تاملی بر دو تجربه رییس جمهور احمدی نژاد
آفتاب‌‌نیوز : 
تجربه های بالا در دو سطح قابل مطالعه است: نخست اینکه اتفاق های بالا ریشه در واکنش گرایش های مطالبه جو از سهم کیک قدرت در قوه مجریه دارد و دوم، فرایندی که می کوشد از تمرکز اراده در یک قوه جلوگیری کرده و به طریقی بر تکثر کانون های قدرت و به تبع افزایش نهادی های تصمیم ساز تاکید می کند.
بدیهی است سطح نخست می تواند پیامدی مملو از رقابت و چانه زنی ها را سبب شود که بیشترین حجم از توان رییس جمهور و اطرافیانش را در تعامل با طرف های مطالبه گر مستهلک کند. تجربه این وضع در دولت های گذشته منجر به کنش و واکنش هایی شد که اجرای برنامه های دولت را در بسیاری مواقع دچار بلاتکلیفی کرد.
اما رویکرد جاری در سطح دوم از این مطالعه یعنی اصرار به تکثرگرایی در کانون های تصمیم گیری، اگر چه قادر است هزینه زا باشد، ولی در نفس خود تصویری از دمکراتیک شدن نهاد قدرت بروز می دهد. توزیع اراده ها در مجموعه قوای کشور از یکسو به الزام تعامل متقابل و نقدپذیری همه کانون های قدرت می انجامد و از سوی دیگر تعالی تصمیم ها در عبور از بستر مشارکت جویی و مشارکت پذیری را سبب می شود.
رای موافق 8 نفر از 15 عضو شورای شهر تهران به شهردار جدید از آن رو حائز تامل است که ترکیب اعضای موافق عمدتا از صمیمی ترین یاران رییس جمهور احمدی نژاد طی ماههای گذشته بوده اند. بدیهی است تصور عمومی به همسویی اعضای یاد شده با دیدگاه های رییس جمهور باشد، اما روند انتخاب شهردار جدید تهران و نیز نوع تعامل مجلس با وزیران پیشنهادی رییس جمهور نشان داد که صمیمیت ها الزاما به معنی هم رایی بکامل نیست، بلکه عوامل دیگری هم در این باره موثر است.
خوش بینانه ترین باور آن است که از چند گانگی نظرات استقبال و بر نهادینه شدن این روند اصرار کرد. اما چنانچه تفاوت های رفتاری به سطح مطالبه گری ها از سهم قدرت مربوط باشد، آنگاه باید چشم انتظار وقایع دیگر در آینده ای نزدیک بود.
تاکنون رییس جمهور احمدی نژاد کوشیده است تجربه های یاد شده را در سطح دوم این نوشتار تفسیر و تحلیل کند.
تجربه های بالا در دو سطح قابل مطالعه است: نخست اینکه اتفاق های بالا ریشه در واکنش گرایش های مطالبه جو از سهم کیک قدرت در قوه مجریه دارد و دوم، فرایندی که می کوشد از تمرکز اراده در یک قوه جلوگیری کرده و به طریقی بر تکثر کانون های قدرت و به تبع افزایش نهادی های تصمیم ساز تاکید می کند. بدیهی است سطح نخست می تواند پیامدی مملو از رقابت و چانه زنی ها را سبب شود که بیشترین حجم از توان رییس جمهور و اطرافیانش را در تعامل با طرف های مطالبه گر مستهلک کند. تجربه این وضع در دولت های گذشته منجر به کنش و واکنش هایی شد که اجرای برنامه های دولت را در بسیاری مواقع دچار بلاتکلیفی کرد.
اما رویکرد جاری در سطح دوم از این مطالعه یعنی اصرار به تکثرگرایی در کانون های تصمیم گیری، اگر چه قادر است هزینه زا باشد، ولی در نفس خود تصویری از دمکراتیک شدن نهاد قدرت بروز می دهد. توزیع اراده ها در مجموعه قوای کشور از یکسو به الزام تعامل متقابل و نقدپذیری همه کانون های قدرت می انجامد و از سوی دیگر تعالی تصمیم ها در عبور از بستر مشارکت جویی و مشارکت پذیری را سبب می شود.
رای موافق 8 نفر از 15 عضو شورای شهر تهران به شهردار جدید از آن رو حائز تامل است که ترکیب اعضای موافق عمدتا از صمیمی ترین یاران رییس جمهور احمدی نژاد طی ماههای گذشته بوده اند. بدیهی است تصور عمومی به همسویی اعضای یاد شده با دیدگاه های رییس جمهور باشد، اما روند انتخاب شهردار جدید تهران و نیز نوع تعامل مجلس با وزیران پیشنهادی رییس جمهور نشان داد که صمیمیت ها الزاما به معنی هم رایی بکامل نیست، بلکه عوامل دیگری هم در این باره موثر است.
خوش بینانه ترین باور آن است که از چند گانگی نظرات استقبال و بر نهادینه شدن این روند اصرار کرد. اما چنانچه تفاوت های رفتاری به سطح مطالبه گری ها از سهم قدرت مربوط باشد، آنگاه باید چشم انتظار وقایع دیگر در آینده ای نزدیک بود.
تاکنون رییس جمهور احمدی نژاد کوشیده است تجربه های یاد شده را در سطح دوم این نوشتار تفسیر و تحلیل کند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید