ضرورت پالایش در ادبیات سیاسی
علیرضا خامسیان
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب- علیرضا خامسیان(روزنامه اعتماد): طی چند روز اخیر به دلیل برخی اظهارات در ارتباط با نحوه مشارکت سیاسی اصلاح‌طلبان و به تبع آن واکنش‌ها به این سخنان، شاهد اظهاراتی در ارتباط با موضع‌گیری برخی چهره‌های سیاسی اصلاح‌طلب بودیم. نگارنده قصد داوری در مناقشه اخیر ندارد چه آنکه قانون اساسی و نظر صریح رهبر فقید انقلاب تداوم اینگونه مجادلات سیاسی را بی‌اساس می‌کند.
اما در این بین تنزل سطح ادبیات سیاسی و استفاده از واژگانی تند زنگ خطری برای جامعه ما به صدا درآورده که باید نسبت به آن هوشیار بود. استفاده از ادبیاتی همچون «تفاله‌های نفاق» و نظایر آن برای یک شخصیت سیاسی مطمئنا نمی‌تواند در راستای تعمیق اخلاق در جامعه باشد بلکه برعکس، سیر قهقرایی را در این زمینه طی می‌کند.
در زمان اصلاحات نامه‌نگارهای دبیرکل احزاب مشارکت و موتلفه با یکدیگر که نقدهای جدی هم به سیاست‌های هم داشتند فضایی را فراهم کرد که گفت‌وگو و مفاهمه جایگزین تخاصم و کینه‌ورزی را گرفت قاعدتا تداوم چنین فضایی می‌توانست جلوی برخی ناهنجاری‌های سیاسی را بگیرد، متاسفانه بهره‌گیری از واژگانی که در خوشبینانه‌ترین حالت نوعی «فحش» محسوب می‌شود سکه رایج فضای سیاسی فعلی کشور شده است.
مخالفت‌ورزی با سخنان یک شخصیت سیاسی لزوما بدین معنا نیست که حتما باید آن فرد را بمباران خشونت کلامی کرد، اگر فعالان سیاسی و مقامات مسئول نتوانند در سخنان خود از نقد اصولی و روشمند بهره‌برند و برای اینکه مخالفت خود را با سخنان یک شخصیت سیاسی نشان بدهند از ادبیاتی استفاده کنند که ترویج بی‌اخلاقی سیاسی است، حداقل باید از اظهارنظر خودداری کنند.
به نظر می‌رسد باید در ادبیاتی که برخی شخصیت‌های سیاسی و مقامات مسئول به‌کار می‌برند پالایش اساسی صورت گیرد تا بیش از این فضای روانی جامعه به دلیل استفاده از ادبیاتی که خشونت در آن حکمفرماست، متلاطم نشود.
آفتاب- علیرضا خامسیان(روزنامه اعتماد): طی چند روز اخیر به دلیل برخی اظهارات در ارتباط با نحوه مشارکت سیاسی اصلاح‌طلبان و به تبع آن واکنش‌ها به این سخنان، شاهد اظهاراتی در ارتباط با موضع‌گیری برخی چهره‌های سیاسی اصلاح‌طلب بودیم. نگارنده قصد داوری در مناقشه اخیر ندارد چه آنکه قانون اساسی و نظر صریح رهبر فقید انقلاب تداوم اینگونه مجادلات سیاسی را بی‌اساس می‌کند. اما در این بین تنزل سطح ادبیات سیاسی و استفاده از واژگانی تند زنگ خطری برای جامعه ما به صدا درآورده که باید نسبت به آن هوشیار بود. استفاده از ادبیاتی همچون «تفاله‌های نفاق» و نظایر آن برای یک شخصیت سیاسی مطمئنا نمی‌تواند در راستای تعمیق اخلاق در جامعه باشد بلکه برعکس، سیر قهقرایی را در این زمینه طی می‌کند.
در زمان اصلاحات نامه‌نگارهای دبیرکل احزاب مشارکت و موتلفه با یکدیگر که نقدهای جدی هم به سیاست‌های هم داشتند فضایی را فراهم کرد که گفت‌وگو و مفاهمه جایگزین تخاصم و کینه‌ورزی را گرفت قاعدتا تداوم چنین فضایی می‌توانست جلوی برخی ناهنجاری‌های سیاسی را بگیرد، متاسفانه بهره‌گیری از واژگانی که در خوشبینانه‌ترین حالت نوعی «فحش» محسوب می‌شود سکه رایج فضای سیاسی فعلی کشور شده است.
مخالفت‌ورزی با سخنان یک شخصیت سیاسی لزوما بدین معنا نیست که حتما باید آن فرد را بمباران خشونت کلامی کرد، اگر فعالان سیاسی و مقامات مسئول نتوانند در سخنان خود از نقد اصولی و روشمند بهره‌برند و برای اینکه مخالفت خود را با سخنان یک شخصیت سیاسی نشان بدهند از ادبیاتی استفاده کنند که ترویج بی‌اخلاقی سیاسی است، حداقل باید از اظهارنظر خودداری کنند.
به نظر می‌رسد باید در ادبیاتی که برخی شخصیت‌های سیاسی و مقامات مسئول به‌کار می‌برند پالایش اساسی صورت گیرد تا بیش از این فضای روانی جامعه به دلیل استفاده از ادبیاتی که خشونت در آن حکمفرماست، متلاطم نشود.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید