا هزاران فیلمبردار اینجا آمدهاند برو بذار به درد خودمان بمیریم!»
حتی اجازه تصویر گرفتن هم به او گروهش نمیدادند. در حدود60 درصد از شاتهای فیلم از پایین و مخفیانه تصویربرداری شده و با هزاران ترفند از زیر زبانشان حرف بیرون كشیده شد. چون آنها اصلا تمایلی به حرف زدن نداشتند. آنجابود كه حامد نوبری بهخوبی حس كرد كه مردم روستا به امید مرگ زندگی میكنند.
میخوای معركه بگیری؟حامد نوبری برای این فیلم با مسئولان نیز صحبت كرده وبه گفته خودش با این جوابها روبهرو شده بود: «میخوای معركه بگیری؟»، «نابینا هست ولی دراین حدی كه شما میگید نیست!»، «ما تحقیقات كه كردیم بیشتر از 10 تا نابینا بیشتر تو روستا وجود نداره دروغه آقا!».
حتی دهیار روستا با هزار سلامو صلوات جواب سوالهای آنها را میداد كه مبادا جایی از حرفش به فرماندار یا شخصی بربخورد البته به اعتقاد كارگردان فیلم اگر دهیار روستا (آقای دیرانلو) نبود شاید اصلا كار پیش نمیرفت.