شیعیان؛ دیپلماسی نوین هند در برابر ایران
آفتاب‌‌نیوز : 
اما دولت هند باید در نهایت تصمیمی حیاتی در مورد اطلاعاتی که امریکا در اختیارش قرار می دهد، گرفته و موضع خود را با درک مقاصد اصلی تهران تعیین کند. در چنین راهی مطمئنا دوری از احساسات بهترین کار ممکن خواهد بود.
مقامات هندی در این میان به جمعیت بالای شیعه هند اشاره می کنند و اعلام کرده اند که به این دلیل نمی توانند با ایران مقابله کنند. حتی نخست وزیر هند هم در کنفرانس خبری خود در پایان دیدار نیویورک به این موضوع اشاره کرد.
این توجیه آشکارا به رهبران امریکایی هم سرایت کرده است و اگر درست باشد، بسیار ناراحت کننده است زیرا دست کم به طور ظاهری دولت هند بخش عظیمی از سیاست خارجی و تصمیمات استراتژیک خود را تحت تاثیر احساسات جامعه مذهبی شیعه اتخاذ می کند.
این موضوع درست است که هند دومین کشور دنیاست که شیعیان در آن حضور دارند و این افراد احترام خاصی برای ایران قائلند. در همین حال حمله امریکا به ایران می تواند نا آرامی زیادی در میان شیعیان هند ایجاد کند؛ ولی آیا یک دولت سکولار باید چنین عاملی را در مورد بحث بر سر ایران مورد توجه قرار دهد؟ در واقع باید گفت شیعیان چه دخلی به سیاست خارجی هند دارند؟
هند پیشتر در چنین شرایطی هیچ گاه بدین گونه عمل نکرده بود ولی چطور می شود که در مورد برنامه هسته ای ایران پای شیعیان به میان کشیده می شود؟
اگر خرید گاز از ایران در جهت منافع هند است پس باید ادامه یابد؛ به ویژه هنگامی که پاکستان خود مایل به پیوستن به این طرح به رغم فشارهای امریکاست.
امریکا می گوید که درآمد ایران از خط لوله صرف تقویت برنامه هسته ای ایران خواهد شد ولی این استدلال چندان قوی نیست زیرا در این صورت باید خرید نفت از ایران را هم متوقف کرد.
در این مقطع حساس، در خواست هند مبنی بر اینکه دیپلماسی باید مهم ترین عامل در حل بحران ایران باشد، درست است ولی هنگام تصمیم گیری در مورد سیاست هند در قبال ایران، بهتر است که دهلی نو با شیعیان کاری نداشته باشد.
اما دولت هند باید در نهایت تصمیمی حیاتی در مورد اطلاعاتی که امریکا در اختیارش قرار می دهد، گرفته و موضع خود را با درک مقاصد اصلی تهران تعیین کند. در چنین راهی مطمئنا دوری از احساسات بهترین کار ممکن خواهد بود. مقامات هندی در این میان به جمعیت بالای شیعه هند اشاره می کنند و اعلام کرده اند که به این دلیل نمی توانند با ایران مقابله کنند. حتی نخست وزیر هند هم در کنفرانس خبری خود در پایان دیدار نیویورک به این موضوع اشاره کرد.
این توجیه آشکارا به رهبران امریکایی هم سرایت کرده است و اگر درست باشد، بسیار ناراحت کننده است زیرا دست کم به طور ظاهری دولت هند بخش عظیمی از سیاست خارجی و تصمیمات استراتژیک خود را تحت تاثیر احساسات جامعه مذهبی شیعه اتخاذ می کند.
این موضوع درست است که هند دومین کشور دنیاست که شیعیان در آن حضور دارند و این افراد احترام خاصی برای ایران قائلند. در همین حال حمله امریکا به ایران می تواند نا آرامی زیادی در میان شیعیان هند ایجاد کند؛ ولی آیا یک دولت سکولار باید چنین عاملی را در مورد بحث بر سر ایران مورد توجه قرار دهد؟ در واقع باید گفت شیعیان چه دخلی به سیاست خارجی هند دارند؟
هند پیشتر در چنین شرایطی هیچ گاه بدین گونه عمل نکرده بود ولی چطور می شود که در مورد برنامه هسته ای ایران پای شیعیان به میان کشیده می شود؟
اگر خرید گاز از ایران در جهت منافع هند است پس باید ادامه یابد؛ به ویژه هنگامی که پاکستان خود مایل به پیوستن به این طرح به رغم فشارهای امریکاست.
امریکا می گوید که درآمد ایران از خط لوله صرف تقویت برنامه هسته ای ایران خواهد شد ولی این استدلال چندان قوی نیست زیرا در این صورت باید خرید نفت از ایران را هم متوقف کرد.
در این مقطع حساس، در خواست هند مبنی بر اینکه دیپلماسی باید مهم ترین عامل در حل بحران ایران باشد، درست است ولی هنگام تصمیم گیری در مورد سیاست هند در قبال ایران، بهتر است که دهلی نو با شیعیان کاری نداشته باشد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
انتشار یافته: ۰
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید
سوالي كه براي من مطرح شده اين است كه نويسنده يا مترجم اين مطلب چه مذهبي دارد و طرفدار چه كسي است؟ اين مطلب طوري نوشته شده كه گويا اين خانم با سوء نيت قصد دارد موضع گيري هند به نفع ايران را به زير سوال ببرد و گويا بدش نمي آيد هند هم جانب آمريكا را بگيرد؟ معلوم نيست دشمن اصلي ما چه كسي است.
آمريكاپي ها كه سعي مي كنند از هر راهي كه شده ايراني ها را شكست بدهند يا افرادي مثل اين خانم كه با ذكر همچين مطالبي سعي مي كنند لبخندي به چهره آمريكا و اسراپيل آمده و طعم تلخ شكست نصيب ايرانيان شود.
خانم جعفر زاده يادتان نرود كه در چنين شرايط حساسي بيان اينگونه مطالب غرور ايراني ها را زير سوال مي برد.
به شخصه اميدوارم كه اين مطلب يك ترجمه باشد كه در اينصورت اميدوارم كسي در سايت افتاب وجود داشته باشد كه ترجمه شما را با مطلب اصلي مقايسه كند و ببيند كه شما عمدا مطلب را وارونه ترجمه كرده ايد يا اينكه صرفا نظرات شخصي خود را نوشته ايد؟
م - ع : يكي از سفراي سابق ايران در خاور دور
باید عرض کنم که این مطلب با توجه به مرجعی که در بالای آن آمده است، مطلبی ترجمه شده است و در کار ترجمه اعمال نظرات شخصی مترجم جایز نیست. در نتیجه اینکه خانم مترجم چه مذهبی دارد یا طرفدار چه کسی هست نیزدر این مطلب مشخص نخواهد شد. در ضمن این برداشت شخصی شما بوده و در جای خود محترم است ولی دیدگاهی که در این متن وجود دارد نیز از سوی یک هندی ابراز شده که نگران دخالت احساسات مذهبی دردیپلماسی کشورش است و نسبت به آن هشدار می دهد زیرا منافع ملی خود را در نظر دارد نه منافع ایران را. این مطلب هم صرفا آگاهی از دغدغه های ملتی دیگر است و هیچ سوء نیتی در آن برای شاد کردن دشمنان ایران یا آسیب زدن به غرور ایرانیان به چشم نمی خورد.
س- ب: مترجم و محقق
شما مي توانيد با رجوع به مرجع ذكر شده متن را با ترجمه آن مقايسه كنيد زيرا هيچ انحرافي از متن اصلي در آن وجود ندارد و بنا به گفته س – ب اصولا هيچ وارونگي در اين كار جايز نيست و مترجم تنها انتقال دهنده اطلاعات است نه مبين آنها.