پیش‌فروش نفت با سود ۱۰%؛ سپرده بانکی: ۱۴.۵% / آیا پای دلار ۱۵۰۰ تومانی در میان است؟
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: گمانه‌زنی درخصوص بازدهی طرح فروش اوراق سلف نفتی
وزارت نفت روز گذشته از آغاز زودهنگام اجرای طرحی برای پیش‌فروش چهارساله نفت به عموم سرمایه‌گذاران خبر داد. این طرح بلافاصله با حمایت مسئولان بورس مواجه شد. به طوری که برخی از آنها ضمن تاکید بر بررسی‌ها و مطالعات صورت گرفته درخصوص طرح انتشار اوراق سلف نفتی، سودآوری و موفقیت اجرای آن را از هم اینک به مردم نوید دادند.
اما آیا واقعاً سرمایه‌گذاری در این طرح بازده اقتصادی بالایی خواهد داشت؟
رستم قاسمی، وزیر نفت روزگذشته درخصوص جزییات این طرح گفته بود:" چنانچه در زمان سررسید چهارساله قیمت هر بشکه نفت از ۱۴۰ دلار پایین‌تر بود دارنده حواله حق اختیار فروش به ۱۴۰ دلار به شرکت ملی نفت ایران خواهد داشت و چنانچه در سررسید، قیمت هر بشکه نفت از ۱۶۰ دلار بالا‌تر بود شرکت ملی نفت ایران حق اختیار خرید به ۱۶۰ دلار از دارنده حواله خواهد داشت."
وزیر نفت خاطرنشان کرده بود: "در صورتیکه در سررسید قیمت هر بشکه نفت بین ۱۴۰ تا ۱۶۰ دلار باشد خریداران می‌توانند تسویه نقدی یا مطابق شرایط شرکت ملی نفت ایران تسویه فیزیکی نمایند."
قاسمی تصریح کرده بود: "این روش، امروزه بهترین شیوه سرمایه گذاری بدون ریسک است که با حداقل خرید ۱۰ بشکه نفت خام می‌توان سرمایه گذاری کرد و از ارزش افزوده و بازگشت سرمایه خوبی برخوردار بود."
حال فرض کنید فردی تصمیم بگیرد، ۱۰ بشکه نفت را به قیمت روز که طی هفته اخیر برای نفت ایران ۱۱۴ دلار بوده است، خریداری کند. پس باید یکهزار و ۱۴۰ دلار پول بپردازد. چهار سال بعد هم در خوشبینانه ترین حالتی که وزیر نفت تصویر کرده، اوراق این ۱۰ بشکه را ۱۶۰ دلار بفروشد. از این معامله ۴۶۰ دلار معادل ۴۰ درصد سود خواهد کرد. یعنی به طور متوسط سالانه ۱۰ درصد. این درحالی است که نرخ مصوب بانک مرکزی برای سپرده گذاری چهارساله در بانک ها ۱۴٫۵ درصد است. آن هم بدون ریسک و نگرانی از این که آیا قیمت نفت تا ۱۶۰ دلار بالا می رود یا نه. چون در غیر اینصورت نرخ سود سالانه سرمایه گذاری در اوراق سلف نفتی به کمتر از ۱۰ درصد خواهد رسید.
حال اگر وزارت نفت بخواهد بنابر سود پرداختی بانک مرکزی، درصد سود این اوراق را تا ۱۴٫۵ درصد افزایش دهد باید سقف خرید و تسویه اوراق را بر مبنای نفت ۱۸۰ دلاری قرار دهد. اما آیا نفت تا چهار سال بعد ۱۸۰ دلاری می شود؟
البته این طرح در یک حالت می تواند برای سرمایه گذاران سودآور باشد. آنهم در صورتی که برنامه دولت برای چهار سال آینده، ادامه رشد قیمت دلار و تضعیف ارزش پول ملی باشد. تا خریداران بتوانند با محاسبه رشد ارزش دلار، کسری سود خود را جبران کنند. یعنی اگر دلار بیش از ۱۰ درصد دیگر گران تر شود و در برابر یکهزار و ۵۰۰ تومان معامله شود، آن گاه آرام آرام سود سرمایه‌گذاری در اوراق سلف نفتی قابل اعتنا خواهد شد.
والا در شرایطی وزارت نفت در تلاش است تا با پیش فروش نفت به مردم، سرمایه ارزان مورد نیاز پروژه‌های خود را با پرداخت سود سالانه ۱۰ درصدی تامین کند که ماحصل سپرده گذاری در یک موسسه مالی و اعتباری یک و نیم برابر شدن پول سپرده گذار پس از ۴ سال است.
به زبانی ساده‌تر، برای خرید هربرگ اوراق سلف نفتی که پیش فروش حداقل ۱۰ بشکه نفت خام است و احتساب رقم ۱۱۴ دلار برای هر بشکه نفت ایران در شرایط فعلی باید حدود ۱٬۵۰۰٬۰۰۰ تومان پرداخت کرد که پس از ۴ سال با پرداخت ۴۰ درصد سود این مبلغ به ۲٬۱۰۰٬۰۰۰ تومان افزایش خواهد یافت.
درحالی که اگر سرمایه گذاری همین مبلغ را در موسسات مالی و اعتباری سپرده کند در زمان سررسید چهارساله می‌تواند با سود بیش از ۱۰۱ درصد حدود ۳٬۲۰۰٬۰۰۰ تومان برداشت کند که حدود ۱٬۱۰۰٬۰۰۰ تومان بیشتر از رقمی است که شرکت ملی نفت بابت خرید هر برگ اوراق سلف نفتی می‌پردازد.
گذشته از این بازار ارز که طی ۷ ماه گذشته ۲۰ درصد سود داشته و بازار سکه نیز که طی این مدت ۵۰ درصد سود نشان داده، رقبای سرسختی هستند که اوراق سلف نفتی را به چالش می‌طلبند. حتی بازار سهام تهران نیز با وجود رکود این روزهای خود، همچنان بازده متوسط بیش از ۱۰ درصد را در ۷ ماهه نخست امسال تجربه کرده است.
درعین حال وزیرنفت در شرایطی از این طرح ویژه خبر می‌دهد که قصد دارد، اوراق مشارکت نفت را در همان زمان با نرخ سود ۱۷درصد عرضه کند. در چنین شرایطی این سوال ایجاد می‌شود که وزارت نفت با چه توجیه اقتصادی عرضه اوراق سلفی نفت را به مردم پیشنهاد داده است و درعین حال عرضه این اوراق سلفی را با اوراق مشارکت نفت با سود ۱۷درصد همزمان کرده است؟ آیا خیال وزارت نفت از دلار یکهزار و ۵۰۰ تومانی راحت شده است؟
وزارت نفت روز گذشته از آغاز زودهنگام اجرای طرحی برای پیش‌فروش چهارساله نفت به عموم سرمایه‌گذاران خبر داد. این طرح بلافاصله با حمایت مسئولان بورس مواجه شد. به طوری که برخی از آنها ضمن تاکید بر بررسی‌ها و مطالعات صورت گرفته درخصوص طرح انتشار اوراق سلف نفتی، سودآوری و موفقیت اجرای آن را از هم اینک به مردم نوید دادند.
اما آیا واقعاً سرمایه‌گذاری در این طرح بازده اقتصادی بالایی خواهد داشت؟
رستم قاسمی، وزیر نفت روزگذشته درخصوص جزییات این طرح گفته بود:" چنانچه در زمان سررسید چهارساله قیمت هر بشکه نفت از ۱۴۰ دلار پایین‌تر بود دارنده حواله حق اختیار فروش به ۱۴۰ دلار به شرکت ملی نفت ایران خواهد داشت و چنانچه در سررسید، قیمت هر بشکه نفت از ۱۶۰ دلار بالا‌تر بود شرکت ملی نفت ایران حق اختیار خرید به ۱۶۰ دلار از دارنده حواله خواهد داشت."
وزیر نفت خاطرنشان کرده بود: "در صورتیکه در سررسید قیمت هر بشکه نفت بین ۱۴۰ تا ۱۶۰ دلار باشد خریداران می‌توانند تسویه نقدی یا مطابق شرایط شرکت ملی نفت ایران تسویه فیزیکی نمایند."
قاسمی تصریح کرده بود: "این روش، امروزه بهترین شیوه سرمایه گذاری بدون ریسک است که با حداقل خرید ۱۰ بشکه نفت خام می‌توان سرمایه گذاری کرد و از ارزش افزوده و بازگشت سرمایه خوبی برخوردار بود."
حال فرض کنید فردی تصمیم بگیرد، ۱۰ بشکه نفت را به قیمت روز که طی هفته اخیر برای نفت ایران ۱۱۴ دلار بوده است، خریداری کند. پس باید یکهزار و ۱۴۰ دلار پول بپردازد. چهار سال بعد هم در خوشبینانه ترین حالتی که وزیر نفت تصویر کرده، اوراق این ۱۰ بشکه را ۱۶۰ دلار بفروشد. از این معامله ۴۶۰ دلار معادل ۴۰ درصد سود خواهد کرد. یعنی به طور متوسط سالانه ۱۰ درصد. این درحالی است که نرخ مصوب بانک مرکزی برای سپرده گذاری چهارساله در بانک ها ۱۴٫۵ درصد است. آن هم بدون ریسک و نگرانی از این که آیا قیمت نفت تا ۱۶۰ دلار بالا می رود یا نه. چون در غیر اینصورت نرخ سود سالانه سرمایه گذاری در اوراق سلف نفتی به کمتر از ۱۰ درصد خواهد رسید.
حال اگر وزارت نفت بخواهد بنابر سود پرداختی بانک مرکزی، درصد سود این اوراق را تا ۱۴٫۵ درصد افزایش دهد باید سقف خرید و تسویه اوراق را بر مبنای نفت ۱۸۰ دلاری قرار دهد. اما آیا نفت تا چهار سال بعد ۱۸۰ دلاری می شود؟
البته این طرح در یک حالت می تواند برای سرمایه گذاران سودآور باشد. آنهم در صورتی که برنامه دولت برای چهار سال آینده، ادامه رشد قیمت دلار و تضعیف ارزش پول ملی باشد. تا خریداران بتوانند با محاسبه رشد ارزش دلار، کسری سود خود را جبران کنند. یعنی اگر دلار بیش از ۱۰ درصد دیگر گران تر شود و در برابر یکهزار و ۵۰۰ تومان معامله شود، آن گاه آرام آرام سود سرمایه‌گذاری در اوراق سلف نفتی قابل اعتنا خواهد شد.
والا در شرایطی وزارت نفت در تلاش است تا با پیش فروش نفت به مردم، سرمایه ارزان مورد نیاز پروژه‌های خود را با پرداخت سود سالانه ۱۰ درصدی تامین کند که ماحصل سپرده گذاری در یک موسسه مالی و اعتباری یک و نیم برابر شدن پول سپرده گذار پس از ۴ سال است.
به زبانی ساده‌تر، برای خرید هربرگ اوراق سلف نفتی که پیش فروش حداقل ۱۰ بشکه نفت خام است و احتساب رقم ۱۱۴ دلار برای هر بشکه نفت ایران در شرایط فعلی باید حدود ۱٬۵۰۰٬۰۰۰ تومان پرداخت کرد که پس از ۴ سال با پرداخت ۴۰ درصد سود این مبلغ به ۲٬۱۰۰٬۰۰۰ تومان افزایش خواهد یافت.
درحالی که اگر سرمایه گذاری همین مبلغ را در موسسات مالی و اعتباری سپرده کند در زمان سررسید چهارساله می‌تواند با سود بیش از ۱۰۱ درصد حدود ۳٬۲۰۰٬۰۰۰ تومان برداشت کند که حدود ۱٬۱۰۰٬۰۰۰ تومان بیشتر از رقمی است که شرکت ملی نفت بابت خرید هر برگ اوراق سلف نفتی می‌پردازد.
گذشته از این بازار ارز که طی ۷ ماه گذشته ۲۰ درصد سود داشته و بازار سکه نیز که طی این مدت ۵۰ درصد سود نشان داده، رقبای سرسختی هستند که اوراق سلف نفتی را به چالش می‌طلبند. حتی بازار سهام تهران نیز با وجود رکود این روزهای خود، همچنان بازده متوسط بیش از ۱۰ درصد را در ۷ ماهه نخست امسال تجربه کرده است.
درعین حال وزیرنفت در شرایطی از این طرح ویژه خبر می‌دهد که قصد دارد، اوراق مشارکت نفت را در همان زمان با نرخ سود ۱۷درصد عرضه کند. در چنین شرایطی این سوال ایجاد می‌شود که وزارت نفت با چه توجیه اقتصادی عرضه اوراق سلفی نفت را به مردم پیشنهاد داده است و درعین حال عرضه این اوراق سلفی را با اوراق مشارکت نفت با سود ۱۷درصد همزمان کرده است؟ آیا خیال وزارت نفت از دلار یکهزار و ۵۰۰ تومانی راحت شده است؟
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید