آفتابنیوز : آفتاب: مجری برنامههای سحرگاهی سیما به نقد برنامههای معارفی سیما پرداخت.
فرزاد جمشیدی گفت: علیرغم اینکه نقاط قوت زیادی داریم، اما هنوز نتوانستیم به حد ایدهآل برسیم؛ حد ایدهآل این است که هر برنامهسازی بداند گفتن از ماه خد، از قرآن، پیامبر(ص) و اولاد او توفیق بزرگی است و به چشم یک فریضه به آن نگاه کنند نه یک شغل.
جمشیدی اظهار کرد: مردم برنامههای معارفی را دوست دارند، چون با دلشان سر و کار دارد و هیچکس آنها را مجبور به دیدن این
برنامهها نمیکند و خودشان انتخاب میکنند؛ برنامهسازان باید به محتوا در برنامههای معارفی به همراه فرم، بیشتر توجه کنند.
وی در پاسخ به پرسش ایسنا مبنی بر اینکه پیشنهادش برای جذاب شدن برنامههای معارفی چیست؟، اظهار کرد: برنامهسازان باید از رأی و نظر مردم در طی سال غافل نباشند؛ متاسفانه برنامهها لهجه پایتختی پیدا کردهاند ما در حوزههای برنامهسازی بهویژه در شبکههای فراگیر، از یک برنامه خوبی که بتواند در سطح ملی حرف بزند غافل هستیم.
این مجری برنامههای معارفی ماه رمضان اضافه کرد: برنامهسازان معارفی باید برنامهسازی در حوزه کلان ملی را در نظر بگیرند؛ حوزه معارفی رنگین کمانی از جهان اسلام است که میتواند مسائل روز جامعه را دربرگیرد؛ بهروز بودن برای یک برنامه معارفی مثل نفس کشیدن است.
وی در پایان نیز خاطرنشان کرد: در ساخت برنامههای معارفی ایرادی ندارد که ما از جذابیتهای بصری هم استفاده کنیم و اصلاً قبیح نیست؛ مردم نیز باید خودشان را در یک برنامه معارفی ببینند. برنامه معارفی خیابان یکطرفه نیست.
جمشیدی همچنین درباره تاکید تلویزیون بر ساخت «نود» دینی، معتقد است: پاسخ به شبهات، کار رسانه ملی نیست و نود دینی به اعتقادات مردم صدمه میزند.
وی افزود: امکان دارد موضوعی مورد سوال جمع کوچکی باشد، ما آن سوال را مطرح کنیم و به آن جمع کوچک هم پاسخ دهیم، ولی برای جمع بزرگ مجدداً سوال ایجاد میکنیم؛ همچنین معنویات موضوعی است که هر فردی باید از راه دل خودش به خدا برسد. این مجری ادامه داد: اگر مردم در بحثهای دینی دچار چالش جدی شوند، باید تبلیغ کنیم، مبنی بر اینکه علمایی هستند که مردم میتوانند به آنها مراجعه کنند و سوالهای شرعی خودشان را از طریق ایمیل ارسال کنند.
جمشیدی درباره برنامههای معارفی چالشی، نیز عنوان کرد: عرصه معارف، عرصه جنگ و منازعه نیست؛ عرصه صلح است؛ باید خوبیهایش را به مردم معرفی کنیم و مردم را متوجه اصل دین کنیم در این صورت جایی برای تنازع باقی نمیماند.