هاشمی: مناظره با شیوه غلط عامل انحراف و خصومت است
آفتاب: رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام در بخشهایی از پاسخ به نامه مجله حوزه قم ضمن بیان آداب مناظره اسلامی و شرایط اجرا و نتایج حاصل از آن در ایجاد وحدت و الفت بیشتر اجتماعی به مخاطرات ناشی از شیوه غلط آن پرداخت و گفت: «اگر مناظره‌ها با هدف، شیوه و شرایط صحیح انجام نشود می‌تواند عامل تفرقه، نزاع و خصومت و انحراف شود و هدف دعوت یا دفاع را تأمین نکند و دو مورد از مهمترین ارکان خود را که حکمت و موعظه حسنه است، نخواهد داشت».
به گزارش آفتاب، متن کامل بخش آداب مناظره، در پاسخ آیت الله هاشمی به مجله حوزه قم به شرح زیر است:
آداب گفت‌وگو: جدال احسن
قرآن کریم صریحاً از پیغمبر(ص) و مسلمانان خواسته که در دعوت دیگران و دفاع از حق و مباحثه با اربابان ادیان دیگر مجادله احسن را انتخاب کنند.
کلمه «احسن» همه شرط‌های گفت‌وگوی موفق و خوب را در بردارد و نیز خالی بودن مذاکره از موارد نادرست را که مانع پذیرش حقیقت می‌شود، می‌خواهد. در آیات و روایات و کلمات بزرگان و تجربه گفت‌وگوها، مجموعه‌ای از شرایط و موانع موجود است که نویسنده این مقاله درصدد استقراء و احصای آنها نیست و فقط به چند نکته مهم که خود قرآن اشاره دارد، بسنده می‌کنم.
۱- مفهوم جامع احسن می‌تواند شامل لحن سخن، الفاظ، آهنگ صدا، حرکات دست و پا و ژست‌ها باشد.
۲- محتوای کلام: عالمانه‌بودن، حق بودن، استحکام استدلال «ادع الی سبیل ربّک بالحکمه و الموعظه الحسنه و جادلهم»[1]
3- عقیده و فکر و نیت صادقانه و برای حق و حقیقت و نه سلطه طلبی و کسب پیروزی ظاهری و کسب شهرت و برخورداری از عمل صالح و خالی بودن از تعصب‌های شخصی و تکیه بر مشترکات بر حق.
۴- برخورداری از صبر، بردباری، تحمل و آشنایی به روانشناسی و ملاحظه حال طرف.
۵- توجه به ابعاد عاطفی که در کنار حکمت آمده، (موعظه حسنه).
۶- آشنایی به فنون محاوره‌های موفق که امروز رشته‌ای از رشته‌های دقیق مراکز علمی است. قرآن نتیجه مجادله احسن را تبدیل دشمن به دوست و رفع اختلاف و کدورت معرفی می‌کند.
و اینک متن چند آیه:
- ادع الی سبیل ربک بالحکمه و الموعظه الحسنه و جادلهم بالتی هی احسن[۲]
- ولا تجادلوا اهل الکتاب الابالتی هی احسن الاّ الذین ظلموا منهم[۳]
می‌بینیم که در طرف هم شرط‌هایی است، منجمله ظالم نبودن که تفسیر به عناد در مقابل حق شده که در سه آیه بعد (۴۹) می‌فرماید: «وما یجحد بآیاتنا الّا الظالمون»
در مورد اهمیت تکیه بر مشترکات در همان آیه ۴۶ می‌فرماید: «وقولوا آمنّا بالذی انزل الینا و انزل الیکم و الهنا و الهکم واحد»
در مورد نقش صبر و سعه صدر در حسن گفت‌وگو پس از آیه ۱۲۶ نحل در دو آیه پشت سرهم تأکید بر صبوری دارد«ولئن صبرتم لهو خیر للصابرین و اصبر و ماصبرک الابالله ( آیات ۱۲۷ و ۱۲۸)
و نیز در سه آیه ۳۳، ۳۴ و ۳۵ سوره فصّلت که هم دعوت و هم دفاع در راه خدا را مطرح می‌کند، صبر را مقوم و مکمل کار می‌داند. در این سه آیه یک اصل مهم دیگر برای متصدی دعوت و گفت‌وگو هم مطرح شده و آن صلاحیت نفسانی و عملی است:
و من احسن قولا ممّن دعا الی الله و عمل صالحا و قال اننی من المسلمین ولا تستوی الحسنه و لا السیئه ادفع بالّتی هی احسن فاذاالذی بینک و بینه عداوة کانه ولی حمیم ما یلقیها الاّالّذین صبروا و ما یلقیهٰا الّا ذوخظ عظیم
می‌بینید که خداوند نتیجه دعوت و دفاع را که روح مجادله در راه حق است، مشروط به صلاحیت داعی و مدافع و نیز داشتن هدف الهی آنچنان جدی می‌بیند که می‌فرماید دشمن تبدیل به دوست صمیمی (ولی حمیم) می‌شود.
جالب است که مفسران «ذوحظ عظیم» را به صلاحیت فاعلی تفسیر کرده‌اند که شرط مهم مذاکره کننده موفق است که باید دارای صفات عالی انسان مبلغ راه حق باشد.
با این بحث فشرده درباره گفت‌وگوی هدف‌دار می‌توانیم نتیجه بگیریم که امروز راه کشف حق و دعوت به حق از طریق گفت‌وگوی خوب بدست می‌آید که شامل: مذاکره، مباحثه، میزگرد، مجادله، احتجاج و علوم مقارن، منجمله فقه، کلام، پرسش و پاسخ است.
اگر آزاداندیشی و روشنفکری دینی سرمایه همه اطراف مذاکره باشد و شروط لازم بر فضای بحث حاکم باشد، می‌توان امیدوار بود که بسیاری از مشکلات حل گردد و بسیاری از ابهام‌ها برطرف شود و بسیاری از خصومت‌ها تبدیل به دوستی گردد و در نتیجه راه خدا که همان حقیقت و راه حق است، آشکار شود. ولی مطمئناً تعصب، لجاجت و یکدندگی مانع این همه دستاوردهای ارزنده است.
در اینجا تذکر یک نکته ضروری است که اگر مناظره‌ها با هدف، شیوه و شرایط صحیح انجام نشود، می‌تواند عامل تفرقه، نزاع و خصومت و انحراف شود و هدف دعوت یا دفاع را تأمین نکند و دو مورد از مهمترین ارکان خود را که حکمت و موعظه حسنه است، نخواهد داشت.
۱- سوره مبارکه نحل، آیه شریفه ۱۲۵
۲- همان
۳- سوره مبارکه عنکبوت، آیه شریفه ۴۶
