آفتابنیوز : آفتاب: دلار سیر صعودی خود را ادامه میدهد و میرود که ۳۰۰۰ هزار تومانی شود اما هنوز دولتیها حاضر به پذیرش شکست سیاستهای اقتصادی نیستند و همواره آسمان ریسمان را به هم میبافند تا مقصر فرضی بیابند و یا به دنبال بهانهای برای تکذیب وضعیت فوق هستند و انتقاد رسانهها به آشفته بازار ارز را سیاه نمایی مینامند. در این میان مروری بر اظهارات رئیس دولت دهم به عنوان کسی که تمامی سیاستهای کلان دولت زیر نظر وی اجرایی میشود، نشان میدهد که فاصله حرف تا عمل دولتیها از زمین تا آسمان است.
اردیبهشت ماه؛ تاکید بر تقویت پول ملی در برابر ارزهای خارجی!
اردیبهشت ماه امسال بود که محمود احمدینژاد در حالی که دلار در بازار آزاد زیر ۱۲۰۰ تومان بود، با تاکید بر تقویت پول ملی در مقابل ارزهای خارجی گفته بود: «بانک مرکزی مامور شده که بازار ارز را کنترل کند و این کار را انجام خواهد داد.»
احمدینژاد با اشاره به هیاهویی که در بازار ارز رخ داده تاکید کرده بود: «با وجود مصرف بالای ارز، ذخایر و درآمد ارزی ما نیز بسیار بالاست. این تحرکات، مقطعی است و هر کسی که به آن توجه کند، ضرر میکند. عدهای معتقدند که اگر نرخ ارز بالا برود مزایایی به همراه دارد، اما باید توجه داشت که مضرات آن بیشتر بوده و در دراز مدت به ضرر اقتصاد کشور است. بررسی نوسانات نرخ ارز از سال ۱۳۴۰ و اندازهگیری این مساله با شاخصهای اصلی اقتصادی اشتباه بودن این تفکر را نشان میدهد.»
رئیس جمهور با اذعان به اینکه بالا رفتن قیمت ارز به معنای تضعیف پول ملی است، گفته بود: «برخی میگویند اگر نرخ ارز را متناسب با تورم بالا ببریم، صادرات غیرنفتی افزایش مییابد که درست نیست. در ۵ سالی که نرخ ارز را ثابت نگاه داشتهایم در واقع در مقایسه با تورم، قیمت ارز را کاهش دادهایم، زیرا مابهالتفاوت تورم داخل و خارج اگر ۱۰ درصد بوده نرخ ارز به این مقدار رشد نکرده است. این سیاست به معنای کاهش نرخ ارز و تضعیف پول ملی است، اما با این وجود صادرات غیرنفتی ما افزایش یافته و از ۷. ۲ میلیارد دلار در آخر سال ۸۳ به ۳۲. ۶میلیارد دلار رسیده است. اول باید تولید باشد تا صادرات انجام شود، اگر قیمت ارز را بالا ببریم اولین جایی که تحت فشار قرار میگیرد تولید است، زیرا تولید ما به سرمایهگذاری، ماشینآلات و مواد اولیه نیاز دارد که باید از خارج وارد شوند.
وقتی قیمت تولید در داخل بالا برود با کالاهای خارجی نمیتواند رقابت کند. برخی میگویند اگر ارز را ۳۰۰ تومان بالا ببریم برای دولت درآمد کسب میشود، اما باید توجه داشت که این درآمد کاذب است و بیش از این درآمد، هزینه به اقتصاد ملی تحمیل میکند. »
احمدینژاد همچنین در آن برنامه تلویزیونی با انتقاد از کسانی که اظهار میکنند قیمت ارز به ۱۳۰۰ تومان خواهد رسید، گفته بود:« قیمت ارز در همین حدودی است که در قانون پیشبینی شده است و یک درصد بالا رفتن مهم نیست و جزو نوسانات بازار به شمار میرود. »
مهر ماه؛ یک دلار آمریکا به اندازه ۹۰۰ تومان هم نمیارزد!
بعد از اظهارات رئیس جمهور درباره ارزش پول ملی و مخالفت وی با بالارفتن قیمت ارز، ۱۳ مهرماه امسال در حالیکه که دلار ۱۲۵۰ تومان بود، محمود احمدینژاد رئیس جمهور در جمع مردم همدان به بحث بازار ارز و فعالیتهای عدهای در این بازار اشاره کرده و گفته بود: « در بازار ارز نیز این کار را (اخلال در بازار) میکنند. ما آنقدر ذخیره ارزی داریم که تمام نیازهای کشور، تمام واردات کشور و مسافرتهای کشور را به خوبی انجام دهیم، به خدا اگر این زشتکاریها و خودخواهیها نباشد قیمت ارز باید پایین بیاید. »
احمدینژاد تاکید کرده بود:«الان یک دلار آمریکا در اقتصاد ما به اندازه ۹۰۰ تومان هم نمیارزد. آنها وارد میشوند و هرچه بانک مرکزی میریزد میخرند و فضاسازی میکنند و میگویند قیمت ارز باید بالا برود چرا؟»
آذر ماه؛ موافق گرانی ارز نیستم
اظهار نظر رسمی بعدی رئیس جمهور درباره نرخ ارز، در سالگرد هدفمندی یارانه یعنی آذر ماه امسال بود. احمدینژاد ۲۹ آذرماه در همایش اولین سالگرد اجرای هدفمند سازی یارانهها نیز خاطر نشان کرده بود:« بازار سکه و ارز ساماندهی خواهد شد (شاید وضعیت فعلی طرح خرید باشد). در عین حال منابع ارزی بسیار زیادی داریم و درآمد ارزی بیش از مصرف است. افرادی میگویند که قیمت دلار باید بالا برود اما این گفته پایه اقتصادی ندارد» تا با وجود نرخ صعودی دلار، همواره این مساله از سوی رئیس جمهور تکذیب شود تا اینکه دلار در دی ماه ۱۸۰۰ تومانی شد و در آن روزها کسی فکر نمیکرد دلار مرز ۲۰۰۰ تومان را نیز رد کند.
دی ماه؛ دستور بازبینی سیاستهای ارزی
اما با وجود این سخنان رئیس دولت دهم، دی ماه بحران دلار به اوج خود رسید. در این ماه با ۱۸۰۰ تومانی شدن دلار، رئیس جمهور با توجه به فشارهای افکار عمومی و سیاستهای غلط بانک مرکزی، دستور بازبینی سیاستهای ارزی را صادر کرد. این خبر توسط وزیر اقتصاد رسانهای شد.
سید شمس الدین حسینی در آن روزها تاکید کرده بود: سیاستهای عرضه و تخصیص ارز باید بازبینی شود و رئیس جمهور محترم نیز در این خصوص دستور لازم را به بانک مرکزی داده است.
همزان با این صحبتها زمزمهها در مورد حذف دلار از اقتصاد کشور هم رسانهای شد و محمود احمدینژاد و مدوف نیز در دیداری، بر گسترش حجم همکاریهای اقتصادی و تجاری دو کشور و استفاده از ارز ملی و حذف دلار در این مبادلات تاکید کرده و آن را موجب افزایش حجم مبادلات دو کشور دانستند.
با این حال گشایشی در کار ارز حاصل نشد و دلار به ۲۰۰۰ تومان رسید تا رکود تاریخی ۱۸۰۰ تومان را هم پشت سر بگذارد و زمزمهها درباره دلار ۳۰۰۰ تومانی نیز دربازار شنیده شود.
در این میان نکته اساسی اینجاست که از دی ماه به بعد با بحرانیتر شدن وضعیت ارز، هیچ واکنشی از دولت به چشم نمیخورد، و معلوم نیست آن دلاری که رئیس جمهور گفته ۹۰۰ تومان هم نمیارزد کجاست و چرا دولتیها درباره ۲۰۰۰ تومانی شدن دلار پاسخگو نیستند؟
به گزارش شفاف،هر چند پیش از این هم از سخنان رئیس دولت دهم پیداست که هرگز وضعیت آشفته بازار ارز را به دلیل سیاستهای اقتصادی غلط نپذیرفته است و همواره به دنبال مقصرهای فرضی بوده اما سکوت اینچنینی نیز از سوی دولتیها در شرایطی که افکار عمومی سرگردان مانده است قابل توجیه نخواهد بود.