8 ماه است که دفتر موسیقی وزارت ارشاد، مدیر ندارد
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: اکنون هشت ماه است که مدیر دفتر موسیقی نداریم. بعد از آنکه محمدعلی خبری بعد از یک سال مدیریت در این دفتر، به قول برخی‌ها “برکنار” و به قول برخی دیگر “مستعفی” شد، علی ترابی شد سرپرست دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
به گزارش برنا، در همان ایام بود که حرف و حدیث‌های فراوانی درباره افراد درنظر گرفته شده در این سمت مطرح شد. علی مرادخانی و رضا مهدوی که اولی، 14 سال مدیریت این دفتر را در دولت‌های قبلی برعهده داشت و دومی هم سالیان سال مدیرکل دفتر موسیقی حوزه هنری بود، برای این سمت نامزد شدند. احتمال حضور علی مرادخانی از همان ابتدا به دلیل عدم همسویی او با مدیران ارشاد، بعید به نظر می‌رسید. اما رضا مهدوی تا مدت‌ها به عنوان مهم‌ترین گزینه این سمت مطرح بود. آدم‌های دیگری هم‌چون ابراهیم داروغه‌زاده مدیر سابق موسسه رسانه‌های تصویری، بابک رضایی مدیرعامل انجمن موسیقی ایران و یک آهنگ‌ساز جوان که مدتی در معاونت هنری، زیاد دیده می‌شد، برای مدیریت دفتر موسیقی مطرح شدند و بعد از یاد رفتند. علی ترابی سرپرست هشت ماهه دفتر موسیقی هم که پیش از این معاون دو مدیر قبلی بود نیز با اطمینان کامل از عدم مدیر شدن‌اش خبر داده بود.
در این گزارش همچنین آمده است: با این اوصاف، این شائبه در ذهن شکل می‌گیرد که مدیر دفتر موسیقی یک شخصیت صوری و غیرتاثیرگذار است و دستورات از جای دیگری صادر می‌شود. پس می‌توان نتیجه گرفت که اصولا مدیریت در عرصه موسیقی، جای دیگر و جدا از دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی انجام می‌شود. البته یک نتیجه دیگر هم شاید از این بحث بتوانیم بگیریم؛ مدیر دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یک سد راه برای انجام اتفاقات موسیقایی است.
نویسنده این گزارش خاطرنشان می‌کند: برگزاری کنسرت توسط بسیاری از هنرمندان تراز اول موسیقی کشور در خارج از کشور و عدم تمایل آن‌ها برای اجرا در داخل، تولید و انتشار آلبوم‌های متعدد موسیقی به‌خصوص در حوزه پاپ با محتوا و کیفیت نازل، احساس بی‌ثباتی توسط هنرمندان موسیقی در بازار کار و تولید، ورشکستگی بسیاری از موسسات تولیدکننده آثار موسیقایی، اوضاع نابهنجار آموزش موسیقی، نبود سالن مناسب برای اجرای موسیقی در سراسر کشور، برگزاری جشنواره‌های ضعیف و بی‌اثر موسیقی و نبود برنامه‌ریزی مشخص و مدون برای این برنامه‌ها؛ از جمله مشکلاتی است که هم‌چنان عرصه موسیقی ما به آن دچار است.
بر اساس این گزارش، دبیر جشنواره بین‌المللی فجر؛ آقای حسن ریاحی، نزدیک به یک ماه است که به این سمت منصوب شده، اما ما تا برگزاری این جشنواره تنها سه ماه فرصت داشته‌ایم. آیا این زمان اندک، برای برگزاری جشنواره‌ای که ادعای بین‌المللی‌شدن دارد، مناسب است؟ به سادگی، قابل پیش‌بینی است که چند گروه مشخص و تکراری داخلی به همراه چند گروه از کشورهای اطراف که سابقه نه‌چندان درخشانی در کارشان دارند، به حضور در این جشنواره دعوت خواهند شد و بدون آنکه اتفاق خاصی برای موسیقی ما بیفتد، با همراهی هزاران انتقاد و گلایه به پایان خواهد رسید و البته کک هیچ مدیری هم از این انتقادها و گلایه‌ها نخواهد گزید. اما به هر حال یک‌سری از دوستان سودهای خود را در خلال گرفتن بودجه‌های دولتی و برگزاری کنسرت‌های پاپ در بخش جنبی جشنواره، خواهند برد و …
به گزارش برنا، در همان ایام بود که حرف و حدیث‌های فراوانی درباره افراد درنظر گرفته شده در این سمت مطرح شد. علی مرادخانی و رضا مهدوی که اولی، 14 سال مدیریت این دفتر را در دولت‌های قبلی برعهده داشت و دومی هم سالیان سال مدیرکل دفتر موسیقی حوزه هنری بود، برای این سمت نامزد شدند. احتمال حضور علی مرادخانی از همان ابتدا به دلیل عدم همسویی او با مدیران ارشاد، بعید به نظر می‌رسید. اما رضا مهدوی تا مدت‌ها به عنوان مهم‌ترین گزینه این سمت مطرح بود. آدم‌های دیگری هم‌چون ابراهیم داروغه‌زاده مدیر سابق موسسه رسانه‌های تصویری، بابک رضایی مدیرعامل انجمن موسیقی ایران و یک آهنگ‌ساز جوان که مدتی در معاونت هنری، زیاد دیده می‌شد، برای مدیریت دفتر موسیقی مطرح شدند و بعد از یاد رفتند. علی ترابی سرپرست هشت ماهه دفتر موسیقی هم که پیش از این معاون دو مدیر قبلی بود نیز با اطمینان کامل از عدم مدیر شدن‌اش خبر داده بود.
در این گزارش همچنین آمده است: با این اوصاف، این شائبه در ذهن شکل می‌گیرد که مدیر دفتر موسیقی یک شخصیت صوری و غیرتاثیرگذار است و دستورات از جای دیگری صادر می‌شود. پس می‌توان نتیجه گرفت که اصولا مدیریت در عرصه موسیقی، جای دیگر و جدا از دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی انجام می‌شود. البته یک نتیجه دیگر هم شاید از این بحث بتوانیم بگیریم؛ مدیر دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یک سد راه برای انجام اتفاقات موسیقایی است.
نویسنده این گزارش خاطرنشان می‌کند: برگزاری کنسرت توسط بسیاری از هنرمندان تراز اول موسیقی کشور در خارج از کشور و عدم تمایل آن‌ها برای اجرا در داخل، تولید و انتشار آلبوم‌های متعدد موسیقی به‌خصوص در حوزه پاپ با محتوا و کیفیت نازل، احساس بی‌ثباتی توسط هنرمندان موسیقی در بازار کار و تولید، ورشکستگی بسیاری از موسسات تولیدکننده آثار موسیقایی، اوضاع نابهنجار آموزش موسیقی، نبود سالن مناسب برای اجرای موسیقی در سراسر کشور، برگزاری جشنواره‌های ضعیف و بی‌اثر موسیقی و نبود برنامه‌ریزی مشخص و مدون برای این برنامه‌ها؛ از جمله مشکلاتی است که هم‌چنان عرصه موسیقی ما به آن دچار است.
بر اساس این گزارش، دبیر جشنواره بین‌المللی فجر؛ آقای حسن ریاحی، نزدیک به یک ماه است که به این سمت منصوب شده، اما ما تا برگزاری این جشنواره تنها سه ماه فرصت داشته‌ایم. آیا این زمان اندک، برای برگزاری جشنواره‌ای که ادعای بین‌المللی‌شدن دارد، مناسب است؟ به سادگی، قابل پیش‌بینی است که چند گروه مشخص و تکراری داخلی به همراه چند گروه از کشورهای اطراف که سابقه نه‌چندان درخشانی در کارشان دارند، به حضور در این جشنواره دعوت خواهند شد و بدون آنکه اتفاق خاصی برای موسیقی ما بیفتد، با همراهی هزاران انتقاد و گلایه به پایان خواهد رسید و البته کک هیچ مدیری هم از این انتقادها و گلایه‌ها نخواهد گزید. اما به هر حال یک‌سری از دوستان سودهای خود را در خلال گرفتن بودجه‌های دولتی و برگزاری کنسرت‌های پاپ در بخش جنبی جشنواره، خواهند برد و …
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید