آفتابنیوز : 
دكتر پرويز ورجاوند, وزير فرهنگ دولت موقت و استاد دانشگاه در رشته باستانشناسي، در خصوص آبگيري سد سيوند و غرقاب شدن منطقه تاريخي و با ارزش تنگ بلاغي با بيان اين مطلب, گفت: مساله سد سيوند و آنچه كه باعث شده در جامعه يك اتحاد و موضعگيري در اين خصوص به وجود آيد، فقط به سد سيوند ختم نميشود؛ بلكه در مورد تمامي سدهايي كه در ايران در حال ساخت است و نيز در مورد تمام پروژههاي كلان عمراني، ما به شكلي مشابه، با سد سيوند مواجه هستيم.
وي، در ادامه افزود: تمام اين زمينها براساس يك شناخت كلي كه ما از سراسر ايران زمين داريم ميتوانند مناطقي باشند كه در آنجا آثاري از دوران پيش از تاريخ ايران و دوران تاريخي به بعد وجود داشته باشد كه در شرايط موجود از چشم افراد عادي مخفي است؛ ولي از ديد كارشناسان باستانشناسي، با بررسي در اين مناطق قادر بر اين خواهند بود جاي پاي تمدنهاي قديمي را در طول چندين هزار سال در اين مناطق رديابي كنند.
وزير فرهنگ دولت موقت، تصريح كرد: درياچه سد سيوند، در بستر يك درهاي شكل خواهد گرفت كه در اين دره از 6 هزار سال پيش استقرارهاي دورانهاي مختلف صورت گرفته كه به صورت تپهها و روستاهاي نخستين ميتوان نشانههايي از اين استقرارهاي كهن را به وضوح مشاهده كرد.
ورجاوند, گفت: همچنين در دره بلاغي, مسير راه كهن باستاني دوره هخامنشي كه از شوش به تخت جمشيد متصل ميشده، قرار دارد و به اين اعتبار تمام باستانشناسي تمدنها و فرهنگهاي گذشته ايران اهميت دارد به ويژه در رابطه با منطقههايي كه در طول يك دوران گسترده به صورت يك جريان متوالي، آن مناطق به لحاظ شرايط زيست محيطي خاص مورد بهرهبرداري قرار گرفتند و اگر بتوانند يك بررسي جامع را در چنين بستري انجام دهند، به مقدار فراوان به پاسخهايي دست خواهند يافت كه ميتواند پيوند تاريخي اين منطقه و حضور فرهنگها و تمدنهايي كه در گامهاي مختلف با ويژگيهاي خاص موجبات رشد بخشيدن به تمدن استقرار در ايران را طي كردند، مورد بازشناسي قرار دهند.
استاد دانشگاه در رشته باستانشناسي، تاكيدكرد: با زير آب رفتن تنگ بلاغي, تمامي اين آگاهيهاي بسيار با ارزشي را كه ميتوان به دست آورد، از دسترس باستانشناسان براي هميشه بيرون خواهد رفت.
اين باستانشناس، اظهارداشت: از ساليان گذشته تلاش بر اين بوده كه تمام پروژههاي عمراني در مرحله بررسي و انتخاب مكان, همگام با هياتهاي باستانشناسي صورت گيرد و تمام مدت، باستانشناسان گسترهاي كه براي احداث سد در نظر گرفته شده، منطقه را مورد مطالعه قرار دهند كه با برخورد به آثار تاريخي بتوانند موجبات جابهجايي اين مكان را با همكاري متخصصان سدساز فراهم كنند و اگر در موردي تمامي مسائل فني به جايي رسيد كه جز اين محل نميتوان از جاي ديگري را براي اجراي اين پروژه كلان از آن بهره گرفت، فرصت لازم براي كاووش و مستندسازي آثار به باستانشناسان داده شود.
ورجاوند, در ادامه اظهارداشت: حاكميت و واحدهاي مختلفي كه كارهاي عمراني انجام ميدهند؛ هنوز براي ميراث فرهنگي ايران ارزش قائل نيستند. اين رودررويي نامعقول هميشه ميان دستگاههايي كه كار عمراني انجام ميدهند و علاقهمندان به پاسداري از ميراث فرهنگي وجود داشته است.
وي، تاكيد كرد: سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري ايران، به شدت ضعيف و ناتوان است و از نظر پاسداري از چيزي كه در اختيارش هست دور نگه داشته شده و هيچگاه قادر نبوده كه با حضور شخصيتهاي توانمندي كه مورد قبول جامعه است، از ميراث فرهنگي كشور پاسداري كند.
وي افزود: امروز ما قوانين و كنوانسيونهايي داريم كه به شدت در اين كنوانسيونها تجاوز به مكانها و آثار فرهنگها و سرزمينها در زمان جنگ ديده شده و به شدت جامعه بينالمللي با كساني كه در زمان جنگ به اين آثار لطمه بزنند، برخورد ميكند.
ورجاوند، با اظهار تاسف از وضعيت موجود در خصوص حفاظت از ميراث فرهنگي ايران, گفت: براي اين كه آثار و ميراث سرزمين خودمان را از چنگ تجاوزگريهاي دستگاههاي نا به خرد عمراني و اجرايي كشور نجات دهيم، بايد دست به دامن سازمانهاي جهاني شويم.
وي، تاكيد كرد: ممانعت از آبگيري سد سيوند يك حركت گسترده ملي را طلب ميكند و يك مانور هوشيارانه از NGO ها در مكان سد سيوند ميتواند اين هشدار را به حاكميت بدهد كه اگر زمان لازم را به منظور مطالعه و كاووش در اختيار باستانشناسان قرار ندهد، سازمان ميراث فرهنگي و وزارت نيرو با موضعگيري شديد مردم مواجه خواهند شد.
ورجاوند، در خصوص اعلام دولت از طريق تلويزيون كه مقبره كوروش زير آب نخواهد رفت و منحرف كردن اذهان عمومي، اظهار داشت: براي جامعه ايران ارزشهاي والاي تاريخي و فرهنگي مورد تجزيه و تحليل قرار نگرفته و دستگاهي مثل تلويزيون كه برنامههاي باطل زيادي را در اختيار جامعه ميگذارد، هنوز نتوانسته در يك مجموعه گستردهاي از برنامهها نشان دهد كه كاووش در يك مكان با قدمتي بيش از تاريخ و دوران داخلي چه نكات ناشناختهاي را بر ملا ميكند كه گاه يك جايگاه پيش از تاريخ ارزشي بسيار بالاتر از يك بناي عظيم دوران تاريخي دارد.