سه پرسش يا سه ادعاي جديد فرانسوي ها ؟
اسلام آباد ، پشت در هاي تهران
آفتاب‌‌نیوز : 
اين پرسش كه آيا در پشت تهران اسلام آباد قرار دارد، نوشته است: ماهي كه گذشت فرصتي بود براي انديشيدن به چند سئوال. نخستين پرسش طبيعت واقعي مناسبات هسته اي ايران و پاكستان است. پرسش دوم در مورد امكان تحويل اورانيوم غني شده به ايران توسط شبكه عبدالقديرخان در سال 2001 است. پرسش سوم پيرامون وجود اثرات اورانيوم غني شده در برخي از تاسيسات هسته اي ايران است.
مدير امور استراتژيك كميسارياي انرژي اتمي ترز دیلیش در روزنامه لوموند با مطرح كردن اين پرسش كه آيا در پشت تهران اسلام آباد قرار دارد، نوشته است: ماهي كه گذشت فرصتي بود براي انديشيدن به چند سئوال. نخستين پرسش طبيعت واقعي مناسبات هسته اي ايران و پاكستان است. لوموند مي افزايد دليل عنوان شده از سوي آژانس بين المللي انرژي اتمي در گزارشش در سوم سپتامبر جلسه برگزارشده بين آژانس و كارشناسان پاكستاني است.
به نظر ترز دلپش سه پرسش مهم عنوان خواهد شد. پرسش نخست در مورد هديه اي است كه پاكستان در 1987 به ايران داد. از اين هديه كه توسط بازرسان آژانس بين المللي انرژي اتمي كشف شد، رسما اثري در دست نيست و تهران هم آن را اعلام نكرده است و آژانس نيز تنها يك كپي ناقص در دست دارد و ايران مدعي است نسخه اصلي آن را گم كرده است. نسخه ديگر اين مدرك بايد در پاكستان باشد. اگر هر دو نسخه گم شده اند، آژانس مي تواند به عبدالقديرخان مراجعه كند كه همچنان تحت نظر در پاكستان به سر مي برد. به نظر ترز دلپش باتوجه به مورد ليبي برخي كارشناسان مي پندارند كه چند طرح ساختن سلاح در اين هديه وجود داشته است. بر اساس وال استريت جورنال سرويس هاي اطلاعاتي غرب، اطلاعاتي در زمينه حمل اين سلاح ها نيز در دست دارند.
دیلیش مي افزايد: پرسش دوم در مورد امكان تحويل اورانيوم غني شده به ايران توسط شبكه عبدالقديرخان در سال 2001 است. اين خبر در نوامبر 2004 از سوي شوراي ملي مقاومت ايران شاخه سياسي گروه اپوزيسيون مجاهدين خلق عنوان شد. با توجه به اين كه افشاگري هاي اين جنبش به ويژه وجود تاسيسات مخفي نطنز و اراك كه در سال 2002 درست از آب درآمد، آژانس بين المللي انرژي اتمي وادار به يك بازرسي جدي از اين تاسيسات شده است.
پرسش سوم پيرامون وجود اثرات اورانيوم غني شده در برخي از تاسيسات هسته اي ايران است. ايران بعدها اقرار كرد كه اين اثرات بر روي دستگاه هاي واردشده از سوي پاكستان بوده است. برخي مي گويند نمي توان حتي ثابت كرد كه اين تركيبات از ايران نيامده اند. ترز دلپش همچنين مي نويسد: پرسش بزرگ اين است كه آيا توليد مخفيانه مواد هسته اي در ايران وجود دارد؟ پاسخ به چنين پرسشي كه مرتب در تحليل ها مي آيد با گذشت زمان تغيير مي يابد. لومند مي افزايد: فعلا منابع روشن اشارات پربهايي در مورد احتمال وجود يك مركز مخفيانه مواد هسته اي داشته اند و شش ساختمان بر روي مراكز لويزان، شيان در تهران و حفاري عجيب زمين با عمق چند متري در برخي مناطق در مارس 2004 تخريب شده اند تا اثري از نمونه هاي مواد اورانيوم پيدا نشود
اين پرسش كه آيا در پشت تهران اسلام آباد قرار دارد، نوشته است: ماهي كه گذشت فرصتي بود براي انديشيدن به چند سئوال. نخستين پرسش طبيعت واقعي مناسبات هسته اي ايران و پاكستان است. پرسش دوم در مورد امكان تحويل اورانيوم غني شده به ايران توسط شبكه عبدالقديرخان در سال 2001 است. پرسش سوم پيرامون وجود اثرات اورانيوم غني شده در برخي از تاسيسات هسته اي ايران است. مدير امور استراتژيك كميسارياي انرژي اتمي ترز دیلیش در روزنامه لوموند با مطرح كردن اين پرسش كه آيا در پشت تهران اسلام آباد قرار دارد، نوشته است: ماهي كه گذشت فرصتي بود براي انديشيدن به چند سئوال. نخستين پرسش طبيعت واقعي مناسبات هسته اي ايران و پاكستان است. لوموند مي افزايد دليل عنوان شده از سوي آژانس بين المللي انرژي اتمي در گزارشش در سوم سپتامبر جلسه برگزارشده بين آژانس و كارشناسان پاكستاني است.
به نظر ترز دلپش سه پرسش مهم عنوان خواهد شد. پرسش نخست در مورد هديه اي است كه پاكستان در 1987 به ايران داد. از اين هديه كه توسط بازرسان آژانس بين المللي انرژي اتمي كشف شد، رسما اثري در دست نيست و تهران هم آن را اعلام نكرده است و آژانس نيز تنها يك كپي ناقص در دست دارد و ايران مدعي است نسخه اصلي آن را گم كرده است. نسخه ديگر اين مدرك بايد در پاكستان باشد. اگر هر دو نسخه گم شده اند، آژانس مي تواند به عبدالقديرخان مراجعه كند كه همچنان تحت نظر در پاكستان به سر مي برد. به نظر ترز دلپش باتوجه به مورد ليبي برخي كارشناسان مي پندارند كه چند طرح ساختن سلاح در اين هديه وجود داشته است. بر اساس وال استريت جورنال سرويس هاي اطلاعاتي غرب، اطلاعاتي در زمينه حمل اين سلاح ها نيز در دست دارند.
دیلیش مي افزايد: پرسش دوم در مورد امكان تحويل اورانيوم غني شده به ايران توسط شبكه عبدالقديرخان در سال 2001 است. اين خبر در نوامبر 2004 از سوي شوراي ملي مقاومت ايران شاخه سياسي گروه اپوزيسيون مجاهدين خلق عنوان شد. با توجه به اين كه افشاگري هاي اين جنبش به ويژه وجود تاسيسات مخفي نطنز و اراك كه در سال 2002 درست از آب درآمد، آژانس بين المللي انرژي اتمي وادار به يك بازرسي جدي از اين تاسيسات شده است.
پرسش سوم پيرامون وجود اثرات اورانيوم غني شده در برخي از تاسيسات هسته اي ايران است. ايران بعدها اقرار كرد كه اين اثرات بر روي دستگاه هاي واردشده از سوي پاكستان بوده است. برخي مي گويند نمي توان حتي ثابت كرد كه اين تركيبات از ايران نيامده اند. ترز دلپش همچنين مي نويسد: پرسش بزرگ اين است كه آيا توليد مخفيانه مواد هسته اي در ايران وجود دارد؟ پاسخ به چنين پرسشي كه مرتب در تحليل ها مي آيد با گذشت زمان تغيير مي يابد. لومند مي افزايد: فعلا منابع روشن اشارات پربهايي در مورد احتمال وجود يك مركز مخفيانه مواد هسته اي داشته اند و شش ساختمان بر روي مراكز لويزان، شيان در تهران و حفاري عجيب زمين با عمق چند متري در برخي مناطق در مارس 2004 تخريب شده اند تا اثري از نمونه هاي مواد اورانيوم پيدا نشود
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید